Θεοδωράκης Σταύρος 1963- δημοσιογράφος
Ο Σταύρος Θεοδωράκης γεννήθηκε το 1963 σε ένα χωριό των Χανίων και μεγάλωσε σε μια γειτονιά της Δυτικής Αθήνας. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφία το 1984 από το κρατικό ραδιόφωνο, συνέχισε με την αριστερή "Πρώτη" και όταν αυτή έκλεισε άρχισε να γράφει για τη συντηρητική "Μεσημβρινή". Ακολουθώντας τους συνταγματικούς κανόνες κάθε τέσσερα χρόνια τα αλλάζει όλα. Έτσι, έχει δουλέψει σε εννέα ραδιοφωνικούς σταθμούς (ανάμεσά τους ο ΣΚΑΙ, αλλά και ο 902 Αριστερά στα FM), έξι περιοδικά, τέσσερις τηλεοπτικούς σταθμούς και έχει κάνει πολιτικές συνεντεύξεις για την "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" και "Το Βήμα της Κυριακής". Παράλληλα με τη δημοσιογραφία έχει ασχοληθεί με την επιμόρφωση των Ρομ αλλά και με την κρητική κουζίνα (αυτός ήταν και ο λόγος που το 2005 δημιούργησε μαζί με φίλους το εστιατόριο Αλάτσι). Εδώ και αρκετά χρόνια παρουσιάζει τους "Πρωταγωνιστές" στο Mega και τους "άλλους Πρωταγωνιστές" στα "Νέα". Το 2009 μαζί με άλλους αναγνωρισμένους δημοσιογράφους δημιούργησαν το www.protagon.gr, ένα σάιτ που φιλοξενεί ιστορίες για να σκεφτόμαστε διαφορετικά.
Αυτό που ζούμε
Θεοδωράκης Σταύρος 1963- δημοσιογράφος
Ποταμός (2011)
" Είναι αξιοθαύμαστη η προσπάθεια των πολιτικών να εφευρίσκουν λέξεις ανάμεσα στο ναι και το όχι. Όπως τα κορίτσια στους σχολικούς μας έρωτες. Δεν έλεγαν "δεν μου αρέσεις", "δεν σε θέλω". Έλεγαν κάτι που θα μπορούσε να εκληφθεί και ως ναι και ως όχι. "Δεν λειτουργώ με αυτόν τον τρόπο". "Δεν είμαι έτοιμη". Έτσι δεν σε έκαναν εχθρό, σε άφηναν να ελπίζεις και μετά, αν τις έφτυνε ο παιδαράς του συστεγαζόμενου λυκείου, γυρνούσαν σε σένα, που άλλωστε ρητά ποτέ δεν σε είχαν απορρίψει. Αλλά μόνο οι πολιτικοί και τα κορίτσια το κάνουν αυτό; Το ίδιο δεν κάνουν και οι δημοσιογράφο...
Οι άνθρωποί μου
Συλλογικό έργο
Ποταμός (2010)
"Πάντα αναρωτιόμουν για τις ζωές των ανθρώπων που έβλεπα. Ωραία, τέλειωσε ο χτίστης το ρετιρέ, σε τι σπίτι γυρνάει; Πώς αγκαλιάζει ο "μπάτσος" και πώς ο κρατούμενός του; Η καλόγρια τι όνειρα βλέπει το βράδυ; Κάποια στιγμή άρχισα να ξεστρατίζω και να αναζητώ νέες εικόνες. Το πάθος της παρατήρησης έγινε σιγά σιγά επάγγελμα. Θυμάμαι με πόση έκπληξη έζησα το 1989 την εξέγερση στο Κόσσοβο. Με είχαν στείλει από την "Πρώτη" με κομμουνιστικές οδηγίες. Να γράψω πόσο καλοί είναι οι μεν και πόσο κακοί είναι οι δε. Και εγώ έγραφα ότι δεν βλέπω κανένα καλό. Το ένα χωριό το έκαιγαν ο...
