Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Λίντα ζει μόνη της σ' ένα τροχόσπιτο κάπου στα Μεσόγεια και αναζητεί απεγνωσμένα την αντρική συντροφιά. Το παιχνίδι, όμως, που παίζει με τους αγνώστους χρησιμοποιώντας τα ηλεκτρονικά μέσα, γίνεται εφιάλτης, γιατί υπάρχουν καταστάσεις οι οποίες ξεφεύγουν από τον έλεγχο, γιατί ο άλλος αποδεικνύεται απρόοπτος και καταστροφικός. Ποιοι είναι στην πραγματικότητα αυτοί που την πλησιάζουν; Πόσο καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον; Κι όταν βρίσκεται δολοφονημένη, οι ύποπτοι είναι πολλοί. Από τον πρώην σύζυγο μέχρι τον απογοητευμένο εραστή. Και ο αστυνόμος Ηλιού μαζί με τη βοηθό του καλο...

Η παρουσία του Ηλία Βενέζη στα νεοελληνικά γράμματα εκφράζει με τρόπο ανεπανάληπτο μια δραματική περίοδο της Ιστορίας του Έθνους μας. Συγχρόνως όμως, αποτελεί μια βεβαίωση της ενότητας του Ελληνισμού με καρδιά του το Αιγαίο πέλαγος. Ανατολίτης, αιγαιοπελαγίτης, Έλληνας, συναίρεσε μέσα στο έργο του την τέχνη ως μεράκι κι ως υπαρξιακή λειτουργία με την κατάθεση μιας μαρτυρίας που σώζει την ιστορία ζωντανότερη από οποιοδήποτε ιστορικό βιβλίο. Ένας από τους πιο εκλεκτούς, λαοφιλείς συγγραφείς της περίφημης Γενιάς του '30, έφερνε μέσα στις φλέβες του το αίμα του παραμυθιού. Α...

Στη λίμνη της Δοϊράνης εξαφανίζεται κάτω από περίεργες συνθήκες η συγγραφέας Σάρα Ανδρέου. Οι έρευνες που διεξάγονται από τον αστυνομικό Ηλιού για τη διαλεύκανση του μυστηρίου μας αποκαλύπτουν σταδιακά την περιπλοκότητα και την αντιφατικότητα των δεσμών. Μπροστά στις αποκαλύψεις αυτές ο κύριος στόχος των ερευνών και η τελική τους έκβαση χάνουν βαθμιαία τη σημασία τους. Πρόκειται για μια ιστορία που ενώ αρχικά δείχνει να έχει αστυνομικό ενδιαφέρον, τελικά αποδεικνύεται μια καταγραφή ψυχικών καταστάσεων.

Καθώς ο γνήσιος ποιητής παλεύει να φανερώσει την αρετή της γλώσσας του, υψώνει με τις λέξεις του ένα φως να γνωριστεί ο άνθρωπος και ο κόσμος - το μυστήριο μέσα στο μυστήριο. Και όσο ψηλότερα ανεβαίνει ο ποιητής, τόσο μεγαλώνει μέσα στους θύλακες του έργου του αυτό το παρήγορο, εξανθρωπιστικό φως. Φως τέτοιας έντασης, τελετουργικής ποιότητας της ελληνικής μας γλώσσας, φως μέγα αντικρύζουμε να υψώνεται στην αγιασμένη πόλη της Θεσσαλονίκης, καθώς θεωρούμε την σεμνότατη μορφή της κορυφαίας μας ποιήτριας Ζωής Καρέλλη να ανέρχεται προς την περιωπή της αθανασίας. Την αθανασ...

Το αφήγημα "Δύο αδέρφια διαφορετικού φύλου" φέρει τη σφραγίδα της σοφίας του Κινέζικου λαού, και σαν τέτοιο, ακόμα και οι πιο σύνθετες και βαθιές έννοιες αποδίδονται με απλά μέσα, τα οποία όμως τις πιο πολλές φορές χαρακτηρίζονται από έντονο λυρισμό μα και εικονισμό. Γι' αυτό, άλλωστε, ο λόγος είναι ανεπιτήδευτος, κυλάει φυσικά και διακρίνεται για τη λιτότητα αλλά και τη σεμνότητα της σοφίας, της πνευματικής ωριμότητας. Ο ανώνυμος συγγραφέας, για να μιλήσει για υψηλές και πανανθρώπινες αξίες, δε χρειάζεται να χρησιμοποιήσει δύσκαμπτο, πομπώδες και επιβλητικό λόγο. Με σαφ...

