Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αχ αυτά τα ανήσυχα καλικαντζαράκια! Γιατί αποφάσισαν να το σκάσουν από το σπίτι τους; Ποιο όνειρο τα οδήγησε σ΄αυτή την περιπέτεια στα έγκατα της γης; Ήταν οι ιστορίες των παππούδων που τα ξεσήκωσαν; Και στο φεγγάρι πώς βρέθηκαν; Τα καλικαντζαράκια, απρόβλεπτα και ασυμβίβαστα, αναζητούν το δικό τους παραμύθι. Ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι κόντρα στον κόσμο των μεγάλων.

Ο Άγιος Βασίλης φέτος υποκύπτει στον πειρασμό της τεχνολογίας. Χρησιμοποιεί ηλεκτρονικό υπολογιστή. Έχει κινητό. Πετάει με ένα super fast έλκηθρο, εγκαταλείποντας ταράνδους και παλιομοδίτικες χρυσόσκονες. Όταν όμως βάζει την ουρά του ο σκανταλιάρης καλικάντζαρος Χακερέκακος, ο Άγιος αναρωτιέται μήπως μερικά πράγματα πρέπει να μένουν ίδια και απαράλλαχτα μέσα στους αιώνες, γιατί "αν αλλάξουν, μπερδεύεται το σύστημα, χάνεται η μαγεία". Ναι, αλλά τι θα κάνει τώρα που τα παιδιά στέλνουν e-mail;

Αχ αυτά τα ανήσυχα καλικαντζαράκια! Γιατί αποφάσισαν να το σκάσουν από το σπίτι τους; Ποιο όνειρο τα οδήγησε σ΄αυτή την περιπέτεια στα έγκατα της γης; Ήταν οι ιστορίες των παππούδων που τα ξεσήκωσαν; Και στο φεγγάρι πώς βρέθηκαν; Τα καλικαντζαράκια, απρόβλεπτα και ασυμβίβαστα, αναζητούν το δικό τους παραμύθι. Ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι κόντρα στον κόσμο των μεγάλων.

Ο Άγιος Βασίλης φέτος υποκύπτει στον πειρασμό της τεχνολογίας. Χρησιμοποιεί ηλεκτρονικό υπολογιστή. Έχει κινητό. Πετάει με ένα super fast έλκηθρο, εγκαταλείποντας ταράνδους και παλιομοδίτικες χρυσόσκονες. Όταν όμως βάζει την ουρά του ο σκανταλιάρης καλικάντζαρος Χακερέκακος, ο Άγιος αναρωτιέται μήπως μερικά πράγματα πρέπει να μένουν ίδια και απαράλλαχτα μέσα στους αιώνες, γιατί "αν αλλάξουν, μπερδεύεται το σύστημα, χάνεται η μαγεία". Ναι, αλλά τι θα κάνει τώρα που τα παιδιά στέλνουν e-mail;

"... Ξέρω ένα πολύ όμορφο χωριό. Από μακριά μου θυμίζει ανοιχτή παλάμη παππού, γεμάτη με καλούδια. Από κοντά, μια ζωγραφιά πολύχρωμη σε υδάτινο κάδρο! Τη θάλασσα όπου πάνω της καθρεφτίζει την ομορφιά του! Σ' αυτή τη θάλασσα πλατσούρισαν τα ποδαράκια τους για πρώτη φορά, μωρά ακόμα, απερπάτηγα, τα δυό παιδιά της φίλης μου της Γεωργίας: ο Μάριος κι ο Κωνσταντίνος. Τώρα, βέβαια, μπορούν και κολυμπούν μόνα τους. Σαν ψαράκια. Με χρωματιστά όμως πτερύγια: τα μπρατσάκια τους!"

"Είχε ακούσει η Γεωργία για δάση που καίγονται. Για δάση που καταστρέφονται για να γίνουν διάφορα έργα. Ακόμα και για δάση που κόβονται κρυφά και γίνονται οικόπεδα είχε ακούσει. Αλλά για δάση που κινδυνεύουν να πεθάνουν από γηρατειά πρώτη φορά άκουγε..."

