Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Αντάρτης" είναι ένα σύντομο κείμενο της περιόδου της ωριμότητας του Ψυχάρη, γραμμένο το 1925, λίγα χρόνια πριν από τον θάνατό του του 1929. Σε αυτό, αυτοβιογραφικά στοιχεία, άνθρωποι και τόποι, κυρίως από την παιδική του ηλικία και τη νιότητ ου, αναμιγνύονται με πληροφορίες για τις γλώσσες με τις οποίες διασταυρώθηκε, εκείνες που αγάπησε κι εκείνες που ξέχασε. "... πήρε ο νους μου μια λέξη τρομερή, μια λέξη απέραντη, μια λέξη ωκεανό, το ξετύλιγμα. Ξετυλίγουνται τα πράγματα και αλλάζουνε. Αλλάζουνε και οι γλώσσες. Λίγο λίγο..."

Στο μυθιστόρημα Το όνειρο του Γιαννίρη, σύμφωνα με την ομολογία και του ίδιου του Ψυχάρη, έχουμε την ψυχολογία της δόξας και της αγάπης.

Το έργο Στον ίσκιο του πλατάνου είναι μια συλλογή από διηγήματα, που μπορούν να διαβαστούν, όπως έλεγε ο ίδιος, στον ίσκιο του πλατάνου, μακριά από την περίσσια την φεγγοβολιά του ήλιου.

Ο Γιάννης Ψυχάρης το 1866 πραγματοποιεί ένα ταξίδι στην Ελλάδα και εμπνέεται το πεζογράφημά του "Το ταξίδι μου". Το έργο αυτό τυπώθηκε στη Γαλλία και είναι το πρώτο ελληνικό πεζογράφημα που γράφτηκε με όλους τους κανόνες της νεοελληνικής γραμματικής.

Το έργο Στον ίσκιο του πλατάνου είναι μια συλλογή από διηγήματα, που μπορούν να διαβαστούν, όπως έλεγε ο ίδιος, στον ίσκιο του πλατάνου, μακριά από την περίσσια την φεγγοβολιά του ήλιου.

Στο μυθιστόρημα Το όνειρο του Γιαννίρη, σύμφωνα με την ομολογία και του ίδιου του Ψυχάρη, έχουμε την ψυχολογία της δόξας και της αγάπης.

"Έτσι κ' η αγάπη μας δε χάνεται ποτές. Όταν το στόμα σου μου λέει σ' αγαπώ, δεν το λες εσύ· το λένε μέσα σου χίλιες γενιές που σου μάθανε την αγάπη. Όταν το πούνε τα παιδιά μας κατόπι, σε χρόνια και χρόνια, εμείς πάλε μέσα τους θα το λέμε." "Το ταξίδι μου" (1888) είναι ένα έργο-σταθμός στην ιστορία των νεοελληνικών Γραμμάτων, το "μανιφέστο" του δημοτικισμού, το σπουδαιότερο βιβλίο του Γιάννη Ψυχάρη, ηγετικής μορφής του αγώνα για την επίλυση του γλωσσικού ζητήματος, που αποφαίνεται ότι: "Γλώσσα και πατρίδα είναι το ίδιο". Ο Ψυχάρης (ο οποίος υπέγραψε μόνο με το επώνυμό...

Ο Γιάννης Ψυχάρης το 1866 πραγματοποιεί ένα ταξίδι στην Ελλάδα και εμπνέεται το πεζογράφημά του "Το ταξίδι μου". Το έργο αυτό τυπώθηκε στη Γαλλία και είναι το πρώτο ελληνικό πεζογράφημα που γράφτηκε με όλους τους κανόνες της νεοελληνικής γραμματικής.

Ο πρώτος τόμος της ανθολογίας περιλαμβάνει τις ενότητες: - Πριν και προς τον Σολωμό [Ανώνυμος της Κύπρου, Γεώργιος Χορτάτσης, Βιτσέντζος Κορνάρος, Νικόλαος Μαυροκορδάτος, ..., Αθανάσιος Χριστόπουλος] - Ο Σολωμός - Ρομαντισμός [Ιούλιος Τυπάλδος, Γεώργιος Τερτσέτης, Αντώνιος Μανούσος, Ανδρέας Λασκαράτος, ..., Γεράσιμος Μαρκοράς] - Η εποχή του Παλαμά [Πολύβιος Δημητρακόπουλος, Αντώνης Αναπλιώτης, Γεώργιος Δροσίνης, Νίκος Καμπάς, Ιωάννης Πολέμης, Κώστας Κρυστάλλης, Κώστής Παλαμάς, ..., Στέφανος Δάφνης, Αιμιλία Δάφνη] - Καβάφης - Πρωθύστερο [Άγγελος Σικελιανός, Νίκος Καζαν...

