Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε μια τάξη σχολείου οι έφηβοι μαθητές είναι γράμματα, όχι ονόματα. Εκπαιδεύονται να αναπαράγουν προπαγανδιστικά σλόγκαν που ακούνε στο ραδιόφωνο και κάνουν ιδανικό τους τον σαρκασμό και την πίστη στη διαίρεση των ανθρώπων σε ανώτερους και κατώτερους. Ο δάσκαλός τους προσπαθεί να μην οργίζεται για να μη χάσει τη δουλειά του και για να βγει κάποτε στη σύνταξη και ακολουθεί τις μυστικές εγκυκλίους της Επιθεώρησης, για να τονώσει τα πατριωτικά αισθήματα και την πολεμική ετοιμότητα των μαθητών του. Θα βρεθούν σε μια κατασκήνωση κοντά σε ένα απομακρυσμένο χωριό για συμπληρωματ...

Ο Καζιμίρ κι η Καρολίνα ζουν σε κάποιον τόπο, σε κάποια εποχή, στα χρόνια της Κρίσης. Ξεκινάνε να πάνε στη γιορτή, δεν θα φτάσουν όμως ποτέ, καθώς πολύ γρήγορα θ' ανακαλύψουν ότι η αγάπη τους ήταν μέχρι ενός σημείου. Ενώ ο Καζιμίρ έχει μείνει άνεργος και βουλιάζει στο θυμό και την αυτολύπηση, η Καρολίνα ονειρεύεται να βελτιώσει τη ζωή της και ν' ανέβει μερικά σκαλοπάτια στη σκάλα της κοινωνικής ανέλιξης. Γύρω της, σαν καρουζέλ του λούνα παρκ, περιστρέφονται φιλόδοξοι υπάλληλοι, διευθυντές και σύμβουλοι, κορίτσια που πουλάνε την συντροφιά τους για να βγάλουν το ενοίκιο, ένας...

Ένα έργο ουσιαστικά πολιτικό, με σαφή σχόλια σε σχέση όχι μόνο με την κατάσταση της εποχής (Γερμανία του μεσοπολέμου), αλλά και με τρόπους συγκρότησης ιδεολογίας, τη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος, την κοινωνική οργάνωση και τα πολλαπλά προσωπεία της εξουσίας.

H Ελισάβετ πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει να σταθεί στα πόδια της, αγαπάει τον Αλφόνσο με όση αθωότητα της επιτρέπει η κοινωνία που ζει, ελπίζει να βγει από το αδιέξοδο, μάταια όμως, δεν έχει μπουκιά να βάλει στο στόμα της και πέφτει στο ποτάμι. Ένας θαρραλέος σωτήρας τη σώζει, αλλά μετά από λίγο πεθαίνει ήσυχα από εξάντληση, αποκαμωμένη, χωρίς κουράγιο πια να παλέψει για τη ζωή της. Ο αγαπημένος της αστυφύλακας βλέπει μόνο καθήκον μπροστά του. Ο Παρασκευαστής πτωμάτων αγαπάει μόνο τα ζώα του αδιαφορώντας για τους ανθρώπους. Ο Αρχιπαρασκευαστής και ο Βαρόνος περιμένουν...

Για γουρούνια πρόκειται, αλλά όχι για τη συγκεκριμένη. -Κύριε Όσκαρ, να χαρείτε, μην το παίρνετε τόσο κατάκαρδα, αυτό με την πρώην σας δεσποινίς αρραβωνιαστικιά, γυναίκες υπάρχουν να φάνε κι οι σκύλοι! Κάθε σακάτης, ακόμα και συφιλιδικός, βρίσκει μια γυναίκα. Και στο βασικό σημείο όλες οι γυναίκες είναι ίδιες, πιστέψτε με, σας το λέω ειλικρινά! Οι γυναίκες δεν έχουν ψυχή, είναι μόνο εξωτερικό κρέας! Κάτι τέτοιες δεν πρέπει να τις μεταχειρίζεται με το γάντι, είναι λάθος. Αυτές πρέπει να τις γδέρνεις αμέσως ζωντανές, έτσι λέω εγώ!