Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πόσο "ζωντανή" θα πρέπει να είναι μια αναπαράσταση σ' ένα έργο τέχνης; Πόσο πιστά θα πρέπει ν' αποδίδει ο ζωγράφος τη φύση και ποιους κινδύνους μπορεί ν' αντιμετωπίσει; Ο Γκόγκολ, πότε με σατιρική και πότε μ' εξομολογητική διάθεση, δίνει απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα πλέκοντας μια ιστορία μυστηρίου γύρω από ένα αινιγματικό πορτρέτο, που αλλάζει διαρκώς χέρια, ξυπνώντας στους κατόχους του αλλόκοτα συναισθήματα...

Αξιότιμε κύριε, το πράγμα είναι ξεκάθαρο. Εσείς... Εσείς είστε η μύτη μου!

Παρότι η ιστορία αυτή του Νικολάι Γκόγκολ πρωτοδημοσιεύθηκε το 1835 -αφού η τσαρική λογοκρισία ανάγκασε τον Γκόγκολ να αλλάξει σε εννέα σημεία το αφήγημά του- ακόμη και σήμερα παραμένει μία τρομερή παραδοξολογία. Η ιστορία μας αρχίζει με την εύρεση μιας ανθρώπινης μύτης μέσα σε ένα καρβέλι ψωμί, και από εκεί αρχίζει ένας αγώνας, ώστε να βρεθεί ο αληθινός κάτοχός της, ο οποίος μετά από μια σειρά τραγελαφικά γεγονότα ξυπνάει με τη μύτη του στη θέση της και σε άψογη κατάσταση. Στην ουσία πρόκειται για μια ανηλεή κριτική του τσαρικού καθεστώτος και της κρατικής γραφειοκρα...

Το "Ημερολόγιο ενός τρελού" είναι το μόνο έργο του Γκόγκολ που είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, τονίζοντας έτσι την επιθυμία του συγγραφέα να έχει ο αναγνώστης την εμπειρία της ψυχικής αποδιοργάνωσης του ήρωα της ιστορίας από πρώτο χέρι, χωρίς την απάλυνση της σκληρής πραγματικότητας μέσω του λόγου ενός εξωτερικού αφηγητή. Η μορφή αυτή επιτρέπει στον αναγνώστη να δει την ψυχική κατάρρευση βήμα προς βήμα και όχι την προβολή του από το εξωτερικό. Το τοπίο της αφήγησης της ιστορίας είναι πλήρως ελεγχόμενο από τη σχιζοφρενική φωνή του ήρωα της ιστορίας, που βυθίζει έτσι πλήρως...

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΤΡΕΛΟΥ Είπαν πως έρχεται ο διευθυντής. Πολλοί απ' τους υπαλλήλους έτρεξαν ποιος να πρωτοπεράσει για να μοστράρουν ο καθένας στα μούτρα του, αλλ' εγώ ούτε που σάλεψα. Όταν περνούσε απ' το τμήμα μας, όλοι ανασκουμπώθηκαν. Εγώ ωστόσο έμεινα όπως ήμουν! Τι διευθυντής; Εγώ να σηκωθώ μπροστά του; Ποτέ! Τι διευθυντής είναι; Είναι τάπα κι όχι διευθυντής. Τάπα συνηθισμένη, απλή τάπα, τίποτα περισσότερο, τάπα που στουμπώνουν τις μπουκάλες. Το πιο διασκεδαστικό για μένα ήταν όταν έβαλαν μπρος μου έγγραφα να υπογράψω. Οι κύριοι νόμιζαν ότι θα γράψω στην άκρη του χ...

Πόσο "ζωντανή" θα πρέπει να είναι μια αναπαράσταση σ' ένα έργο τέχνης; Πόσο πιστά θα πρέπει ν' αποδίδει ο ζωγράφος τη φύση και ποιους κινδύνους μπορεί ν' αντιμετωπίσει; Ο Γκόγκολ, πότε με σατιρική και πότε μ' εξομολογητική διάθεση, δίνει απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα πλέκοντας μια ιστορία μυστηρίου γύρω από ένα αινιγματικό πορτρέτο, που αλλάζει διαρκώς χέρια, ξυπνώντας στους κατόχους του αλλόκοτα συναισθήματα...

Η μούμια, ο λυκάνθρωπος, ο Οξαποδώ και άλλες αποτρόπαιες κι απόκοσμες δυνάμεις και οντότητες πρωταγωνιστούν στα διηγήματα που ανθολογούνται εδώ. Ο Γκόγκολ, ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ και ο Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς είναι κάποιοι από τους συγγραφείς αυτών των ιστοριών, οι οποίοι εμπνεύστηκαν από θρύλους, παραδόσεις και μύθους του 19ου αιώνα, ή επινόησαν αρχετυπικές μορφές του κακού που στη συνέχεια καθιερώθηκαν στη δυτική τέχνη, κυρίως στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο. Ο αναγνώστης δεν έχει παρά να βολευτεί όπως του αρέσει και να εντρυφήσει στο διάβασμα αυτών των αλλόκοτων ιστορ...

