Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο Επιθεωρητής", το θεατρικό αριστούργημα του Γκόγκολ, ολοκληρώθηκε σε διάστημα δύο μηνών, από τον Οκτώβριο μέχρι το Δεκέμβριο του 1835. Η υπόθεση τού έργου εκτυλίσσεται σε μια επαρχιακή πόλη της Ρωσίας όπου οι κρατικοί υπάλληλοι -από τον επικεφαλής τους, τον Έπαρχο, ως τον τελευταίο στην ιεραρχική κλίμακα- συμπεριφέρονται ως δυνάστες του λαού, με κύρια και ουσιαστική τους ασχολία τις απάτες, τους εκβιασμούς και τον εκφοβισμό των απλών ανθρώπων που ζουν στην επαρχιακή αυτή πόλη. Όμως, αυτή η ιδεατή κατάσταση για τους ανθρώπους του κρατικού μηχανισμού διαταράσσεται ξαφνικά α...

Ο παρών τόμος δεν απευθύνεται στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, που επιλέγει ένα βιβλίο για να το απολαύσει στις ώρες της ραστώνης του. Είναι ένα πρακτικό βοήθημα για σπουδαστές και δασκάλους που ασχολούνται με τη σπουδή της υποκριτικής τέχνης, στο οποίο εντοπίζονται οι κορυφώσεις των ρόλων/χαρακτήρων σε κάθε θεατρικό έργο. Τα κείμενα είναι αποτμήσεις από το σύνολο στο οποίο ανήκουν και αποτελούν το έναυσμα για τη μελέτη του κάθε ρόλου. Και, αφού τα περισσότερα κείμενα είναι τυπωμένα σε βιβλία, το επόμενο βήμα κάθε ενδιαφερόμενου πρέπει να είναι η προσεκτική ανάγνωση όλου...

Ο παρών τόμος δεν απευθύνεται στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, που επιλέγει ένα βιβλίο για να το απολαύσει στις ώρες της ραστώνης του. Είναι ένα πρακτικό βοήθημα για σπουδαστές και δασκάλους που ασχολούνται με τη σπουδή της υποκριτικής τέχνης, στο οποίο εντοπίζονται οι κορυφώσεις των ρόλων/χαρακτήρων σε κάθε θεατρικό έργο. Τα κείμενα είναι αποτμήσεις από το σύνολο στο οποίο ανήκουν και αποτελούν το έναυσμα για τη μελέτη του κάθε ρόλου. Και, αφού τα περισσότερα κείμενα είναι τυπωμένα σε βιβλία, το επόμενο βήμα κάθε ενδιαφερόμενου πρέπει να είναι η προσεκτική ανάγνωση όλου...

"...Διαφορετική τύχη όμως περιμένει τον συγγραφέα που τολμάει ν' αναταράξει τον βούρκο της χυδαιότητας, όπου βουλιάζει η ψυχή μας, να βουτήξει στην άβυσσο των ψυχρών και τιποτένιων όντων και να βγάλει στο άπλετο φως αυτό που τα μάτια μας αρνούνται να ιδούν! Ο συγγραφέας αυτός δε θα γνωρίσει ποτέ τα χειροκροτήματα του κόσμου, τα δάκρυα της ευγνωμοσύνης, την παραφορά ενός ομόθυμου ενθουσιασμού· δε θα συγκλονίσει με κανένα ηρωικό πάθος τις δεκαεξάχρονες καρδιές, και τελικά δε θ' αποφύγει την κατακραυγή των υποκριτών κι αναίσθητων συγχρόνων του, που θα χαρακτηρίσουν τις δημιουρ...

Ο Μπούλμπα ήταν φοβερά πεισματάρης. Ήταν από κείνους τους χαρακτήρες που θα μπορούσαν να σφυρηλατηθούν στο δύσκολο 15ο αιώνα, στη μισονομαδική εκείνη γωνιά της Ευρώπης, όταν όλη η νότια αρχέγονη Ρωσία, παρατημένη από τους πρίγκηπές της, είχε ερημωθεί και είχε κατακαεί μέχρι το τελευταίο χόρτο, απ' τ' ασυγκράτητα μογγολικά στίφη όταν, στερημένος απ' το σπίτι του κι από κάθε λογής στέγη, ο άνθρωπος έγινε αναγκαστικά ριψοκίνδυνος ξεχνώντας πως υπάρχει φόβος στον κόσμο. Την πανάρχαιη ειρηνική σλαβική ψυχή την ατσάλωσε η φλόγα του πολέμου και ξεπήδησε το κοζάκικο, αυτό το πλατύ,...

