Γκουγκουλή Κλειώ
Gkougkoulí Kleió
Η Κλειώ Γκουγκουλή είναι Κοινωνική Ανθρωπολόγος, συνεργάτιδα του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος και του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς. Έχει σπουδάσει Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Λαογραφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (μεταπτυχιακό σεμινάριο των Α. Κυριακίδου-Νέστορος και Ε. Σκουτέρη-Διδασκάλου) και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο University College London (MSc και PhD). Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Πελοποννήσου, Θεσσαλονίκης, Αιγαίου και Θράκης, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Διδασκαλείο Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τον Νοέμβριο του 2011 εκλέχτηκε επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις της εστιάζονται στην ανθρωπολογία της παιδικής ηλικίας και του παιχνιδιού, με ιδιαίτερη έμφαση σε ζητήματα υλικότητας. Πρόσφατα, σε συνεργασία με την ιστορικό Λήδα Παπαστεφανάκη, ολοκλήρωσε έρευνα για λογαριασμό του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) με θέμα την τέχνη της λευκοσιδηρουργίας στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα. Έχει επιμεληθεί τρεις συλλογικούς διεπιστημονικούς τόμους για το παιδικό παιχνίδι και δύο τόμους με θέματα υλικού πολιτισμού.
Η διαχείριση της παράδοσης
Συλλογικό έργο
Σταμούλης Αντ. (2016)
Στον παρόντα τόμο δημοσιεύονται εικοσιτρείς μελέτες βελτιωμένες και αναθεωρημένες από τους συγγραφείς τους και επιμελημένες από τους επιμελητές της παρούσας έκδοσης. Η αρχική τους μορφή, μαζί με άλλες μελέτες, παρουσιάστηκαν στην Γ' Συνάντηση των Ελλήνων Πανεπιστημιακών Λαογράφων, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή (2013) υπό την Αιγίδα του Προέδρου και της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης. [...] Συμμετέχουν οι: Μιχαήλ Γ. Μερακλής, Βάλτερ Πούχνερ, Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης, Μαρία...
Υλικός πολιτισμός
Συλλογικό έργο
Αλεξάνδρεια (2013)
Είναι ο υλικός κόσμος "επιφανειακός", "εφήμερος", και ως εκ τούτου καταδικασμένος να συγκαλύπτει και να συσκοτίζει ό,τι θεωρείται "ουσιαστικό", "αληθινό" και "αιώνιο"; Είναι άψυχος" και "παθητικός", στον αντίποδα της οντότητας του "ανθρώπου", που είναι "ζωντανός" και "ενεργητικός"; Τότε, πώς μπορεί ένα έργο τέχνης να "δρα": να καθηλώνει, να συγκινεί, να προκαλεί συναισθήματα στο θεατή του; Και γιατί απευθυνόμαστε σε μια μηχανή ή σε ένα αυτοκίνητο δίνοντας του συχνά όνομα και παρακαλώντας το να μη χαλάσει όταν βρισκόμαστε στη μέση του πουθενά; Πώς γίνεται να υπάρχουν "έξυπνα...
Το ελληνικό παιχνίδι
Συλλογικό έργο
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (2008)
Ειδικοί ερευνητές αρχαιολόγοι, βυζαντινολόγοι, επιμελητές μουσειακών συλλογών, συλλέκτες, ιστορικοί της λογοτεχνίας, ανθρωπολόγοι και ιστορικοί παρουσιάζουν στο βιβλίο αυτό μερικές από τις κοινωνικές και πολιτισμικές όψεις των παιχνιδιών στην Ελλάδα, φωτίζοντας παράλληλα ορισμένες ιστορικές τους διαδρομές. Οι σταθμοί που αναδεικνύονται στην περιήγηση των παιχνιδιών στο χρόνο, ως αποτέλεσμα των ειδικών ενδιαφερόντων των συγγραφέων, είναι η αρχαιότητα, οι πρώιμοι και μέσοι βυζαντινοί χρόνοι και η νεότερη εποχή από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι σήμερα, με έμφαση στους δύο τ...
Το ελληνικό παιχνίδι
Συλλογικό έργο
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (2008)
Ειδικοί ερευνητές αρχαιολόγοι, βυζαντινολόγοι, επιμελητές μουσειακών συλλογών, συλλέκτες, ιστορικοί της λογοτεχνίας, ανθρωπολόγοι και ιστορικοί παρουσιάζουν στο βιβλίο αυτό μερικές από τις κοινωνικές και πολιτισμικές όψεις των παιχνιδιών στην Ελλάδα, φωτίζοντας παράλληλα ορισμένες ιστορικές τους διαδρομές. Οι σταθμοί που αναδεικνύονται στην περιήγηση των παιχνιδιών στο χρόνο, ως αποτέλεσμα των ειδικών ενδιαφερόντων των συγγραφέων, είναι η αρχαιότητα, οι πρώιμοι και μέσοι βυζαντινοί χρόνοι και η νεότερη εποχή από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι σήμερα, με έμφαση στους δύο τ...