Σχεδόν εκατό χρόνια μετά τη συγγραφή του, εκδίδεται για πρώτη φορά ένα άγνωστο μυθιστόρημα του Ψυχάρη από το αυτόγραφο του δημιουργού του στη Μπενάκειο Βιβλιοθήκη. Η συγγραφή του έργου ολοκληρώθηκε το 1914, όταν ο Ψυχάρης έκλεινε την έκτη δεκαετία της ζωής του και τον χώριζαν πλέον αρκετά χρόνια από την ορμητική και θριαμβική είσοδό του στο ελληνικό λογοτεχνικό προσκήνιο. Ωστόσο, το μυθιστόρημα αποπνέει ορμή και τόλμη νεανική, με το προκλητικό ερωτικό θέμα του και την ηδονοβλεπτική αφηγηματική προοπτική του. Καμία όμως από αυτές τις επιλογές δεν μπορεί να θεωρηθεί έκπληξη α...

Ένα ανθολόγιο είναι πρώτ' απ' όλα μια επιλογή. Από το πλήθος των κειμένων πρέπει, με κάποια κριτήρια, αλλά να επιλέξεις και άλλα να αφήσεις στην άκρη. Ένα κριτήριό μας ήταν τα καλά κείμενα, αλλά δεν ήταν το κυριότερο. Γι' αυτό και ορισμένα τα παραλείψαμε, όχι χωρίς δυσκολία. Ο πρώτος στόχος μας ήταν να περιδιαβούμε τον Πειραιά μέσα από αφηγήσεις για τους τόπους του και τους ανθρώπους του. Και, επίσης, να παρακάμψουμε, αν μπορούμε, την στερεότυπη εικόνα για την πόλη που έχει μετασχηματιστεί και κυριαρχήσει μεταπολεμικά και μέχρι σήμερα. Στραφήκαμε σε όλων των ειδών τις αφηγή...

Η κυκλοφορία στα 1896 της συλλογής "Ελληνικά διηγήματα" αναντίρρητα αποτελούσε εκδοτικό γεγονός για τη χώρα μας, γιατί πρόκειται για την πρώτη στο είδος της συλλογή και ταυτόχρονα για μια αντιπροσωπευτική παρουσία στο χώρο του αφηγηματικού μας λόγου. Επισημαινόταν έτσι κατά τον αμεσότερο τρόπο η ύπαρξη ενός σχετικά νέου λογοτεχνικού είδους, όπως το διήγημα, για το οποίο ο εκδότης του έργου Γ. Κασδόνης δεν παρέλειψε να τονίσει ότι "η πρώτη γενναία ώθησίς" του έγινε μέσα από τις στήλες του περιοδικού "Εστία", του οποίου εκείνος για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρξε διευθυντή...

[...]Τα δημοσιευμένα αυτά γράμματα απλώνονταν στα χρόνια 1884-1915. Η εκδιδόμενη σήμερα σειρά αναφέρεται στα χρόνια 1883-1905. Το δημοσιευμένο στο τέλος της δεύτερης σειράς αχρονολόγητο επισκεπτήριο του Ψυχάρη στην κυρία Πολίτη το χρονολογώ στα 1925. Τότε ο Ψυχάρης βρισκόταν στην Αθήνα. Στη δεύτερη σειρά καταλέγοναι και δύο γράμματα αχρονολόγητα, που πιθανώς θα πρέπει να τοποθετηθούν πριν από το 1915. Με την αποκάλυψη των νέων γραμμάτων έχομε στη διάθεσή μας και το πρώτο γράμμα του Ψυχάρη στο Νικόλαο Πολίτη, γαλλικά γραμμένο, με το οποίο εγκαινιάζονται οι σχέσεις τους.[......

[...]Τα γράμματα του Ψυχάρη προς στο Νικόλαο Πολίτη τοποθετούνται ανάμεσα στα χρόνια 1884 (είναι η χρονολογία του πρώτου) και 1915 (η χρονολογία του τελευταίου). Τα γράμματα αυτά, όπως είπα, συχνά αναφέρονται σε προμήθειες βιβλίων από την Αθήνα. Πολλές φορές όμως αγγίζουν και το γλωσσικό ζήτημα από ορισμένες πλευρές ή αναφέρονται σε μικρότερα γλωσσικά θέματα. Δίνουν άλλοτε πληροφορίες για την πνευματική κυρίως δραστηριότητα του Ψυχάρη στη Γαλλία. Επίσης πολλά γράμματα αναφέρονται και σε βιβλία του Νικόλαου Πολίτη και του Κωστή Παλαμά, καθώς και του Γεωργίου Χατζιδάκι. Γίνετ...