Παναγιωτόπουλος Νίκος 1963- συγγραφέας
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στις 15.4.1963 στο Χαλάνδρι, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε τεχνολόγος μηχανικός, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με το θέατρο. Εργάστηκε ως καλλιτεχνικός συντάκτης (από το 1989 έως το 1992) σε εφημερίδες, περιοδικά και την τηλεόραση. Τα τελευταία χρόνια, εκτός από την πεζογραφία, ασχολείται επαγγελματικά με το σενάριο. Έχει γράψει σενάρια για τηλεοπτικές σειρές, ενώ από το 1995 ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με τον κινηματογράφο. Έχει γράψει δέκα σενάρια για ταινίες μεγάλου μήκους -ανάμεσά τους οι "Απόντες" (1996), ο "Βασιλιάς" (2002) και η "Αγρύπνια" (2005), όλες σε σκηνοθεσία Νίκου Γραμματικού, οι "Ώρες κοινής ησυχίας" (2006), σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάκου, κ.ά. Για μια απ' αυτές, τους "Απόντες", τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο 37ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης το 1996. Ενεργό μέλος της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδας, διδάσκει σενάριο σε σεμινάρια και σε προγράμματα σπουδών κινηματογράφου. Ποιήματα και διηγήματά του έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς, ενώ το πρώτο του βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων "Η ενοχή των υλικών" (Πόλις, 1997), τιμήθηκε με το Βραβείο Μαρίας Ράλλη για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα: "Ο Ζίγκι απ' τον Μάρφαν" (Πόλις, 1998, κυκλοφορεί και στα ιταλικά από τις εκδόσεις Crocetti), "Το γονίδιο της αμφιβολίας" (Πόλις, 1999, β΄ εκδ. Μεταίχμιο, 2012, κυκλοφορεί σε επτά γλώσσες -στα γερμανικά από τις εκδ. Reclam, στα γαλλικά από τις εκδ. Gallimard, στα ιταλικά από τις εκδ. Ponte Alle Grazie, στα σλοβενικά, στα κινέζικα κ.ά), "Αγιογραφία" (Πόλις, 2003, κυκλοφορεί στα γερμανικά από τις εκδ. Reclam και στα γαλλικά από τις εκδ. Gallimard) και "Τα παιδιά του Κάιν" (Μεταίχμιο, 2011, βραβείο Μυθιστορήματος Ιδρύματος Πέτρου Χάρη Ακαδημίας Αθηνών, 2012). Τόσο τα μυθιστορήματα όσο και διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές ξένες γλώσσες. Ο "Ολομόναχος" είναι το έβδομο βιβλίο του και εκδόθηκε αρχικά στη Γαλλία, στη σειρά Ce que la vie signifie pour moi των Editions du Sonneur.
Ο καθηγητής του πόθου
Roth Philip 1933-
Πόλις (2010)
Η ιστορία του Ντέιβιντ Κέπες, ενός τυχοδιώκτη του πνεύματος και του αισθήματος, που κινείται μέσα σ' έναν κόσμο αισθησιακών δυνατοτήτων, ψάχνοντας να συνδυάσει την ηδονή με την αξιοπρέπεια. O Ντέιβιντ Κέπες, νεαρός καθηγητής (πολύ χαρισματικός) συγκριτικής λογοτεχνίας, έχει παραμείνει σπουδαστής (επίσης χαρισματικός) του συγκριτικού ερωτισμού. Έμβλημά του, η ρήση του Μπάιρον: «Άσωτος μεταξύ των λογίων, λόγιος μεταξύ των ασώτων». Η επισταμένη του σπουδή τού πόθου περνάει πρώτα από σκαμπρόζικα παιχνίδια με την Μπέταν και την Μπιργκίτα, δύο πεταχτούλες Σουηδέζες, κι ύστερα το...
Ο Ιπποπότης και η Νεραϊγελάδα
Παναγιωτόπουλος Νίκος 1963- συγγραφέας
Ελληνικά Γράμματα (2009)
Το πρώτο παιδικό βιβλίο του γνωστού συγγραφέα. Ο Ιπποπότης είναι ένας ιπποπόταμος διαφορετικός από τους άλλους καθώς φορά πανοπλία. Ένα παιχνίδι λέξεων και εικόνων, που μέσα από το εύρημα των χιουμοριστικών "επιμειξιών" των πλασμάτων μετατρέπει μια απλή ιστορία σε ευχάριστη αφήγηση ή ανάγνωση.
