Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... άλλοι λέγανε πως ο Ερρίκος δεν ήταν άλλο από γάτος. Άλλοι πως ήταν ο ίδιος ο Ερρίκος ο όγδοος, ο αιμοσταγής δήμιος της Αν Μπολέυν, της Τζην Σέυμουρ κι όλων των άλλων, προπάντων όμως της Κέιτ. Της δυστυχούς εκείνης συζύγου του που είχε το όνομα της... Κα: Κατερίνα! Ίσως η υπόθεση αυτή να ήταν ένα άκακο σχόλιο για την ηλικία της απογόνου των Λασκάρεων, που με όλα της τα χρονάκια παρέμενε χαριτωμένη και αξιαγάπητη όταν φορούσε τα μαύρα γούνινα πομ-πον για να καλύψει τ' αυτιά της το βαρύ χειμώνα, και την άνοιξη υποδεχόταν τους φίλους της με μιας αυθεντική κινέζικη ρόμπα ολο...

Ο "Κόκκινος τράγος" είναι ένα συνοικιακό καφενείο της Αθήνας, όπου συναντιούνται, σχεδόν καθημερινά, μια ομάδα ανθρώπων διαφορετικών μεταξύ τους· απόκληροι, άνεργοι και άρρωστοι (μία απολυμένη δασκάλα, ένας επίσης απολυμένος καθηγητής, ένας φοιτητής, δυο τρεις εργάτες). Τους ενώνει, ωστόσο, ένα όραμα (για άλλους ξεκάθαρο, για άλλους θαμπό αλλά πάντως ισχυρό, καθοριστικό της συμπεριφοράς τους) για μια ζωή δικαιότερη. Οι θαμώνες του "Κόκκινου τράγου" αποτελούν τον έναν πόλο της ιστορίας· ο άλλος συντίθεται από ανθρώπους που, παρά τις αγαθές τους προθέσεις, χωρίς ιδεολογικό έρ...

Ο "Μανόλης ο Ντελμπεντέρης" είναι το μόνο μυθιστόρημα του Εφταλιώτη και δημοσιεύτηκε μετά το θάνατο του. Ο ήρωας είναι ένας δυναμικός και φιλόδοξος νέος από κάποιο χωριό της Μυτιλήνης, που εγκαταλείπει τη μητέρα του και τη μνηστή του για να πάει στην Αγγλία, οραματιζόμενος πλούτη και κοινωνική δύναμη. Εκεί αλλά και σε άλλα μέρη, αναπτύσσει μία καταπληκτική εμπορική δραστηριότητα και βαδίζει από επιτυχία σε επιτυχία, τόσο στον επιχειρηματικό όσο και στον ερωτικό τομέα, ξεπερνώντας με τόλμη όλα τα εμπόδια που συναντά στο δρόμο του, παραμερίζοντας κάθε ηθικό φραγμό και ξεχνώντ...

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης είναι από τους ελάχιστους ποιητές που ευτύχησε να εισπράξει εν ζωή την εύλογη ανταπόκριση στο έργο του, εκ μέρους της λογοτεχνικής και της φιλολογικής συντεχνίας, αλλά και του αναγνωστικού κοινού. Τι, άραγε, έχει να προσθέσει ένα βιβλίο, μόλις ένδεκα χρόνια από τον θάνατό του; Κατ' αρχήν, έρχεται να αναδείξει, και να φωτίσει περαιτέρω, με σύγχρονους όρους, το ίχνος του Αναγνωστάκη, στα πεδία όπου αυτό αποτυπώθηκε, ήτοι στο πεδίο της ποίησης, αλλά και σε εκείνα της πολιτικής συμμετοχής, της αρθρογραφίας του στην Αυγή, του περιοδικού Κριτική, της κοι...