Οι άνθρωποί μου
Συλλογικό έργο
Ποταμός (2010)
"Πάντα αναρωτιόμουν για τις ζωές των ανθρώπων που έβλεπα. Ωραία, τέλειωσε ο χτίστης το ρετιρέ, σε τι σπίτι γυρνάει; Πώς αγκαλιάζει ο "μπάτσος" και πώς ο κρατούμενός του; Η καλόγρια τι όνειρα βλέπει το βράδυ; Κάποια στιγμή άρχισα να ξεστρατίζω και να αναζητώ νέες εικόνες. Το πάθος της παρατήρησης έγινε σιγά σιγά επάγγελμα. Θυμάμαι με πόση έκπληξη έζησα το 1989 την εξέγερση στο Κόσσοβο. Με είχαν στείλει από την "Πρώτη" με κομμουνιστικές οδηγίες. Να γράψω πόσο καλοί είναι οι μεν και πόσο κακοί είναι οι δε. Και εγώ έγραφα ότι δεν βλέπω κανένα καλό. Το ένα χωριό το έκαιγαν ο...
Ο φόβος στην τέχνη και στη ζωή
Συλλογικό έργο
Ίδρυμα Ευαγγέλου Αβέρωφ - Τοσίτσα (2007)
Φόβος... Μια αρχέγονη πανανθρώπινη κληρονομιά. Ένα ένστικτο, ένα συναίσθημα, μια κινητήρια δύναμη ικανή να πυροδοτήσει τις πιο ακραίες και άλογες αντιδράσεις. Ο φόβος που εμφιλοχωρεί σε καθετί ανθρώπινο, απάνθρωπο ή θεϊκό, που τροφοδοτεί την τέχνη και τις επιστήμες, που εμπεριέχεται σε κάθε έκφραση προόδου ή καταστροφής. Ο φόβος που μετουσιώνεται, μεταλλάσσεται, ανακυκλώνεται. Η διαχείριση του φόβου από το άτομο, την ομάδα, τη θρησκευτική ή κοσμική εξουσία. Το αίτιο που γίνεται αιτιατό. Ο φόβος που χρωματίζει τη σχέση του ανθρώπου με το θείο, τη δημιουργία, τον έρωτα, το θά...
Ο δρόμος για την Ομόνοια
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Καστανιώτη (2005)
Οι γιατροί δε διακινδυνεύουν να βγάλουν τη σφαίρα από το κεφάλι του Τόμι και αυτός δεν μπορεί να το πάρει απόφαση. Τον ενοχλεί. Δεν μπορεί να καταλάβει γιατί βρέθηκε εκείνο το βράδυ στο δρόμο του Καζάκου. Γιατί δεν έτρεξε όταν είδε το όπλο να τον σημαδεύει στο κεφάλι. Και ο Θεός τι έκανε; Γιατί τον άφησε απροστάτευτο; Γιατί τον άφησε να έρθει στην Αθήνα; Γιατί δε τον έσπρωξε να φύγει μια ώρα αρχύτερα για το Λονδίνο, αφού εκεί ήθελε από την αρχή να πάει; Τώρα όλα μπερδεύτηκαν. Όλα σταμάτησαν. Και τα όνειρα και τα σχέδια. Ακόμη και η ηλικία του σταμάτησε στη νύχτα που τον πυ...
Εξομολογήσεις πρωταγωνιστών
Θεοδωράκης Σταύρος 1963- δημοσιογράφος
Ποταμός (2002)
"Γεννήθηκα σε καφενείο. Ίσως αυτό να εξηγεί τα περισσότερα. Στα μαιευτήρια τα σεντόνια μυρίζουν κλάμα. Στα καφενεία ακόμη και οι τοίχοι έχουν ποτιστεί από εξομολογήσεις. Γι' αυτό ίσως έγινα δημοσιογράφος. Για τις ιστορίες των ανθρώπων. Σ' αυτό το βιβλίο έχουν συμπεριληφθεί 29 ιστορίες πρωταγωνιστών. Γραμμένες όπως εγώ τις άκουσα."