Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο συγγραφέας και τραγουδοποιός Θωμάς Κοροβίνης ανθολογεί κείμενα, κυρίως από το ευρύ φάσμα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Στον σχοινοτενή από καρδιάς πρόλογό του ο ανθολόγος εξηγεί τους λόγους για τους οποίους επιλέγει τους συγκεκριμένους συγγραφείς, τη σχέση του με πολλούς απ’ αυτούς, τον τρόπο που έχουν επηρεάσει, παλιότεροι και νεότεροι, τον ίδιο και τις δημιουργίες του. Ουσιαστικά πρόκειται για μια εξομολογητική πρόζα, η οποία με όχημα την επιλογή κειμένων άλλων δημιουργών και προσωπικών αποτιμήσεων του έργου τους αποκτά αυτοβιογραφική και παράλληλα γραμμα...

Η συλλογή με τίτλο "Τι πάθος ατελείωτο" του Θωμά Κοροβίνη (από το ομώνυμο βαρύ ζεϊμπέκικο του Μάρκου) αποτελείται από εικοσιπέντε αφηγηματικά κείμενα, το καθένα με ξεχωριστό ύφος και περιεχόμενο. Δραματικές και σκαμπρόζικες ιστορίες που διαδραματίζονται στη Θεσσαλονίκη, την Κωνσταντινούπολη και τη Μυτιλήνη, και μερικά μικρότερης έκτασης κείμενα που συνδυάζουν το διήγημα με το δοκίμιο, δένονται μ’ένα νοερό νήμα με αφηγήματα όπου πρωταγωνιστούν αγαπημένα πρόσωπα-σημεία αναφοράς του συγγραφέα απ’ τον χώρο της τέχνης, με ιδιαίτερη εμβληματικότητα και προσωπικό μύθο το καθένα...

Περιλαμβάνονται τα διηγήματα: - Κώστας Ακρίβος, "Κάθε είδηση έχει το θεό της" - Μάρω Βαμβουνάκη, "Γράμματα για τη Ρόδω" - Βασίλης Βασιλικός, "Στην Κιβωτό του Νώε" - Λένα Διβάνη, "Βάζουν σκόρδο στις φακές;, " - Ισίδωρος Ζουργός, "Αγροτικός διανομέας" - Μάνος Κοντολέων, ""Μα ό,τι γράφτηκε ψέμα δεν είναι"" - Θωμάς Κοροβίνης, "Γράμμα από τον Αλέν Ντελόν" - Αύγουστος Κορτώ, "Μικρές ζωγραφιές, μεγάλα ταξίδια" - Αμάντα Μιχαλοπούλου, "Το Σπουδαιόπτερο" - Θοδωρής Παπαθεοδώρου, "Το γράμμα των Χριστουγέννων" - Ελένη Πριοβόλου, "Ανεμώνες από αίμα" - Γιώργος Σκαμπαρδώνης,...

Μια ανατολίτικη φαντασία, εμπλουτισμένη με σπαράγματα από την παιδική ζωή και το έργο του συγγραφέα και αναφορές στην θρακική λαογραφία. Ο δωδεκάχρονος Γιωργάκης, έχοντας το ξεχωριστό προνόμιο, ως επιδέξιο ραφτόπουλο, να φιλοτεχνήσει το επίσημο φόρεμα της ικμπάλ, της πρώτης ευνοούμενης και μέλλουσας συζύγου του σουλτάνου, το τελευταίο απόγευμα της φιλοξενίας του στο σαράι, κρύβεται σε μια απόμερη κώχη του χαρεμιού, από όπου παρακολουθεί έκθαμβος τα δρώμενα. Λίγο πριν σκοτεινιάσει, τον ανακαλύπτει η πανέμορφη και εκμαυλιστική ιμπάλ στην κρυψώνα, όπου θα του δώσει το πρώτο φ...

Ιστορίες γεμάτες νοσταλγία και αισιόδοξα μηνύματα μας ταξιδεύουν νοερά, σε μια... άγνωστη Μακεδονία.

Ένα εβδομαδιαίο ημερολόγιο με κείμενα εκατό μελών της Εταιρείας Συγγραφέων, ποιητών και πεζογράφων, με θέμα το φεγγάρι.