Ένας αδέξιος ταχυδακτυλουργός, ένα τυφλός ζογκλέρ κι ένας ζητιάνος είναι το ίδιο πρόσωπο. Τα υπόλοιπα πρόσωπα παρουσιάζουν ποικιλία, ασθένειες, εμμονές κι εμπλέκονται σε περιπέτειες που σχετίζονται άμεσα με τα ονόματά τους. Υπάρχει αρχικά μια κοπέλα που παρα λίγο να την έλεγαν Έρπη Ζωστήρα. Στην κατοχή της περιέρχονται δύο ιππόκαμποι που σχηματίζουν μεν μια καρδιά αλλά διαφωνούν ως προς το νόημα του φιλιού. Μετά, η Ρένια που δεν βγαίνει απ’το Μαργαριταρένια αλλά μπαίνει σε μια ζέβρα για να βρει τον ύπνο της και να χάσει κάτι άλλο. Η όχι και τόσο χαρούμενη Χαρά κι η όχι και...

Η φυγή φαίνεται πως την απελευθερώνει, την αποδεσμεύει από στεγανά και καλούπια κι έτσι "λυτρωμένη" μπορεί τώρα να πετάξει μακριά και να ζήσει το όνειρό της... Γεύεται τη χαρά της ζωής που της χαρίζεται απλόχερα, γνωρίζει τον αληθινό έρωτα, ανακαλύπτει την ευτυχία στα απλά και καθημερινά, στα πιο μικρά πράγματα που κρύβει η κάθε στιγμή. Αφήνεται τέλος στο παιχνίδι της μοίρας που την οδηγεί σε περιπέτειες με απρόσμενες εξελίξεις. Κι ο αναγνώστης, παρακολουθώντας τες, παρασύρεται από τη γοητεία της γραφής και της αφήγησης με την οποία η συγγραφέας πλέκει τον συναρπαστικό τ...

"Όσο για μένα εγώ αξιώθηκα να δω τα πράγματα να σπαρταρούν πιασμένα στο αγκίστρι του ονόματός τους." Με ένα "εναρκτήριο τέλος" ξεκινά η νέα συλλογή του Κ.Γ. Παπαγεωργίου. Με την αποδοχή του κύκλου, που ξεκινά από έναν ουρανό χωμάτινο για να καταλήξει στο τέλος στα κομμένα μαλλιά στο παιδικό κουρείο, στην παιδιάστικη άρνηση του κύκλου. Σ' αυτόν τον κύκλο, που αγκαλιάζει όλους τους άλλους που σχεδιάζουν πενήντα κοντά χρόνια τώρα τα ποιήματά του, περιέχεται ο κόσμος: οργανική κι ανόργανη ύλη που μεταμορφώνεται διαρκώς, δρόμοι και υπαινικτική συνύπαρξη, Ιστορία και ψίθυροι,...

Αλλά τι σκάλα είναι αυτή με τα σκαλιά της τόσο στο ύψος αλλά και στο πλάτος τους διαφέρανε ανεβαίνοντας από το ένα στο άλλο ώστε πολλές φορές κινδύνεψα να τσακιστώ επειδή σκαρφάλωμα σε απόκρημνο γκρεμό έμοιαζε περισσότερο αυτό παρά με ανέβασμα -κυρίως γιατί το πλάτος των σκαλιών ήταν πολύ μικρό ώστε πλαγίως μόνο και αν- χωρούσανε τα πέλματά μου αλλιώς -αν έκανα ότι ανεβαίνω εγώ κανονικά θα τσακιζόμουν προς τα πίσω- χώρια η κουπαστή με σάπια όλα τα ξύλα της δεν άντεχε να με κρατήσει αν στηριχτώ και απαίσια έτριζε σε κάθε μου άγγιγμα.

[...] Μάλλον εκτενείς σημειώσεις κρατημένες -κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης- στο περιθώριο κάποιων ποιημάτων που με συγκίνησαν ως ομότεχνο αναγνώστη περισσότερο παρά ως κριτικό και με παρακίνησαν στην αναζήτηση των βαθύτερων αιτίων της ύπαρξής τους. Ας μη διαβαστούν λοιπόν ως κριτικές αλλά ως απόρροια της ειλικρινούς πρόθεσής μου να επικοινωνήσω -"συζητώντας" ή μονολογώντας- με νέους και νεότατους ποιητές που εμφανίστηκαν στα ποιητικά μας πράγματα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Κ.Γ.Π.

