Ευσταθιάδη Μαρία 1949-
Efstathiádi María
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (Paris II, D.E.S. πολιτικής κοινωνιολογίας/ μελέτη με θέμα: "Le dessin contestataire: un cas d' oppostion culturelle"). Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας και θεωρίας λογοτεχνίας. Συνεργάστηκε για δύο χρόνια στην ελληνική έκδοση του "Le Monde Diplomatique". Το 1979, ανέλαβε τη διεύθυνση του βιβλιοπωλείου "Θεμέλιο" και αργότερα την ευθύνη των ομώνυμων εκδόσεων. Συνεργάστηκε με το Διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας, με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και με την Ορχήστρα των Χρωμάτων σε ένα θέαμα για τη Γεωργία Σάνδη και τον Σοπέν. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Μεταφράσεις της έχουν παιχτεί στο θέατρο και έχει συνεργαστεί στη συγγραφή σεναρίων. Διετέλεσε Γραμματέας του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (2000-2004) και του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μετάφρασης, καθώς και μέλος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Πανελλήνιου Συλλόγου Επαγγελματιών Μεταφραστών (ΠΣΕΜ). Το "Textilen" (Σαιξπηρικόν, 2014) ήταν το ένατο βιβλίο της που εκδόθηκε στην Ελλάδα, μετά τον "Δαίμονα" (2010), το "Κόκκινο ξενοδοχείο" (2008, γαλλικά: "L’Hotel rouge, la representation impossible", μτφρ. Αnne-Laure Brisac, υπό έκδοση από τις εκδόσεις Quidam, Οκτώβριος 2018), τα "Ουτοπήματα" (2004), το "Σχεδόν... Μελό" (2002, γαλλικά: "Presque un melo", μτφρ. Anne-Laure Brisac, εκδόσεις Actes Sud, τηλεοπτική μεταφορά: "Le Fil d’Ariane", σκηνοθεσία: Marion Laine, Arte), τους "Παραβάτες", "Το αόρατο που σε κοιτά", τα "Γάντια με χέρια" (γαλλικά "Gants avec mains", μτφρ. Michel Volkovitch, εκδόσεις L’Harmattan), και το "Όταν οι δρόμοι". Έχει γράψει επίσης δύο θεατρικά έργα, την "Ανυπακοή" (γαλλικά: "Desobeissance", μτφρ. Paule Rosseto, περιλαμβάνεται στην ανθολογία κειμένων: "De la dictature a la crise", 2015, εκδόσεις L’Εspace d’un Ιnstant/Institut Francais) και το "Στο δρόμο μου ένας άγγελος". Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Μαριβό, Κλοσοφσκί, Σατί, Κλάους, Σαρρώτ, Ντυράς, Μισώ, Ζοφρέ, Ροντρίγκεζ, Μπατάιγ, Ρομπ Γκριγιέ-βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του ΕΚΕΜΕΛ, 2007, για τη "Ζήλεια"-, κ.ά. Έχει λάβει μέρος ως προσκεκλημένη σε λογοτεχνικά ή θεατρικά φεστιβάλ στο εξωτερικό. Στη Γαλλία, ο "Δαίμονας/Demon" αναγνώστηκε στο festival de la Mousson d’ete (2010) και στο Studio de la Comedie francaise (2011), το "Textilen" στο Theatre de l’ Atalante (Άνοιξη 2013), στο Festival d' Avignon (2014) και παραστάθηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου (2015, σκηνοθεσία: Βίκτωρ Αρδίττης). Τα "Ουτοπήματα/Privatopia" παραστάθηκαν στη Ν. Υόρκη τον Νοέμβριο του 2015 στο La Guardia Center of Permorming Arts και συμμετείχαν στο Διεθνές Φεστιβάλ του Καΐρου το 2017. Το 2014 της απονεμήθηκε ο τίτλος Chevalier des Arts et des Lettres της Γαλλικής Δημοκρατίας. Ζει μοιράζοντας το χρόνο της ανάμεσα στο Παρίσι και την Αθήνα.
