Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα μουσεία, τα θέατρα, οι χορευτικές σκηνές εξακολουθούν να επιλέγουν με κοινωνικά κριτήρια το κοινό τους, και αυτό συμβαίνει επειδή οι σιωπηρές συνθήκες πρόσβασης στα έργα της επίσημης κουλτούρας -δηλαδή η πρόωρη επαφή με αυτά (συνδεδεμένη με την υψηλή κοινωνική καταγωγή), καθώς και η σχολική εκπαίδευση- παραμένουν ακόμη άνισα κατανεμημένες μεταξύ των κοινωνικών ομάδων. Επιβεβαιώνοντας ότι οι πολιτιστικές πρακτικές είναι προϊόν κοινωνικών καθορισμών και όχι "προσωπικών κλίσεων", όπως υποστηρίζει η ιδεολογία του "χαρίσματος", η παρούσα εργασία δείχνει ότι η μη εξέταση των κ...

Δύο καθηγητές κοινωνιολογίας, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο Franz Schultheis, και η γλύπτρια Βένια Δημητρακοπούλου επιχειρούν, στην κοινή έκδοση με τον τίτλο "MIRRORS: Πολυφωνικές αφηγήσεις για έναν κοινωνικό κόσμο σε κρίση", να καταστήσουν γνωστό και αναγνωρίσιμο ένα από τα σημαντικά διακυβεύματα της εποχής μας: πως είναι καιρός οι τέχνες και οι κοινωνικές επιστήμες να ενώσουν τα συμβολικά τους όπλα για να δημιουργήσουν μια νέα μορφή παρέμβασης των διανοουμένων στον δημόσιο χώρο, ικανή να υπερασπιστεί έναν κοινωνικό κόσμο που κλυδωνίζεται και αποδομείται από τις νέες διεθν...

Τα δέκα κείμενα, εκτός των δύο εισαγωγικών, που βλέπουν σήμερα το φως της δημοσιότητας στον συλλογικό αυτόν τόμο, αποτελούν οι, κατάλληλα εκ των υστέρων επεξεργασμένες, ανακοινώσεις, οι οποίες έγιναν κατά τη διάρκεια της ημερίδας η οποία οργανώθηκε στις 15 Μαΐου 1993 για την καλύτερη γνωριμία του ελληνικού κοινού με το σημαντικό έργο του διακεκριμένου Γάλλου κοινωνιολόγου Pierre Bourdieu και ιδιαίτερα το σχετικό με την κοινωνιολογία της παιδείας (της εκπαίδευσης και της πολιτισμικής κοινωνικοποίησης). Θα πρέπει να τονιστεί ότι εμείς οι συγγραφείς και όταν επεξεργαστήκαμε τι...

Τα δέκα κείμενα, εκτός των δύο εισαγωγικών, που βλέπουν σήμερα το φως της δημοσιότητας στον συλλογικό αυτόν τόμο, αποτελούν οι, κατάλληλα εκ των υστέρων επεξεργασμένες, ανακοινώσεις, οι οποίες έγιναν κατά τη διάρκεια της ημερίδας η οποία οργανώθηκε στις 15 Μαΐου 1993 για την καλύτερη γνωριμία του ελληνικού κοινού με το σημαντικό έργο του διακεκριμένου Γάλλου κοινωνιολόγου Pierre Bourdieu και ιδιαίτερα το σχετικό με την κοινωνιολογία της παιδείας (της εκπαίδευσης και της πολιτισμικής κοινωνικοποίησης). Θα πρέπει να τονιστεί ότι εμείς οι συγγραφείς και όταν επεξεργαστήκαμε τι...

Αποφάσισα να συγκεντρώσω προς έκδοση τα, κατά μεγάλο μέρος αδημοσίευτα μέχρι τώρα, κείμενα που ακολουθούν, επειδή έχω την αίσθηση ότι οι κίνδυνοι ενάντια στους οποίους εξαπολύθηκε η αντεπίθεση πυρών, την επενέργεια της οποίας η έκδοση αυτή θα ήθελε να παρατείνει, δεν είναι ούτε μεμονωμένοι ούτε περιστασιακοί, καθώς και ότι οι συγκεκριμένοι λόγοι, ακόμη και αν εκτίθενται περισσότερο, σε σύγκριση με τα μεθοδικώς ελεγχόμενα και επεξεργασμένα γραπτά, στο ενδεχόμενο ασυμφωνιών, λόγω της ποικιλότητας των εκάστοτε συγκυριών, θα μπορέσουν ωστόσο να παράσχουν χρήσιμα όπλα σε όλους ό...