Καινούργιο αγόρι
Chevalier Tracy 1962-
Μεταίχμιο (2018)
Ο εντεκάχρονος Οσέι Κοκότε, γιος διπλωμάτη, φτάνει στο καινούργιο του σχολείο ( το τέταρτο που αλλάζει μέσα σε έξι χρόνια) και χρειάζεται οπωσδήποτε έναν σύμμαχο για να επιβιώσει. Η τύχη του χαμογελά και συνδέεται με το πιο δημοφιλές κορίτσι του σχολείου την Ντι. Όμως ένας συμμαθητής του δεν αντέχει αυτή τη φιλίας, ο Ίαν, οπότε αποφασίζει να καταστρέψει τη σχέση αυτού του μαύρου αγοριού με το χρυσαφένιο κορίτσι. Στο τέλος αυτής της μέρας το σχολείο και τα βασικά πρόσωπα που κινούνται σ' αυτό, οι δάσκαλοι και οι μαθητές, δεν θα είναι ποτέ πια οι ίδιοι. Η τραγωδία του Οθέλ...
Ιστορίες καπνού
Συλλογικό έργο
Μίνωας (2006)
Δώδεκα διηγήματα από δώδεκα Έλληνες συγγραφείς, οι οποίοι δίνουν ο καθένας, μέσα από την ιστορία του, το δικό του χαρακτήρα και ρόλο στο τσιγάρο. Το τσιγάρο καίγεται διακριτικά σε ένα σταχτοδοχείο, συντροφιά του πρωταγωνιστή. Παίρνει τον ίδιο πρωταγωνιστικό ρόλο. Γίνεται στοιχείο απόλαυσης, διέξοδος αμηχανίας και, σε όλες τις περιπτώσεις, πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Απολαύστε και τα δώδεκα διηγήματα, με ή χωρίς τη συνοδεία τσιγάρου, λαμβάνοντας υπόψη ότι το κάπνισμα, αν και προσωπική επιλογή των ενηλίκων, μπορεί να βλάψει σοβαρά την υγεία.
Ιμερολόγια
Συλλογικό έργο
Μίνωας (2003)
Η σειρά "Συναντήσεις" θα συσπειρώνει κάθε φορά γύρω από ένα θέμα δέκα ανθρώπους της γραφής. Εν προκειμένω δέκα συγγραφείς γράφουν μια ερωτική ιστορία στη σπασμένη φόρμα του ημερολογίου (εξού και ο τίτλος). Ιμερολόγια, λοιπόν. Αισθησιακές, τρυφερές, απενοημένες, σαρκαστικές, κατεξοχήν όμως σελίδες απουσίας. Καθώς αυτός που ιμερολογραφεί απευθύνεται σε κάτι που λείπει -πόσο μάλλον όταν αυτό το κάτι συνδέεται με την ερωτική εμπειρία. Σκίζοντας σελίδες από άλλες ζωές ή από την ίδια τη ζωή τους, οι δέκα συγγραφείς δένουν το μελαγχολικό ή ειρωνικό βιβλίο του ερωτικού χρόνου.
Η ενοχή των υλικών
Παναγιωτόπουλος Νίκος 1963- συγγραφέας
Πόλις (1997)
Μια φορά κι έναν καιρό, ένας άνθρωπος πήγε και κάθησε κάτω από μια μηλιά. Εκεί που καθότανε, ένα μήλο ξεκόλλησε από κάποιο κλαρί και του 'πεσε στο κεφάλι. Κάποιος άλλος στη θέση του το μόνο που θα κέρδιζε ίσως να ήταν ένα καρούμπαλο. Επειδή όμως ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν όποιος κι όποιος, αλλά ένας μεγάλος μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος. που τον έλεγαν Νεύτωνα, το αποτέλεσμα της πτώσης του μήλου -όσο τραβηγμένο κι αν ακούγεται- ήταν η αφορμή για τη διατύπωση της θεωρίας της παγκόσμιας έλξης. Τηρουμένων των αναλογιών, κάτι τέτοιο συμβαίνει και στους ήρωες των εννιά διηγ...
Ζερόμ Λεντόν
Echenoz Jean 1947-
Πόλις (2003)
Έξι μήνες μετά το θάνατο του Ζερόμ Λεντόν εμφανίζεται στα βιβλιοπωλεία ένα βιβλιαράκι των Editions de Minuit γραμμένο από τον Ζαν Εσενόζ με τον τίτλο Ζερόμ Λεντόν. Ποια μεγαλύτερη τιμή για έναν εκδότη από το να αποτελέσει τίτλο στον δικό του κατάλογο; Να μη βρεθεί το όνομά του σκαλισμένο στο μνήμα, αλλά να παραμείνει ζωντανό ανάμεσα στα άλλα κείμενα που εκείνος συνέβαλε να γεννηθούν; Το Ζερόμ Λεντόν δεν είναι μια καθωσπρέπει βιβλιογραφία, πολύ λιγότερο μια αγιογραφία, ούτε ένας συμβατικός επιμνημόσυνος λόγος, ούτε ξεκαθάρισμα λογαριασμών (ο απολογισμός είναι θετικός), ούτε...
