Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΤΡΕΛΟΥ Είπαν πως έρχεται ο διευθυντής. Πολλοί απ' τους υπαλλήλους έτρεξαν ποιος να πρωτοπεράσει για να μοστράρουν ο καθένας στα μούτρα του, αλλ' εγώ ούτε που σάλεψα. Όταν περνούσε απ' το τμήμα μας, όλοι ανασκουμπώθηκαν. Εγώ ωστόσο έμεινα όπως ήμουν! Τι διευθυντής; Εγώ να σηκωθώ μπροστά του; Ποτέ! Τι διευθυντής είναι; Είναι τάπα κι όχι διευθυντής. Τάπα συνηθισμένη, απλή τάπα, τίποτα περισσότερο, τάπα που στουμπώνουν τις μπουκάλες. Το πιο διασκεδαστικό για μένα ήταν όταν έβαλαν μπρος μου έγγραφα να υπογράψω. Οι κύριοι νόμιζαν ότι θα γράψω στην άκρη του χαρτιού "γραφεύς τάδε". Αμ! δε σφάξανε! Στο κύριο μέρος του εγγράφου, που βάζει την τζίφρα του ο διευθυντής, τράβηξα ένα: "Φερδινάνδος ο Α'". Άξιζε να βλέπει κανείς τη νεκρική σιωπή που επικράτησε. Αλλά εγώ μόνον έκανα νεύμα με το χέρι, λέγοντας: "Δεν θέλω εκδηλώσεις υποταγής" και έφυγα. ΤΟ ΠΑΛΤΟ Κανείς δεν θυμόταν πότε είχε μπει στο υπουργείο ο Ακάκι Ακακιεβιτς και ποιός τον είχε συστήσει. Όσο κι αν άλλαζαν οι διευθυντές, οι τμηματάρχες, οι προϊστάμενοι, αυτόν τον έβλεπες πάντα καθισμένο στην θέση του, στην ίδια στάση, απασχολημένο στην ίδια δουλειά του διεκπεραιωτή, έτσι που αργότερα μερικοί είπανε πως είχε έρθει στον κόσμο με στολή και με φαλάκρα. Κανείς τον είχε σε υπόληψη. Οι κλητήρες, όχι απλώς δεν σηκώνονταν όταν περνούσε, αλλά και δεν έδιναν περισσότερη προσοχή στην παρουσία του απ' όση στο πέταγμα μιας μύγας. Οι ανώτεροί του τον μεταχειρίζονταν με δεσποτική ψυχρότητα. Ο πρώτος τυχόν υποπροϊστάμενος, του πετούσε χαρτιά κάτω από την μύτη χωρίς καν να μπει στον κόπο να πει: "Ευαρεστηθείτε παρακαλώ να αντιγράψετε αυτό", ή "Ορίστε ένας εξαιρετικά ενδιαφέρων φάκελος", όπως συνηθίζεται ανάμεσα σε γραφειοκράτες με καλή ανατροφή. Χωρίς να γυρίζει να κοιτάξει εκείνον που του επέβαλλε αυτή τη δουλειά, χωρίς ν' ασχολιέται αν ο άνθρωπος αυτός είχε το δικαίωμα να του την επιβάλλει, ο Ακάκι Ακάκιεβιτς εξέταζε μια στιγμή το έγγραφο κι ύστερα στρωνόταν να το αντιγράψει.