Αναλύοντας µια σειρά από µηχανισµούς και κοινούς τόπους της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, οι οποίοι έχουν ως χαρακτηριστικό το ότι αποκρύπτουν πως οι "οικονοµικές" πραγµατικότητες είναι κατ’ ουσία κοινωνικά διακυβεύµατα, ο Pierre Bourdieu καταδεικνύει µε ποιον τρόπο η κυριαρχία των σχηµάτων της νεοφιλελεύθερης σκέψης, εξαγνισµένη στην κολυµβήθρα του "πολιτισµικού οικουµενισµού" και του «οικονοµιστικού καπιταλισµού», κατέληξε να αναδιαµορφώσει τις κοινωνικές σχέσεις και τις πολιτισµικές πρακτικές των περισσότερων κοινωνιών στη βάση του υποδείγµατος της απόσυρσης του Κράτους, τη...

Η συστηματική ανάλυση της νέας παγκόσμιας οικονομικής τάξης, των μηχανισμών που τη διέπουν και των πολιτικών που την κατευθύνουν, μας καλεί σε ένα ριζικά νέο τρόπο θεώρησης της πολιτικής δράσης. Μόνο το ευρωπαϊκό κοινωνικό κίνημα, η δημιουργία του οποίου προβάλλει ως ζωτικό αίτημα, θα μπορέσει πράγματι να αντιταχθεί αποτελεσματικά στις οικονομικές δυνάμεις που κυριαρχούν σήμερα στον κόσμο.

Το παρόν βιβλίο παρουσιάζει τα πρακτικά της διάσκεψης με θέμα «Προς ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό κίνημα», που συνδιοργάνωσαν η ΓΣΕΕ, Τα Νέα, και ο Όμιλος Λόγοι Δράσης. Με βασικό προσκεκλημένο τον Πιέρ Μπουρντιέ, μια από τις πιο έγκυρες μορφές κριτικής σκέψης, έναν από τους πιο πολυμεταφρασμένους επιστήμονες στον κόσμο, την τελευταία μορφή μεγάλου διανοούμενου του 20ού αιώνα, όπως τον χαρακτήρισε η Le Monde, οι εργασίες της διάσκεψης είχαν ως στόχο να συζητηθούν οι προτάσεις του αναφορικά με τους όρους και τα μέσα για την υλοποίηση μιας πραγματικά κοινωνικής Ευρώπης. Συνδικαλιστέ...

Το παρόν βιβλίο παρουσιάζει τα πρακτικά της διάσκεψης με θέμα «Προς ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό κίνημα», που συνδιοργάνωσαν η ΓΣΕΕ, Τα Νέα, και ο Όμιλος Λόγοι Δράσης. Με βασικό προσκεκλημένο τον Πιέρ Μπουρντιέ, μια από τις πιο έγκυρες μορφές κριτικής σκέψης, έναν από τους πιο πολυμεταφρασμένους επιστήμονες στον κόσμο, την τελευταία μορφή μεγάλου διανοούμενου του 20ού αιώνα, όπως τον χαρακτήρισε η Le Monde, οι εργασίες της διάσκεψης είχαν ως στόχο να συζητηθούν οι προτάσεις του αναφορικά με τους όρους και τα μέσα για την υλοποίηση μιας πραγματικά κοινωνικής Ευρώπης. Συνδικαλιστέ...

Τι ζητάει σήμερα η κοινωνία μας από την εκπαίδευση; Πόσο δημοκρατικό είναι το σχολείο; Τι σημαίνουν οι αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση; Υπάρχει ενιαία ευρωπαϊκή προοπτική για το πανεπιστήμιο; Κρίσιμα κοινωνικά και πολιτικά ερωτήματα στα οποία απαντά ένας μεγάλος και στρατευμένος σύγχρονος στοχαστής. Ο τόμος περιλαμβάνει τις βασικές παρεμβάσεις του Πιερ Μπουρντιέ αναφορικά με το εκπαιδευτικό σύστημα. Προσφέρεται, λοιπόν, στο ελληνικό κοινό ένα χρήσιμο υλικό το οποίο συμβάλλει πρακτικά στη γονιμοποίηση μιας επιστημονικά θεμελιωμένης συζήτησης σχετικά με τα θέμτα της εκπα...

