Ραΐση - Βολανάκη Τατιάνα
Raΐsi - Volanáki Tatiána
Η Τατιάνια Ραΐση-Βολονάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Ανωτέρα Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών Βακαλό (1964-67). Με το βιβλίο, και γενικότερα, με το έντυπο ασχολήθηκε πολύ νωρίς. Από το 1980, το ενδιαφέρον της επικεντρώνεται αποκλειστικά σχεδόν στην εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Στο διάστημα αυτό έως σήμερα έχει εικονογραφήσει 70 και πλέον βιβλία (σε πολλά από τα οποία έχει γράψει και το κείμενο), ημερολόγια, αφίσες, κάρτες, τετράδια, κλπ., συνεργαζόμενη με τους περισσότερους εκδοτικούς οίκους. Έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές εκθέσεις κι έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Τσεχοσλοβακία, Ιράν, Τσεχία, Γιουγκοσλαβία, Σλοβακία, Ιαπωνία, Ρωσία, Ιταλία). Σαν σκηνογράφος δούλεψε στο θέατρο και την τηλεόραση. Το 1996 περιλήφθηκε στον Τιμητικό Πίνακα (Honour List) της ΙΒΒΥ για "Το παραμύθι που σου υποσχέθηκα" και βραβεύτηκε με το International Golden Pen of Belgrade" για το "Αλφαβητάρι" και "Το κουτί με τα γράμματα της Ελευθερίτσας". Το 1999 προτάθηκε η υποψηφιότητά της για το Διεθνές Βραβείο Εικονογράφησης Andersen 2000. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας και του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Το φιλί
Ραΐση - Βολανάκη Τατιάνα
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Σου έδωσα ένα φιλί / -κι ας μην το πρόσεξες- / που έγινε λουλούδι / μα πριν μαραθεί / φρόντισε να γίνει / μια στρογγυλή μπαλίτσα σαν ήλιος [...]
Το μωρό βιβλίο
Ραΐση - Βολανάκη Τατιάνα
Ελληνικά Γράμματα (1997)
[...] Η μια σελίδα μετά την άλλη, η μια ελπίδα μετά την άλλη. Σαν χαμόγελα. Σπιτάκια χαμένα στα σύννεφα τ' ουρανού, ψαράκια και πεταλούδες να ταξιδεύουν πότε στις θάλασσες και πότε στο άπειρο κυνηγώντας το φεγγάρι σαν τα πουλιά. [...]
Το μωρό βιβλίο
Ραΐση - Βολανάκη Τατιάνα
Ελληνικά Γράμματα (1997)
[...] Η μια σελίδα μετά την άλλη, η μια ελπίδα μετά την άλλη. Σαν χαμόγελα. Σπιτάκια χαμένα στα σύννεφα τ' ουρανού, ψαράκια και πεταλούδες να ταξιδεύουν πότε στις θάλασσες και πότε στο άπειρο κυνηγώντας το φεγγάρι σαν τα πουλιά. [...]
Το μύδι που νόμιζε πως ήταν στρείδι, αλλά τελικά ήταν μύδι (ή μήπως όχι;)
Λαμπρέλλη Ευαγγελία
Σύγχρονη Εποχή (1990)
Το κορίτσι με τα καπελάκια
Ραΐση - Βολανάκη Τατιάνα
Μίνωας (2006)
Αγαπημένη μου Βικτώρια, Πολλά και περίεργα μου συνέβησαν χτες όταν, γυρνώντας από τα ψώνια, συνάντησα στο τρίστρατο τη μαγισσούλα Αριάδνη που κρατούσε ένα δίχτυ γεμάτο βότανα, μπισκότα και μια γλάστρα μ' ένα κόκκινο γεράνι. Mου είπε ότι ήθελε να τη χαρίσει στο Κορίτσι με τα καπελάκια, που μένει δυο δρόμους πιο πάνω από το καπελάδικο της σοφής κυρίας Σοφίας. Επειδή βαριόταν ν' ανέβει μονάχη της τόση ανηφόρα ως εκεί, μου ζήτησε να της κάνω παρέα κι εγώ δέχτηκα με πολλή χαρά... Κι έτσι άρχισαν όλα!!
Το κορίτσι με τα καπελάκια
Ραΐση - Βολανάκη Τατιάνα
Μίνωας (2006)
Αγαπημένη μου Βικτώρια, Πολλά και περίεργα μου συνέβησαν χτες όταν, γυρνώντας από τα ψώνια, συνάντησα στο τρίστρατο τη μαγισσούλα Αριάδνη που κρατούσε ένα δίχτυ γεμάτο βότανα, μπισκότα και μια γλάστρα μ' ένα κόκκινο γεράνι. Mου είπε ότι ήθελε να τη χαρίσει στο Κορίτσι με τα καπελάκια, που μένει δυο δρόμους πιο πάνω από το καπελάδικο της σοφής κυρίας Σοφίας. Επειδή βαριόταν ν' ανέβει μονάχη της τόση ανηφόρα ως εκεί, μου ζήτησε να της κάνω παρέα κι εγώ δέχτηκα με πολλή χαρά... Κι έτσι άρχισαν όλα!!
Το καραβάκι
Ραΐση - Βολανάκη Τατιάνα
Ελληνικά Γράμματα (1996)
[...] Να χει στ' αμπάρι του κρυμμένο ένα χάρτη, ένα κοχύλι και την πυξίδα της ελπίδας για ν' ακούω τη μουσική της θάλασσας και τα τραγούδια του ήλιου ή την ανάσα σου; [...]
Το καραβάκι
Ραΐση - Βολανάκη Τατιάνα
Ελληνικά Γράμματα (1996)
[...] Να χει στ' αμπάρι του κρυμμένο ένα χάρτη, ένα κοχύλι και την πυξίδα της ελπίδας για ν' ακούω τη μουσική της θάλασσας και τα τραγούδια του ήλιου ή την ανάσα σου; [...]
Το ζουζούνι που το έλεγαν Ζηνζήν
Ραΐση - Βολανάκη Τατιάνα
Μίνωας (2006)
Πριν ακόμα φτάσει στη ριγέ πολιτεία το ζουζούνι που το έλεγαν Ζηνζήν είχε ακούσει να λένε πως ήταν, τάχατες, ολοσδιόλου παράξενη και πως οι κάτοικοί της συμπεριφέρονταν αλλόκοτα· δε μιλούσαν καθόλου και δεν είχαν σχέση με κανέναν. Είχε ακούσει επίσης πως αυτή την πολιτεία, τη ριγέ, τη σκέπαζε ένα βαθύ μυστήριο που είχε χρώμα και μάλιστα σκούρο γκρι. Σχεδόν μαύρο. Ήταν, άραγε, αλήθεια όλα αυτά; Τι έσπρωξε το ζουζούνι που το έλεγαν Ζηνζήν να την επισκεφτεί και να μπλεχτεί σε μια τόσο μεγάλη περιπέτεια; Γιατί το τετραπέρατο ζουζούνι χρειάστηκε να ενεργοποιήσει το σχέδιο έκτακτ...