Σε μια από τις πιο διάσημες λεωφόρους της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τη λεωφόρο Νιέφσκι, εκτυλίσσονται παράλληλα δύο φαινομενικά ερωτικές ιστορίες και ο Νικολάι Γκόγκολ βρίσκει την ευκαιρία να μας μιλήσει για τον ιδανικό έρωτα ενός ρομαντικού ζωγράφου και τον σαρκικό πόθο ενός ρεαλιστή υπολοχαγού. Όμως, στη στοιχειωμένη από θρύλους και μυστικά Πετρούπολη, ο αναγνώστης σταδιακά ανακαλύπτει ότι τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται: μέσα σε μια ατμόσφαιρα μυστηριακή, που γίνεται ακόμα πιο σκοτεινή όταν ανάβουν τα φώτα στους δρόμους και πάνω από τη μεγαλούπολη απλώνεται μια τεχνητή...

Ο Ιβάν Ιβάνοβιτς και ο Ιβάν Νικηφόροβιτς, δύο γείτονες, γαιοχτήμονες, κάτοικοι της αγροτικής πόλης του Μίργκοροντ και ταυτόχρονα φίλοι, είναι οι "πρωταγωνιστές" της πρωτόγνωρης ιστορίας μας. Ο Ιβάν Ιβάνοβιτς, ψηλός, λεπτός, με ευφράδεια λόγου και γοητευτικούς τρόπους, είναι το ακριβώς αντίθετο στην εμφάνιση και τους τρόπους, με αυτήν του κοντού, χοντρού και αγροίκου Ιβάν Νικηφόροβιτς, γεγονός, όμως, που δεν τους εμποδίζει να είναι καλοί φίλοι, μέχρι τη στιγμή που μια ασήμαντη μεταξύ τους παρεξήγηση, τους μετατρέπει σε ορκισμένους εχθρούς, επιδιώκοντας πλέον ο ένας την εξ...

Το "Παλτό", το οποίο γράφτηκε από τον Νικολάι Γκόγκολ μεταξύ 1839 και 1841 και δημοσιεύθηκε το 1842, μας παρουσιάζει έναν από τους πιο συγκινητικούς χαρακτήρες στη λογοτεχνία: τον Ακάκιο Ακακίεβιτς Τσαρουχόφ, υπάλληλο στη χαμηλότερη κλίμακα της πολιτικής διοίκησης, ο οποίος είναι εξοργισμένος με την κοινωνική αδικία και την εγωιστική αδιαφορία των ισχυρών και πλουσίων και του οποίου το πεπρωμένο είναι να είναι ένας "ασήμαντος άνθρωπος". Ο Ακάκιος, για να προστατευτεί από τον παγερό χειμώνα της Αγίας Πετρούπολης, χρειάζεται ένα νέο παλτό, αλλά, όταν τελικά το αποκτά, εξακολο...

Η νουβέλα του Νικολάι Γκόγκολ "Ταράς Μπούλμπα" έγινε δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό στη Ρωσία από την πρώτη κιόλας έκδοσή της. Ο Μπελίνσκι τη χαρακτήρισε "κολοσσιαίο έργο". Ήταν για την εποχή του συγγραφέα ένα τολμηρό, νεωτεριστικό έργο που για πρώτη φορά με τέτοια ποιητικότητα, με τέτοια καλλιτεχνική τελειότητα παρουσίασε στη ρωσική λογοτεχνία την ηρωική ατμόσφαιρα της εθνικής ζωής, τη δύναμη και τη γοητεία των λαϊκών χαρακτήρων. Τέτοιο βιβλίο δεν είχε γνωρίσει η ιστορία ακόμη και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Και η νεωτεριστική σημασία της νουβέλας του Γκόγκολ βρίσκεται πιο πο...

Ο Γκόγκολ θεωρείται ο πατέρας του ρωσικού ρεαλισμού, το δε έργο του, με το λυρισμό, το χιούμορ και τη διεισδυτικότητά του, επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Η πασίγνωστη ιστορική νουβέλα "Ταράς Μπούλμπα περιλαμβανόταν στη συλλογή "Μίργκοροντ" μαζί με τα διηγήματα "Γαιοκτήμονες της παλαιάς εποχής" και "Ιστορία της διαμάχης του Ιβάν Ιβάνοβιτς με τον Ιβάν Νικηφόροβιτς", αλλά διαφέρει πολύ από τα διηγήματα αυτά. Εδώ περιγράφεται ο ηρωικός αγώνας των Ζαποροζιάνων κοζάκων κατά των Πολωνών, χωρίς να αποσιωπάται η αγριότητά τους. Ο Μπούλμπα είναι φοβερά πεισματάρης. Ήταν από εκείνους τους χαρακτήρες που θα μπορούσαν να σφυρηλατηθούν στο δύσκολο 15ο αιώνα, στη μισονομαδική εκείνη γωνιά της Ευρώπης, όταν όλη η νότια αρχέγονη Ρωσία, παρατ...