Γραφικός χαρακτήρας
Παναγιωτόπουλος Νίκος 1963- συγγραφέας
Μεταίχμιο (2016)
Μια συλλογή από 67 μικρές -έως μικροσκοπικές- ιστορίες, από εκείνες που ξεπηδούν απρόσκλητες καθώς ξεφυλλίζεις, ας πούμε, το άλμπουμ με τις οικογενειακές φωτογραφίες. Ιστορίες ασπρόμαυρες, αφού φαντάζουν κιόλας μακρινές, αν και ο απόηχός τους βρίσκει τρόπο να επιβιώνει, παρηγορητικός, μέσα στη βουή και την αντάρα. Ιστορίες αληθινές, αν και αυτό έχει ίσως τη μικρότερη σημασία· το προσωπικό βίωμα δεν είναι παρά η αφορμή αυτών των ακαριαίων αφηγήσεων που ψηλαφούν το αποτύπωμα μιας εποχής, με αφετηρία τα μέσα της δεκαετίας του ’60. Ιστορίες που μαρτυρούν πως το παρελ...
Γρανίτα από λεμόνι
Συλλογικό έργο
Κέδρος (2003)
Ο Χρήστος Αστερίου, ο Κωστής Γκιμοσούλης, η Αγγέλα Καστρινάκη, ο Παντελής Κοντογιάννης, ο Μιχάλης Μιχαηλίδης, η Αμάντα Μιχαλοπούλου, η Σοφία Νικολαϊδου, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο Αλέξης Σταμάτης και ο Χρήστος Χρυσόπουλος έγραψαν για τους σημερινούς νέους, χωρίς σοβαροφάνεια, χωρίς μεγαλοστομίες, γι' αυτή την ιδιαίτερη ηλικία που μοιάζει με Γρανίτα από λεμόνι: απ' τη μια γλυκιά και φανταχτερή κι απ' την άλλη μ' αυτό το ανατρίχιασμα του να μπαίνεις στον παγωμένο κόσμο των «μεγάλων». 10 διηγήματα που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα τα Νέα, το καλοκαίρι του 2002, με επιμέλεια τη...
Ανθολογία του μαύρου χιούμορ
Συλλογικό έργο
Αιγόκερως (1996)
"Το μαύρο χιούμορ είναι οριοθετημένο από πολλά πράγματα, όπως απ' την ηλιθιότητα, τη σκεπτικιστική ειρωνεία, την αστειότητα χωρίς οξύτητα· είναι ο κατ' εξοχήν θανάσιμος εχθρός της αισθηματικότητας, που αιώνια έχει το ύφος ότι πνέει τα λοίσθια, που βρίσκεται πάντα στο γαλάζιο φόντο", γράφει ο Μπρετόν. Ένας γαλαξίας συγγραφέων, βιογραφίες εκτυφλωτικές, παρουσιάζεται και ανθολογείται. Ο Μποντλέρ, ο Ρεμπό, ο Ντε Λ' Ιλ Αντάμ, ο Ζαρί, ο Απολινέρ, ο Λωτρεαμόν, ο Πόε, ο Κάφκα, ο Νίτσε, ο Σαντ, ο Νταλί, ο Πικάσο, ο Ζιντ, ο Κρο, ο Σουίφτ και άλλοι, εξυψώνουν ό,τι αποκαλείται χιούμ...
Άμοιρο Μαράκι
Παναγιωτόπουλος Νίκος 1963- συγγραφέας
Τόπος (2007)
Μια απροσδόκητη είδηση, απ' αυτές που πολύ σπάνια ταράζουν τη νηνεμία της ελληνικής επαρχίας και που, συνήθως, αποδεικνύονται ανάξιες του σάλου που έχουν προκαλέσει, σέρνεται στους ήσυχους κατά τα άλλα δρόμους της μικρής ετούτης πόλης τις δύο τελευταίες ώρες. [...]
Αγιογραφία
Παναγιωτόπουλος Νίκος 1963- συγγραφέας
Πόλις (2003)
Καλοκαίρι του 1940, κάπου στην Αρκαδία... Ένα ολόκληρο χωριό, το Θερμό, ξεσηκώνεται και λιντσάρει τον προστάτη "άγιό" του -τον φημισμένο ασκητή Ιωάννη τον Ορφανό, ξακουστό σε ολόκληρη τη χώρα για τη θαυματουργή του δράση. Μέσα σε μια νύχτα, καθώς ψυχορραγεί, ο Ορφανός προλαβαίνει να εξομολογηθεί σ' ένα δεκαοχτάχρονο αγόρι, τον μοναδικό "ουδέτερο" κάτοικο του Θερμού -τον άνθρωπο που την επομένη, σύσσωμο το χωριό, θα κατηγορήσει για το φόνο του "αγίου". Εξήντα τόσα χρόνια αργότερα, κι ενώ οι εκκλησιαστικές αρχές συλλέγουν στοιχεία προκειμένου να προχωρήσουν στην αγιοποίηση...