Παπαγεωργίου Κώστας Γ. 1945-
Papageorgíou Kóstas G.
Ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νομικά και φιλολογία. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με την ποιητική συλλογή "Ποιήματα" το 1966. Εργάστηκε ως δικηγόρος από το 1972 ως το 1978· έκτοτε ασχολείται αποκλειστικά με την λογοτεχνία και με ό,τι αμέσως ή εμμέσως σχετίζεται μ' αυτήν. Συνεργάστηκε με τα αξιολογότερα λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κατά την τελευταία τριακονταετία ("Αντί", "Λέξη", "Δέντρο", "Διαβάζω", "Εντευκτήριο", "Τραμ" κ.α.). Διετέλεσε συνυπεύθυνος στη σύνταξη των ετήσιων ομαδικών αντιδικτατορικών εκδόσεων Κατάθεση '73 και Κατάθεση '74, ενώ συνέταξε (με τον ποιητή Γιάννη Βαρβέρη) την Ελληνική ποιητική ανθολογία θανάτου του εικοστού αιώνα (1995). Άσκησε συστηματικά λογοτεχνική κριτική από περιοδικά και εφημερίδες. Σήμερα δημοσιεύει κριτικές στο ένθετο "Βιβλιοθήκη" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία". Από το 1982 ως το 1998 εξέδιδε και διηύθυνε το περιοδικό "Γράμματα και Τέχνες". Ποιήματά του μελοποιήθηκαν και κυκλοφόρησαν σε δίσκους από τον Θάνο Μικρούτσικο ("Ιχνογραφία"), από τον Νίκο Τάτση ("Έρανα"), καθώς και από τον Χάρη Κατσιμίχα. Από το 1982 εργάζεται στην Ελληνική Ραδιοφωνία, στην αρχή ως σύμβουλος σε θέματα λογοτεχνίας και εν συνεχεία ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και εκδηλώσεων στο Τρίτο Πρόγραμμα. Από το 1990 εργάζεται ως καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, διδάσκοντας Ιστορία Θεάτρου και Λογοτεχνίας. Είναι ιδρυτικό μέλος της "Εταιρείας Συγγραφέων". Ποιήματα, μελέτες και εκτενή δοκίμιά του έχουν μεταφραστεί σε ευρωπαϊκές γλώσσες. Έχει πάρει το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2001 και το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού "Διαβάζω". Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Το 2012 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νουβέλας-Διηγήματος του περιοδικού "Διαβάζω" για το αφήγημά του "Νερό".
Σύγχρονη σουηδική ποίηση
Συλλογικό έργο
Γνώση (1994)
Βασική πρόθεση αυτής της ανθολογίας, ήταν η παρουσίαση, στον Έλληνα αναγνώστη, αγνώστων, στην πλειονότητά τους, ποιητών εκ των οποίων οι πρώτοι ωρίμασαν, ποιητικά, στη διάρκεια της δεκαετίας του '20, παρέχοντάς του, παράλληλα, τη δυνατότητα, να έχει μια στοιχειώδη, έστω, εικόνα της σύγχρονης σουηδικής ποίησης, επικοινωνώντας με έναν λόγο άμεσα συνδεδεμένο με την πολιτισμική μνήμη του τόπου. Κυρίως, όμως, να καταστεί, ο Έλληνας αναγνώστης, μάρτυρας του προσωπικού βιώματος του κάθε ποιητή χωριστά και, κατά κάποιο τρόπο, συνοδοιπόρος του στη συνεχή αναζήτηση των ιχνών του παρό...
Άννα, τώρα κοιμήσου
Παπαγεωργίου Κώστας Γ. 1945-
Γνώση (1994)
Το ερωτικό παραλήρημα ενός άντρα που, ανάμεσα σε δύο γυναίκες -μία αδιαλείπτως παρούσα, παρά τη σωματική απουσία της και μία σχεδόν απούσα, παρά το γεγονός ότι συμμετέχει ενεργά σε όλη τη διάρκεια της αφήγησης- , συνειδητοποιεί ότι η αγάπη του άλλου είναι ο μοναδικός ιστός του σώματος και της ψυχής του· ότι η απώλεια αυτής της αγάπης τον καταβυθίζει σε ένα τεράστιο κενό που ανοίγεται ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν και καταργεί, μπροστά στα μάτια του, τα όρια ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα. Συνειδητοποιεί όμως ακόμα, εξαιτίας αυτής της απώλειας, ότι δύο είναι,...
Ελληνική ποιητική ανθολογία θανάτου του εικοστού αιώνα
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Καστανιώτη (1995)
Ο θάνατος, αμέσως ή εμμέσως, ως μακρινό ή κοντινό ενδεχόμενο, σαν αίσθηση συγκεκριμένη ή απροσδιόριστη, με τη μορφή του απτού ή του υφέρποντος κινδύνου, ακόμα και όταν εμφανίζεται με δάνειες ή αλλότριες μορφές, όπως του έρωτα, του χωρισμού κλπ., αποτέλεσε και εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα μονιμότερα και βασικότερα ερεθίσματα όχι μόνο για την ποιητική αλλά και για κάθε μορφής καλλιτεχνική έκφραση. Η ανθολογία αυτή περιλαμβάνει ποιήματα που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου αιώνα και που, με διαφορετικό τρόπο το καθένα, άπτονται του θανάτου ή συνδιαλέγονται μ...