Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

- Ξέρεις τι θα πει σφήνα; - Μου 'πες... Είναι η σφήνα, που τρυπώνει... να, σαν αυτήν τη σφηγκοφωλιά που μπήκα εγώ... - Δε στα 'πα όλα... Σφήνα θα πει ν' απομακρυνθείς φυσικά από τους δικούς σου, από τη γειτονιά σου, από τους συντρόφους σου κι εκείνοι ν' απομακρυνθούν ψυχικά από σένα... - Ξέρεις τι θα πει σφήνα; - Εεε, αφού μου 'πες... - Δε στα 'πα όλα... Σφήνα, λοιπόν, θα πει να σε κυνηγάνε όλοι... Να κινδυνεύεις ακόμη και από τους συντρόφους σου που δεν ξέρουν -γιατί δεν πρέπει να ξέρουν- την αποστολή σου... Να σε θεωρούν ακόμη και προδότη... - Αυτά δε μου τα 'πες απ...

.Σε κάθε ιστορία, όσο δραματική κι αν είναι, υπάρχει ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος που την έζησε. Που δεν το έβαλε κάτω. Ούτε με το κρύο, ούτε με την πείνα, ούτε με το θάνατο. Γι' αυτό, οι ιστορίες του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας είναι χαρούμενες. Όχι εύθυμες, αλλά χαρούμενες!

Ο Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής ξέρει καλά πως το παραμύθι, τέχνη κυρίως λαϊκή, είναι το καθρέφτισμα της ζωής. Ο συγγραφέας "Των δώδεκα σπίρτων" χρησιμοποιεί ένα πλήθος στοιχείων από ευρωπαϊκά, ανατολίτικα και ελληνικά παραμύθια, για να περιγράψει τις περιπέτειες των ηρώων του και κυρίως του Καλόκαρδου. Γενναιόδωρος, δίκαιος, φιλότιμος, με ευγενικούς και λεπτούς τρόπους, γενναίος, έντιμος, τρυφερός, ρομαντικός. Το μόνο που του λείπει είναι το χρήμα μα, στις περισσότερες κοινωνίες, όποιος δεν έχει χρήμα βρίσκεται μακριά από την εξουσία... Μια δημιουργία ενός ξεχωριστού λογοτ...

Μια μικρή οργάνωση Αετόπουλων στη συνοικία Άτλας Θυμαρακίων συμμετέχει στην ΕΑΜική Αντίσταση. Ο Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής με μεγάλη ευαισθησία αφηγείται τη δράση μιας ομάδας παιδιών που, όπως χαρακτηριστικά γράφει, μέχρι και αυτά πολεμάνε τους Γερμανούς κατακτητές και τους προδότες συνεργάτες τους. Ο Φωτάκης, η Ρηνούλα, ο Μιχάλης, ο Βάγγος, ο Μπάμπης και άλλα παιδιά αγωνίζονται οργανωμένα και παλεύουν ενάντια στους κατακτητές με κίνδυνο της ζωής τους πολλές φορές. Μέσα από τη δράση τους διδάσκονται τις αξίες της αλληλεγγύης, της αγωνιστικότητας, της πειθαρχίας. Ωριμάζο...

Κατοχή! Ένα τρένο, με ένα πολύτιμο για τον τόπο φορτίο, φεύγει με προορισμό το Γ΄ Ράιχ. Οι ΕΑΜίτες μαθαίνουν για την αποστολή. Δύο άνθρωποι συγκρούονται: ο κατακτητής κι ο αντιστασιακός. Ο ένας προσπαθεί να σταματήσει το τρένο. Ο άλλος να το προωθήσει. Ο χρόνος που διαθέτουν, είναι περιορισμένος: Δέκα ώρες...

Στις πέντε του Γενάρη το βράδυ, τους φώναξαν στη διοίκηση και τους είπαν πως πρέπει ν' αφήσουν την Αθήνα γιατί, έτσι που πήγαιναν, οι "σύμμαχοι" δε θ' άφηναν τίποτα όρθιο. Οι μαχητές δεν πολυκατάλαβαν. - Δηλαδή; - Τι δηλαδή; Φεύγουμε! - Πώς φεύγουμε; Δεν ήθελε κανείς να το πιστέψει. Εκείνο το βράδυ κιόλας θα 'ρχιζε, σύμφωνα με τη διαταγή, η εκκένωση της Αθήνας. Ως το πρωί τα τμήματα έπρεπε να βρίσκονται έξω από την πόλη. Θα πιάνανε θέσεις στο Τατόι. Σε δύο ώρες φύγανε κιόλας οι πρώτες ομάδες από το τμήμα του Νώντα. Άλλα τμήματα θα 'μεναν να καλύψουν τους οπισθοχωρούντες...

Τρέξε, κόσμε, πρόλαβε! Μάθε ιστορία: για 'να γάιδαρο έγινε τόση φασαρία. Δεν είν' για το γάιδαρο και για το σαμάρι, ήταν που μας πάτησαν τα νησιά... γαϊδάροι!