Η Τερέζα έλπιζε να μην κοιμηθεί ούτε εκείνη. Μα όταν ένιωσε το χέρι της Κάρολ να μετακινείται στον ώμο της, ήξερε πως κοιμόταν. Ξημέρωσε. Τα δάχτυλα της Κάρολ της έσφιξαν τα μαλλιά, την φίλησε στα χείλη και η χαρά αναπήδησε μέσα της πάλι, σαν να ήταν αυτό η συνέχεια μόνο της στιγμής, όταν, το προηγούμενο βράδυ, η Κάρολ είχε περάσει σιγά- σιγά το χέρι της κάτω από το λαιμό της. Σ' αγαπώ, ήθελε να της πει πάλι η Τερέζα, κι έπειτα οι λέξεις έσβησαν από την τρεμουλιαστή και τρομακτική ηδονή, που απλωνόταν σε κύματα από τα χείλη της Κάρολ στο λαιμό της, στους ώμους της, και κατέ...

Με το σκοτεινό, αινιγματικά δραματικό αποτύπωμα της παραφροσύνης στο τίμιο ελληνικό μέτωπό του στέκεται πάνω από εκατό χρόνια στα νεοελληνικά Γράμματα ο Γεώργιος Βιζυηνός. Στην σύντομη ζωή του κατόρθωσε, κυρίως με τα αφηγήματά του, να διανοίξει την κοίτη του αφηγηματικού μας λόγου όχι μόνο προς το ψυχογραφικό μυθιστόρημα αλλά προς πυκνές και επάλληλες αφηγήσεις όπου να μπορούν να συναιρούνται "εν καθαρά ψυχολογική και ιστορική κρίσει" καθώς ο ίδιος παρατηρούσε, όλα τα αείζωα στοιχεία που συνυφαίνουν και συμβαστάζουν την έμφορτη από ιστορική μοιραιότητα νεοελληνική ψυχή....

Τον αντικρύσαμε να έρχεται από μακρνά και από ψηλά, με τα φτερά απλωμένα μεγάλα, να κρατεί στο ράμφος του χλωρό βλαστάρι από τους απόρρητους λειμώνες του ανθρώπινου μυστηρίου: ήταν ο Ποιητής Δ. Π. Παπαδίτσας. Από εκεί που ήλθε, προς τα εκεί κάποια νύχτα βιαστικός μας έφυγε, κληροδοτώντας μας ένα έργο μεγάλο, όπου η γλώσσα μας χαριτώθηκε με τόσην ισχύ ώστε να γίνει πραγματική γλώσσα χρησμοδότη, προφήτη και ιεροφάντη μαζί. Η ευγένεια και ο ασίγαστος οίστρος της ψυχής του Παπαδίτσα αποτυπώθηκαν με τρόπο ουσιώδη και μαζί υπερούσιο μέσα στο σπουδαίο και ακήρατο αυτό έργο....

Από την στιγμή που εμφανίστηκε στα Γράμματά μας ο Στράτης Μυριβήλης, τοποθετήθηκε από τους τίμιους και καλόπιστους μελετητές και κριτές της Λογοτεχνίας μας σε θέση εξέχουσα και περίοπτη. Και στην θέση αυτή στέκεται ατάραχος και στέρεος τόσα χρόνια, μετά την ένσαρκη αποχώρησή του από την ζωή. Όσο εκείνος "κρύβεται" μέσα στον χρόνο, τόσο το έργο του υψώνεται και λάμπει, κρουστό στην αλήθεια του, εράσμιο στην ειδή και ανθρώπινα δραματικό στην ουσία του. Γιατί το έργο αυτό είναι μετουσιωμένο μέσα στην αλήθεια μιας γλώσσας ζωντανής και τελεσφόρας που αποτελεί υπόδειγμα προσωπ...

Ερμηνεύοντας με το εξαιρετικό λογοτεχνικό του έργο και την πολιτεία του, ο Γιώργος Θεοτοκάς τους καιρούς του, υπήρξε από καταγωγή, από την ιερή του ρίζα ελληνοκεντρικός κατ' εξοχήν συγγραφέας και στοχαστής και αναδείχτηκε στην στερνή περίοδο του επίγειου βίου του αληθινά και γνήσια θεοκεντρικός. Μέσα, στην αιθάλη των καιρών μας που σκεπάζει ολόκληρη τη νεοελληνική κοινωνία, και την υψηλή περιοχή των Γραμμάτων μας, ο Θεοτοκάς στέκεται φωτεινός εκφραστής των ιδανικών, των θέσεων και των προσδοκιών της μεγάλης Γενιάς του Τριάντα αλλά συγχρόνως και μάρτυρας της ευγένειας του...