Ο Νικολάι Γκόγκολ, γνωστός από τον "Επιθεωρητή", το "Ημερολόγιο ενός τρελού" και τον "Τάρας Μπούλμπα" είναι ο συγγραφέας που θαυμάζει πολύ ο Τσέχωφ και τον θεωρεί τον οξυδερκέστερο κοινωνικό συγγραφέα στη Ρωσία των αρχών του 19ου αιώνα. Τα "Παντρολογήματα" είναι μια ευφυής, γρήγορη και ξεκαρδιστική κωμωδία με έντονα ηθογραφικά στοιχεία, που ο συγγραφέας δεν τόλμησε να παρουσιάσει φοβούμενος τη λογοκρισία. Μερικοί μικροαστοί καταφεύγουν στα προξενιά για να βρουν συντρόφους και, κατά έναν απίστευτο τρόπο, βρίσκονται όλοι χαμένοι.

Το κλασικό αριστούργημα του κορυφαίου Ρώσου δραματουργού, που πρωτοπαίχτηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1836. Είναι στην ουσία μια αττική κωμωδία του Βορρά, όπου η ιδιωτική ίντριγκα του Μένανδρου σμίγει με τη δημόσια κριτική του Αριστοφάνη. Σε μια επαρχιακή πόλη στα βάθη της αχανούς Ρωσίας, οι αρχές του τόπου νομίζουν από παρεξήγηση πως ο νεαρός Χλιεστακόφ είναι ο αναμενόμενος κρατικός Επιθεωρητής από την πρωτεύουσα. Όταν τον επισκέπτονται αρχίζουν να επιδίδονται σε ένα πρωτοφανές πανδαιμόνιο από κολακείες, αλληλοκατηγορίες και αυτοεξευτελισμούς. Στην καλοκουρδισμένη αυτή φάρσα...

Είναι το πιο ξέφρενο σε ρυθμούς έργο του κορυφαίου Ρώσου συγγραφέα, μια φαρσοκωμωδία καταστάσεων, όπου σε κάθε σκηνή εμπόδια εμποδίων ανατρέπουν τις ανατροπές, θέμα των "παικτών" είναι η χαρτοπαιξία και η χαρτοκλοπή, που φτάνει να γίνει εξαπάτηση ανθρώπων και εκμαυλισμός συνειδήσεων. Στο τέλος ο θύτης γίνεται θύμα για να επαληθευτεί το ρητό "όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, πέφτει ο ίδιος μέσα".

Πατέρας του χρυσού αιώνα του ρωσικού πεζογραφικού ρεαλισμού, ο Νικολάι Βασίλιεβιτς Γκόγκολ όρισε πρώτος το περίγραμμα του λογοτεχνικού τοπίου της πατρίδας του. Οι συγγραφείς του ύστερου 19ου αιώνα έγραψαν στη σκιά του θεματικού και αισθητικού του οράματος· οι μοντερνιστές του 20ού αναγνωρίζουν αμέριστα την επίδρασή του. Η κριτική τον συνέκρινε με τον Θερβάντες, τον Λόρενς Στερν, ακόμη και τον Τζέιμς Τζόυς, στον αριστοτεχνικό χειρισμό της γλώσσας, την ανάμειξη γελοίου και υψηλού, την ιδιοφυή σύλληψη της πολιτισμικής ουσίας και της εθνικής ιδιαιτερότητας της Ρωσίας. Στο "Η...