Όταν αναρωτιόμαστε ποιες είναι οι κοινωνικές χρήσεις της επιστήμης, σπάνια εξετάζουμε τη χρήση που θα μπορούσαν να κάνουν οι ίδιοι οι ερευνητές για να αναπτύξουν μια κοινωνιολογία της επιστημονικής παραγωγής. Δεν θα μπορούσαν άραγε να κάνουν μία "κλινική" χρήση που θα επέτρεπε στην έρευνα να εκπληρώσει πιο αποτελεσματικά τις αποστολές που της εμπιστεύεται η κοινωνία; Τα "επιστημονικά πεδία" είναι, σύμφωνα με τον Pierre Bourdieu, ο τόπος της αναγκαίας αντιπαράθεσης μεταξύ δύο μορφών εξουσίας που αντιστοιχούν σε δύο είδη "επιστημονικού κεφαλαίου": ενός κεφαλαίου, που μπορεί...

Ο καλλιτέχνης Γιώργος Δρίβας εκπροσωπεί την Ελλάδα στην 57η Διεθνή Έκθεση Τέχνης - La Biennale di Venezia (13 Μαΐου - 26 Νοεμβρίου, 2017) με την βιντεοεγκατάσταση με τίτλο "Εργαστήριο διλημμάτων" σε επιμέλεια του Ορέστη Ανδρεαδάκη [http://laboratoryofdilemmas.gr/]. Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) είναι Επίτροπος της εθνικής συμμετοχής. Το έργο επελέγη ανάμεσα από 30 προτάσεις, από μια καλλιτεχνική επιτροπή που ορίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Το "Εργαστήριο διλημμάτων" είναι μια αφηγηματική εγκατάσταση βασισμένη στην τραγωδία του Αισχύλου "Ι...

Με αφορμή την υπόθεση Σοκάλ, ο Jacques Bouveresse επιχειρεί, μ' έναν τρόπο που να αποφεύγει τη γενίκευση και τη βιαστική θεωρητικοποίηση, να αντικειμενικοποιήσει τις επιδράσεις της εφαρμογής και της διάχυσης της "μεταμοντέρνας" σκέψης, καθώς και τις βασικές διανοητικές αλχημείες που συντελούν στην επιτυχία των "μεταμοντέρνων" στους κόλπους της λογοτεχνίας. Μέσα από την κριτική που ασκεί στη "μεταμοντέρνα" σκέψη στην παρούσα εργασία του, ο Jacques Bouveresse μας δίνει μια σαφή εικόνα για το πώς θα έπρεπε να είναι η φιλοσοφία (δηλαδή κάτι σαν την "τέχνη να μεταχειριζόμαστε σω...

Τόσο οι θεωρητικές παρεμβάσεις των διδασκόντων σχετικά με την έννοια του πεδίου, που δομούν το πρώτο μέρος του παρόντος βιβλίου, όσο και οι κατασκευές των ερευνητικών αντικειμένων τους με βάση την έννοια του πεδίου που προτείνουν οι υποψήφιοι διδάκτορες και οι οποίες συγκροτούν το δεύτερο μέρος του, αποτελούν μια μικρή αντικειμενική συμβολή και στην κατανόηση της έννοιας του πεδίου, όπως αυτή συγκροτήθηκε και ενεργοποιήθηκε από τον Pierre Bourdieu, και κυρίως στον προσδιορισμό του ρόλου της ως αρχής κατασκευής των επιστημονικών αντικειμένων, και στην ανάδειξη της ευρετικής...