"Όσοι γνώρισαν τη Σμύρνη από κοντά ευτύχησαν να αποθαυμάσουν τις φυσικές ομορφιές της. Ο πολυταξιδεμένος και ανοιχτόμυαλος Ηρόδοτος έγραψε πως δεν αντίκρισαν τα μάτια του ωραιότερη πόλη. Ο μέγιστος ρήτορας Κικέρων κατέθεσε ότι δεν υπάρχει σημείο της πόλης που ο ταξιδιώτης δεν θα γοητευθεί από κάτι, τοπίο, αρχαιότητες ή ανθρώπους. Ο Σικελιανός στον πρόλογο του μυθιστορήματος Αιολική γη του Βενέζη έγραψε: "Είναι η γλυκιά ιωνική ατμόσφαιρα, είναι η κρυφή, χαμένη θαλπωρή της μυστικής του κόσμου σάρκας που απροσδόκητα ξανάρχεται και πάλι σ' επαφή μητριαρχική μαζί μου". Θωμάς Κ...

"Όσοι γνώρισαν τη Σμύρνη από κοντά ευτύχησαν να αποθαυμάσουν τις φυσικές ομορφιές της. Ο πολυταξιδεμένος και ανοιχτόμυαλος Ηρόδοτος έγραψε πως δεν αντίκρισαν τα μάτια του ωραιότερη πόλη. Ο μέγιστος ρήτορας Κικέρων κατέθεσε ότι δεν υπάρχει σημείο της πόλης που ο ταξιδιώτης δεν θα γοητευθεί από κάτι, τοπίο, αρχαιότητες ή ανθρώπους. Ο Σικελιανός στον πρόλογο του μυθιστορήματος Αιολική γη του Βενέζη έγραψε: "Είναι η γλυκιά ιωνική ατμόσφαιρα, είναι η κρυφή, χαμένη θαλπωρή της μυστικής του κόσμου σάρκας που απροσδόκητα ξανάρχεται και πάλι σ' επαφή μητριαρχική μαζί μου". Θωμάς Κ...

Ως πότε θα μας δουλεύεις; Κάνεις και τον άνεργο, το διαλαλείς, "είμαι θύμα της κρίσης". Ποιάς κρίσης θύμα, βρε θύτη άκριτε; Που δεν είσαι και άνεργος. Άεργος είσαι και ήσουν μια ζωή, χαραμοφαγά. Μουνί κλαμένο! Ε, μουνί κλαμένο. Ξεχαρβαλωμένη καπότα, ψωλόμυαλε τενεκέ. Μαρτύρησα στα χέρια σου, αλητόπουστα. Και τί λες μέσα σου τώρα δα; "Και πού είσαι ακόμα!" θα λες. Αμ δε! Όχι! Δε θα σου περάσει, ζωντόβολο. Έφαγες πολλούς κι εμένα, τύραννε άσπλαχνε, μα θα το βρεις από μένα, θα το βρεις άσχημα, όχι απ' το Θεό, απ' τα χέρια μου, αναίμακτε δολοφόνε. Δε φταίω εγώ που είσαι μαμά...

Πασχαλινά κείμενα και αφηγήσεις, από τα τέλη του 19ου αιώνα ως τις μέρες μας. Στο "Δικό μας Πάσχα" επιλέχθηκαν πενήντα πέντε διηγήματα, κυρίως, από σαράντα έξι σημαντικούς Έλληνες συγγραφείς και δημιουργούς, με σκοπό τη συνύπαρξη και συνήχηση διαφορετικών φωνών σε ένα πανοραμικό γιορταστικό πεδίο. Στο σπίτι της πόλης, στο πατρικό του χωριού, στην εξοχική πλατεία, παντού όπου γιορτάζεται το χαρμόσυνο Πάσχα, σμίγουν αγαπημένα πρόσωπα γύρω από το παραδοσιακό τραπέζι, μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα αναστάσιμης χαράς και ελπιδοφόρας προσμονής, σε πλήρη αρμονία με την αναγεννημένη α...

Ιστορίες γεμάτες νοσταλγία και αισιόδοξα μηνύματα μας ταξιδεύουν νοερά σε πατρίδες... αλησμόνητες

Μετά την επιτυχημένη έκδοση "Τόποι της λογοτεχνίας", η Εταιρεία Συγγραφέων συνεχίζει με έναν δεύτερο τόμο που τιτλοφορείται "Τα πάθη στη λογοτεχνία". Εκατό συγγραφείς καταγράφουν και αναστοχάζονται, με ανέκδοτα κείμενά τους ή δημοσιευμένα σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά, πάθη όλων των εκφάνσεων. Πάθη κρυφά και φανερά, ανομολόγητες εμμονές και συνήθειες, από τα οποία ο άνθρωπος τυραννιέται, τρέφεται, παρηγορείται, εμπνέεται, κακοφορμίζει, εγκλωβίζεται· πάθη που άλλοτε προσφέρουν ψευδαισθητική διεύρυνση των αισθήσεων και περιστασιακή ευρυχωρία αισθημάτων, άλλοτε πάλι...