"... Η αλεπουδίτσα του Μάριου είναι μαμά. Κι όπως όλες οι μαμάδες, έτσι κι αυτή πρέπει να γνοιαστεί για το φαΐ των παιδιών της. Και πρέπει πολύ να κοπιάσει για να το εξασφαλίσει. Γιατί τα ποντίκια και τα άλλα μικρά ζωάκια που η αλεπουδίτσα του τρώει για να ζήσει δεν κάθονται ακούνητα σαν τους θάμνους και τα χόρτα, για να πάει να τα πιάσει. Μόνο οι κότες στο κοτέτσι της γιαγιάς Αγγελικής είναι ήσυχες, αλλά..."

"... Πάνω στο νερό της πηγής μια κόκκινη αλεπουδίτσα καθρεφτιζόταν κάνοντας την πρωινή της τουαλέτα. Λίγο πιο πέρα έπαιζαν με τα νερά δυο μικρά αλεπουδάκια. Τα παιδιά της! -Εμπρός, τι κάθεστε; τους έβαλε τις φωνές θυμωμένη η μαμά τους, η αλεπουδίτσα. Ετοιμαστείτε, τους είπε. -Γιατί; Τι έχουμε να κάνουμε μετά; τη ρώτησε το μεγαλύτερο απ΄τα δυο. -Αυτό δεν πρόκειται να σου το πω, του απάντησε. Η σημερινή μέρα είναι έκπληξη..."

"... Αυτή λοιπόν την τρομερή μάγισσα, την Πύρινη Κόλαση, άφησαν πάνω στο βουνό λεύτερη οι κακοί, μια και δυο και τρεις φορές τα τελευταία χρόνια και τα έκαψε όλα, μα όλα όσα βρήκε στο δρόμο της. Τίποτε δεν άφησε όρθιο. Όταν έφυγε, το βουνό πίσω της, στο μέρος απ' όπου πέρασε, έμεινε γυμνό από δέντρα. Κατάμαυρο από τα αποκαΐδια. Και λυπημένο. Πολύ λυπημένο... Έτσι το νερό της βροχής δεν βρίσκει δέντρα να ποτίσει... Ούτε ριζούλες φυτών για να το ρουφήξουν και να το πιούν... Και κατρακυλάει με βιάση στο ποτάμι. Τότε είναι που το ποτάμι θυμώνει..."

Ο άντρας της πολυλογούς είναι ένας φτωχός ξυλοκόπος. Μια μέρα στο δάσος βρίσκει ένα μπαουλάκι χρυσά φλουριά. Από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να γίνει πλούσιος. Έλα όμως που η γυναίκα του είναι τόσο πολυλογού που θα το πει σε όλη τη γειτονιά; Ο ξυλοκόπος σκαρφίζεται ένα κόλπο, για να την αναγκάσει να σωπάσει. Η πολυλογού, τρελή από χαρά, ορκίζεται στον άντρα της να μην της ξεφύγει λέξη και αρχίζει να μεγαλοπιάνεται. Άραγε πόσον καιρό θα αντέξει με κλειστό το στόμα της; Κι αν φανερώσει το χρυσό μυστικό, τι θα γίνει;

"Ο παππούς Χρίστος έχει κόκκινα φουσκωτά μάγουλα, μεγάλη κοιλιά κι ένα αγαθό χαμόγελο ζωγραφισμένο μόνιμα στα χείλη του. Ακριβώς όπως ο Αϊ-Βασίλης. Τις περισσότερες φορές τον βλέπεις φορτωμένο. Όχι όμως με σακί σαν τον Αϊ-Βασίλη αλλά με μια μεγάλη καλάθα. Μέσα σ' αυτή δεν έχει παιχνίδια. Φρούτα και λαχανικά έχει μόνο! Γιατί αυτός ο παππούς, μόλις σταμάτησε να πηγαίνει σχολείο, άρχισε να πηγαίνει στον κήπο του..."