Στην κοινωνική αυτή μελέτη παρουσιάζονται αποτελέσματα ερευνών που αναφέρονται σε θέματα "Κοινωνικού αποκλεισμού". Στο δίτομο αυτό έργο, πέρα από την παρουσίαση της υπάρχουσας κατάσταστης, όπως αυτή διαμορφώνεται σε σχέση με τις διάφορες ομάδες κινδύνου (άνεργοι, παλιννοστούντες μετανάστες, παράνομο ξένο εργατικό δυναμικό, πολιτικοί πρόσφυγες, άτομα με ειδικές ανάγκες, τοξικομανείς, αποφυλακισμένοι, τσιγγάνοι κ.λ.π.) και εκτός των προτάσεων που οι συγγραφείς καταθέτουν για τον περιορισμό του αποκλεισμού, αναδεικνύονται με συστηματικό τρόπο οι υπάρχουσες ελλείψεις στον τομέ...

Περιλαμβάνονται οι εισηγήσεις: - Θεόδωρος Θάνος, "Εισαγωγή: Μεθοδολογικά, θεωρητικά και εμπειρικά θέματα στη μελέτη των εκπαιδευτικών ανισοτήτων στην Ελλάδα" - Νίκος Παναγιωτόπουλος, "Εκπαιδευτικές ανισότητες: Ένα επιστημονικό και κοινωνικό διακύβευμα" - Θεόδωρος Μυλωνάς, "Η κοινωνική γένεση της σχολικής αποτυχίας" - Θεόδωρος Θάνος, "Η κοινωνικοποίηση ως ερμηνευτικό πλαίσιο των εκπαιδευτικών ανισοτήτων σύμφωνα με τον Ι. Πυργιωτάκη" - Γιάννης Καμαριανός, "Εκπαιδευτικές πρακτικές και ανισότητα. Το πολυσήμαντο έργο του Καθηγητή Ι. Πυργιωτάκη ως αφετηρία αναζήτησης νέων...

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει, με ακρίβεια και συχνά με οξύτητα, μια κλινική διάγνωση των βασικότερων νοσημάτων που ταλανίζουν σήμερα τα πανεπιστήμια: απουσία ενεργούς συμμετοχής της πανεπιστημιακής κοινότητας στη ζωή των πανεπιστημίων· ανεπαρκής διαχείριση (στο κέντρο και κυρίως στην περιφέρεια)· αποθάρρυνση του εκπαιδευτικού σώματος, που διασπάται ολοένα και περισσότερο· σχολικός και κοινωνικός δυϊσμός, ο οποίος, από κοινού με την αυξανόμενη ετερογένεια των φοιτητών, φέρει την ευθύνη για τις αποτυχίες στα πρώτα έτη σπουδών· δυσάρμοστη παιδαγωγική· γεωγραφικός κατακερματισμός...

Μου φάνηκε εξαιρετικά αναγκαίο να υποβάλλω την επιστήμη σε μια ιστορική και κοινωνιολογική ανάλυση, η οποία κατά κανένα τρόπο δεν επιδιώκει να σχετικοποιήσει την επιστημονική γνώση, συνδέοντας και ανάγοντάς την στους ιστορικούς της όρους, στις τοποθετημένες δηλαδή στο χώρο και στο χρόνο συγκυρίες της, αλλά αντίθετα να επιτρέψει σε όσους κάνουν επιστήμη να κατανοήσουν καλύτερα τους κοινωνικούς μηχανισμούς που κατευθύνουν την επιστημονική πρακτική και να γίνουν "κύριοι και κάτοχοι" όχι μόνο της "φύσης", σύμφωνα με την παλιά καρτεσιανή φιλοδοξία, αλλά -πράγμα καθόλου ευκολότερ...

Το σχολείο δημιουργεί αυταπάτες που τα αποτελέσματά τους δεν είναι διόλου απατηλά: στην ψευδαίσθηση της σχολικής ανεξαρτησίας και ουδετερότητας θεμελιώνεται η κυριότερη συμβολή του στην αναπαραγωγή της καθεστηκυίας τάξης. Γι' αυτό και η προσπάθεια να έρθουν στο φως οι νόμοι σύμφωνα με τους οποίους το σχολείο αναπαράγει δομικά την κατανομή του πολιτισμικού κεφαλαίου, την κοινωνική κληρονομικότητα των προνομίων και των "αναπηριών", δεν σταματάει στην κατανόηση των αντιφάσεων που διατρέχουν σήμερα τα εκπαιδευτικά συστήματα. Προχωρά επίσης σε μια θεωρία της πρακτικής, η οποία ξ...