O ποιητής Κ.Π. Καβάφης αποφασίζει σε ώριμη ηλικία να αφηγηθεί αναλυτικά υπό τύπον απομνημονευτικού πεζογραφήματος -ασκούμενος παράλληλα στην καθαρεύουσα-, ανακαλώντας από τα βάθη της μνήμης του, την ιστορία ενός σύντομου αλλά μοιραίου για τον ίδιο οδοιπορικού, την εποχή της διαμονής του στο σπίτι του παππού του στο βοσπορινό Νιχωράκι. Ο ίδιος είναι δεκαεννέα ετών, ο περίπατος διαρκεί λιγότερο από μία ώρα και αντιστοιχεί στην απόσταση από τα τελωνεία του Καράκιοϊ μέχρι την απέναντι παραλία του Εμίνονου δια μέσου της γέφυρας του Γαλατά. Ο αυτοαναφορικός μονόλογος παρακολουθε...

Η ιδέα για την έκδοση αυτής της ανθολογίας προέκυψε το προηγούμενο καλοκαίρι κατά την προετοιμασία της διοργάνωσης "Ελλάδα τιμώμενη χώρα στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Μόσχας 2016", από την Μικέλα Χαρτουλάρη και τον Βαγγέλη Χατζηβασιλείου, δύο έμπειρους και έγκριτους κριτικούς λογοτεχνίας, μέλη της αρμόδιας επιτροπής της διοργάνωσης, που σύστησε το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού. Επιλέχθηκαν δέκα διηγήματα ή αποσπάσματα σημαντικών συγγραφέων που μπορούμε να πούμε ότι αντιπροσωπεύουν σε μεγάλο βαθμό τις τάσεις και το ύφος της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας των τελευταίων δεκαετι...

Ιστορίες γεμάτες νοσταλγία και αισιόδοξα μηνύματα μας ταξιδεύουν νοερά στις θάλασσες που εδώ και αιώνες μας εμπνέουν και μας ενώνουν.

Ακόμα και η πιο σκοτεινή ή σιβυλλική φράση, που με δυσκολία θα αποκρυπτογραφούσες το περιεχόμενό της, ενώ όταν εκστομίστηκε ως λόγος προφορικός δεν χρειαζόταν κανενός είδους εξήγηση για όσους έτυχε να την ακούσουν, μπορεί να σταθεί μια θαυμάσια αφορμή για να γραφούν κείμενα ενδιαφέροντα και εμπνευσμένα που την περιέχουν και την ολοκληρώνουν άλλοτε έμμεσα και άλλοτε άμεσα. Όπως ακριβώς και η φράση "Τα κορόμηλα δεν θέλουν ζέσταμα". Μένει έκπληκτος κανείς διαβάζοντας τα κείμενα του βιβλίου αυτού, γιατί μια φράση που θα έμενε μετέωρη και μόνη μέσα στον κόσμο λειτούργησε όπω...

Το αφήγημα "Φαχισέ Τσίκα" στηρίζεται στην προφορική μαρτυρία μιας ηλικιωμένης γυναίκας απ' την Κερασούντα του Πόντου, της Ευθαλίας, και παρακολουθεί την κατατρεγμένη ζωή της από τα συνταρακτικά πολεμικά γεγονότα στη Μαύρη Θάλασσα των αρχών του αιώνα μέχρι την κατάληξή της - έπειτα από πολλές περιπέτειες - στα μπορντέλα του Γαλατά στην Κωνσταντινούπολη. "Φαχισέ" στα τούρκικα σημαίνει πόρνη. "Τσίκα", δηλαδή κοπέλα, είναι το παρατσούκλι που έδωσε στην Ευθαλία ο Σπανιόλος αγαπημένος της.

"Ο Ασλάν Καπλάν ήτανε μάγκας μερακλής. Ένας ασυναγώνιστος ερωτύλος. Όπου έριχνε τη ματιά του άναβε φωτιές και το 'ξερε. Κι ήταν πάντοτε πρόθυμος να τις σβήσει. Είχε αξίες που τις πίστευε βαθιά και δεν τις πρόδιδε ποτέ: μπέσα, τιμιότητα, φιλία, φιλοπατρία, δικαιοσύνη. Κοντά σ' αυτά και βαθιά πίστη στα πάθη του. Ο έρωτας ήταν το δυνατότερο, η ίδια η μοίρα του θαρρείς." Σαλονίκη, Αύγουστος 1917. Το φλογερό και μοιραίο ρομάντζο ανάμεσα σε έναν Τουρκαλβανό, παλικαρά, καρδιοκατακτητή και ιδιότυπο εκφραστή της λαϊκής δικαιοσύνης, και μια Ισπανοεβραία, πεντάμορφη τραγουδίστρια τ...