"... διαφορετική τύχη όμως περιμένει το συγγραφέα που τολμάει ν' αναταράξει το φριχτό βούρκο της χυδαιότητας, όπου βουλιάζει η ψυχή μας, να βουτήξει στην άβυσσο των ψυχρών, των τιποτένιων και χυδαίων όντων -που τα συναντούμε σε κάθε βήμα της επίγειας οδοιπορίας μας, που είναι κάποτε τόσο επίπονη και πικρή- και πελεκώντας μ' ανήλεο σκαρπέλο βγάζει στο άπλετο φως αυτό που τα μάτια μας αρνούνται να ιδούν! Ο συγγραφέας αυτός δε θα γνωρίσει ποτέ τα χειροκροτήματα του κόσμου, τα δάκρυα της ευγνωμοσύνης, την παραφορά ενός ομόθυμου ενθουσιασμού: δε θα συγκλονίσει με κανένα ηρωικό π...

Τρεις τρελοί: ένας Ρώσος, ένας Γάλλος και ένας Κινέζος, μοναδικές περιπτώσεις στην παγκόσμια λογοτεχνία. Και οι τρεις είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Και οι τρεις αποτελούν μέλη εκείνης της προνομιακής ομάδας που πρέπει να διαφυλάξει τη σωστή λειτουργία του κράτους. Και οι τρεις τρελαίνονται! Ξεφεύγουν από την ομάδα και ανακαλύπτουν την ταυτότητά τους μέσα στον παραλογισμό. Δίνουν τη μάχη τους, καθένας με τον δικό του πολιτισμό και με τους δικούς του όρους. Βασιλιάς, υποψήφιο θύμα κανιβάλων ή κατά συρροή δολοφόνος, οι άνθρωποι αυτοί δηλώνουν το ίδιο πράγμα: Η επαφή με το...

"...το μυαλό είναι σπουδαία επένδυση! Να είσαι έξυπνος! Μόνο έτσι μπορώ να καταλάβω τη ζωή. Μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου σαν Βλάκας... δεν είναι δύσκολο. Το θέμα είναι να ζήσεις με κομψότητα, με τέχνη, να εξαπατήσεις τους πάντες και να μην εξαπατηθείς! Αξίζει τον κόπο να ζεις έτσι τη ζωή σου!" Σ' ένα φτηνό ξενοδοχείο μιας μικρής επαρχιακής πόλης, εμφανίζεται ένας έμπειρος χαρτοπαίχτης, ο οποίος έχει αναγάγει τη χαρτοπαιξία σε υψηλή τέχνη απάτης. Η άφιξη και η συνάντησή του με τρεις επίσης σεσημασμένους χαρτοκλέφτες, σηματοδοτεί την έναρξη ενός παιχνιδιού, γεμάτου αντα...

Όλα στο έργο του αιωρούνται, κινούνται, είναι πολυδιάστατα και παρ' όλα αυτά τόσο πραγματικά! Ο Γκόγκολ είναι ο πρώτος που έδειξε πώς παίζοντας ανάμεσα στο φανταστικό και στο εξωπραγματικό μπορεί ωστόσο ένα έργο να είναι απόλυτα ρεαλιστικό, και αντίστροφα, ένα έργο με φαινομενική αντανάκλαση της πραγματικότητας να στερείται ρεαλιστικού πνεύματος. Από την άποψη αυτή ο Γκόγκολ ήταν ένας πρωτοπόρος του ρεαλιστικού μυθιστορήματος.

Έξι νουβέλες του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, άλλες πασίγνωστες, όπως "Το ημερολόγιο ενός τρελού" και "Το παλτό", και άλλες άγνωστες, όπως "Ο Βίι" και "Το πορτρέτο". Ωστόσο, όλες είναι αντιπροσωπευτικές της ιδιοφυΐας του. Ιστορίες αστείες, όπως "Η άμαξα", όπου ο Γκόγκολ ειρωνεύεται τους επαρχιώτες τσιφλικάδες, και "Η μύτη", όπου παρουσιάζει μια παράλογη κατάσταση στην Πετρούπολη εκείνης της εποχής. Ιστορίες φανταστικές και αλλόκοτες, που φτάνουν στα όρια του τρομαχτικού, όπως συμβαίνει με το ανατριχιαστικό πορτρέτο του τοκογλύφου που βγαίνει από την κορνίζα του για να σπείρει τ...