Ενώ η Ελλάδα μαστίζεται από μία πρωτοφανή κρίση και οι άνθρωποι αρχίζουν να φοβούνται στ' αλήθεια μήπως κατρακυλήσουν από τον παράδεισο της μικρομεσαίας ευημερίας στην κόλαση της φτώχειας, μια Νέα Μεγάλη Ιδέα σκάει ξαφνικά και διαδίδεται σαν τη σπίθα που βάζει φωτιά στον ξερό κάμπο: για να ξανάρθουν τα λεφτά, οι Έλληνες θα γκρεμίσουν τα σπίτια και τα μαγαζιά τους, τις εκκλησίες και τα γήπεδα, πρώτα στην Αθήνα κι έπειτα σε ολόκληρη τη χώρα, για να τα ξαναχτίσουν από την αρχή - όπως έγινε μετά τον Πόλεμο! Η Νέα Μεγάλη Ιδέα γίνεται προεκλογικό σύνθημα, εμπλέκεται σε ενδοκυ...

Βασική πρόθεση αυτής της ανθολογίας, ήταν η παρουσίαση, στον Έλληνα αναγνώστη, αγνώστων, στην πλειονότητά τους, ποιητών εκ των οποίων οι πρώτοι ωρίμασαν, ποιητικά, στη διάρκεια της δεκαετίας του '20, παρέχοντάς του, παράλληλα, τη δυνατότητα, να έχει μια στοιχειώδη, έστω, εικόνα της σύγχρονης σουηδικής ποίησης, επικοινωνώντας με έναν λόγο άμεσα συνδεδεμένο με την πολιτισμική μνήμη του τόπου. Κυρίως, όμως, να καταστεί, ο Έλληνας αναγνώστης, μάρτυρας του προσωπικού βιώματος του κάθε ποιητή χωριστά και, κατά κάποιο τρόπο, συνοδοιπόρος του στη συνεχή αναζήτηση των ιχνών του παρό...

Οι ιστορίες που άκουσα ήταν επτά, η κάθε μια διαφορετική απ' τις άλλες, όπως κι οι μέρες της εβδομάδας. Άλλες μιλούσαν για την αγάπη και το θάνατο, άλλες για την αγάπη και το πάθος κι άλλες για την απελπισμένη αγάπη. Ιστορίες ανθρώπων με παράλληλες σχέσεις κι ιστορίες γι' αγάπες που η κοινωνία ποτέ δεν αποδέχτηκε. Αγάπες που τα 'βαλαν με το χρόνο, τον τόπο, τους ανθρώπους. Αισθήματα δυνατά κι άνθρωποι άλλοτε δυνατοί κι άλλοτε λιγότερο δυνατοί. Για τη γιαγιά, όλοι όσοι αγάπησαν ήταν αξιοθαύμαστοι, είτε τα είχαν καταφέρει στη σχέση τους είτε όχι. Μου είπε πως για να μπορ...

Mια καλλιτεχνική παρουσία ευθύβολη και διακριτική, που κυριαρχεί με το δικό της, πηγαία προσωπικό ύφος στην εικαστική ζωή της χώρας, είναι ο ζωγράφος Σωτήρης Σόρογκας. Zωγράφος με καταβολές στην πιο στέρεη και διαχρονική μας παράδοση, της προσθέτει εδώ και δεκαετίες τη δική του εκδοχή του ελληνικού φωτός. Γι' αυτόν ακριβώς τον ζωγράφο, που εξαγιάζει τις ταπεινές μορφές ζωής, μια πλειάδα ανθρώπων των γραμμάτων, θεωρητικών της εικαστικής δημιουργίας, ποιητών και συγγραφέων, έχει εκφραστεί μέσα στο διάστημα τριάντα πέντε και πλέον χρόνων. Tα κείμενα αυτών ακριβώς των δ...