Κανείς δεν θυμόταν πότε είχε μπει στο υπουργείο ο Ακάκι Ακακιεβιτς και ποιός τον είχε συστήσει. Όσο κι αν άλλαζαν οι διευθυντές, οι τμηματάρχες, οι προϊστάμενοι, αυτόν τον έβλεπες πάντα καθισμένο στην θέση του, στην ίδια στάση, απασχολημένο στην ίδια δουλειά του διεκπεραιωτή, έτσι που αργότερα μερικοί είπανε πως είχε έρθει στον κόσμο με στολή και με φαλάκρα. Κανείς τον είχε σε υπόληψη. Οι κλητήρες, όχι απλώς δεν σηκώνονταν όταν περνούσε, αλλά και δεν έδιναν περισσότερη προσοχή στην παρουσία του απ' όση στο πέταγμα μιας μύγας. Οι ανώτεροί του τον μεταχειρίζονταν με δεσποτική...

Τα τρία έργα του συγγραφέα που τόσο αγαπήθηκαν, συχνά ανεβαίνουν στα θέατρα όλου του κόσμου με μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό. Συγκεκριμένα, το "Ημερολόγιο ενός τρελού" γράφτηκε σε μορφή ημερολογίου, "Το παλτό" και το "Πορτραίτο" είναι διηγήματα. Ο τρόπος έκφρασης, η εξωτερίκευση των συναισθημάτων των ηρώων, οι συμβολισμοί είναι τα κύρια συστατικά που κάνουν τους αναγνώστες να νιώθουν κάτι από τον ευατό τους στις αράδες αυτών των έργων, αγγίζοντάς τους στο έπακρον. Γι' αυτό ακριβώς και έμειναν αναλλοίωτα στο χρόνο, κατατάσσοντας το συγγραφέα τους στους κλασικούς του είδους.

[...] Μέσα από τις σελίδες που ακολουθούν, ο αναγνώστης θα μπορέσει να δει εικόνες από τη ρωσική φύση στο ξύπνημα της άνοιξης, σκηνές της καθημερινής ζωής, ήθη και έθιμα που παραμένουν ζωντανά και καθορίζουν στάσεις και συμπεριφορές της κοινωνικής -ατομικής και συλλογικής- ζωής, αλλά και ακραίες ψυχολογικές καταστάσεις, που ορισμένες οδηγούν στο έγκλημα. Πάνω απ' όλα όμως και πριν απ' όλα, ο αναγνώστης θα έχει τη χαρά να δει όλη εκείνη την τρυφερότητα που αναβλύζει από την αθώα και χθόνια ρωσική ψυχή είτε πρόκειται για τους Κοζάκους της Ουκρανίας που περιγράφει ο Γκόγκολ,...

Συλλογή διηγημάτων Ρώσων κλασικών συγγραφέων που αποτυπώνουν θαυμάσια τη γιορταστική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Γράφει η Σόνια Ιλίνσκαγια στον πρόλογο του βιβλίου: "Η μαγεία του ρωσικού τοπίου τα Χριστούγεννα: η γη, τα κλαδιά και τα κλωναράκια των δέντρων, οι στέγες των σπιτιών -όλα ολόλευκα. Το βράδυ στα φώτα των δρόμων στροβιλίζονται οι νιφάδες, λάμπουν σαν αστεράκια, η αναπνοή λευκό συννεφάκι άχνας. Τίποτε όμως δεν πτοεί τα παιδιά και τους νέους. Ήρθαν οι διακοπές με το χιονοπόλεμο, τους χιονανθρώπους, τα έλκηθρα...".

Οι "Βραδιές στο μετόχι κοντά στην Ντικάνκα" εκδόθηκαν πρώτη φορά το 1831-1832 και έγιναν αποδεκτές από τον Α. Σ. Πούσκιν, έκαναν δε τον συγγραφέα πολύ γνωστό. Οι "Βραδιές στο μετόχι κοντά στην Ντικάνκα" σηματοδότησαν την αρχή του νέου σταδίου ανάπτυξης της ρωσικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα, εισήγαγαν σ' αυτήν ένα λαϊκό ρεύμα κι έφεραν σε επαφή το ρώσο αναγνώστη με τον ουκρανικό λαό και την ποίησή του.