Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κάθε μέρα η διαδρομή για το σχολείο είναι μια συναρπαστική περιπέτεια. Ατέλειωτες μάχες με δράκους και τέρατα και στρατιές πολεμιστών... Για κακή μου τύχη, τις τελευταίες μέρες το μόνο που συναντώ είναι ένα γκρι κουβάρι. Για την ακρίβεια, δεν το συναντώ. Είναι κάτω από τη γέφυρα. Στην αρχή, νόμιζα ότι ήταν παλιά ρούχα πεταμένα. Σήμερα όμως το κουβάρι κουνήθηκε. Αλήθεια σας λέω. Όχι, δεν είναι πάλι η φαντασία μου. Το κουβάρι κουνιέται. Το κουβάρι δεν είναι... κουβάρι. Είναι... παιδί. Παιδί; Και τι κάνει εκεί κάτω; Μόνο του... Δεν πάει σχολείο; Μια ιστορία για τη φιλία, π...

Όπως κάθε χρόνο, η αυλαία ανοίγει για να ξεκινήσει η παράσταση της νέας σχολικής χρονιάς. Μόνο που αυτό το φθινόπωρο οι πρωταγωνιστές είναι διαφορετικοί. Ένα χαριτωμένο τριτάκι (νεραντζάκι) και μια πριγκίπισσα με κοτσίδες γνωρίζονται κιόλας από την πρώτη σκηνή σε δυο διπλανές θέσεις του σχολικού λεωφορείου. Είναι όμως οι τέσσερις ρόδες του αυτοκινήτου αρκετές για να διατηρηθεί μια πρωτότυπη φιλία; Και τι θα γίνει το καλοκαίρι όταν πέσει η αυλαία;

Ένα κοριτσάκι παίρνει δώρο απ’ τη νονά της ένα πολύ ξεχωριστό φόρεμα, και μαζί του ταξιδεύει σε έναν υπέροχο φανταστικό κόσμο, γεμάτο ομορφιά και χρώματα. Πεταλούδες από όλο τον κόσμο τη συνοδεύουν σ’ αυτό τον κόσμο και της μαθαίνουν την αξία της διαφορετικότητας και της ανταλλαγής ιδεών. Το βιβλίο εντάσσεται στη σειρά "Διαβάζω ιστορίες 8+", η οποία περιλαμβάνει ιστορίες έως 2.500 λέξεις που βοηθούν το παιδί που διαβάζει άνετα να αγαπήσει το βιβλίο.

Συνώνυμη της περιπέτειας και της περιπλάνησης από τις απαρχές της ελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας, η "Οδύσσεια" έχει γνωρίσει αναρίθμητες μεταφράσεις και διασκευές κι έχει ταξιδέψει από τις σχολικές τάξεις μέχρι τις κινηματογραφικές αίθουσες και όπου αλλού η φαντασία τριγυρίζει. Εδώ, η Αλεξάνδρα Μητσιάλη, με τη φιλολογική της επάρκεια και τη συγγραφική της ευαισθησία, μεταφέρει το ομηρικό έπος σε νεοελληικό, στολιστό και φροντισμένο δεκαπεντασύλλαβο, πατώντας στη δημοτική παράδοση και στην κατοπινή του μετάπλαση σ' έντεχνο λόγο, από τον Σολωμό στον Παλαμά και από εκεί...

Παραμονή Χριστουγέννων στην Αθήνα και ο Μικαέλ Ντε Σολέγιο, ο διασημότερος ακορντεονίστας στον κόσμο, ετοιμάζεται για τη μεγάλη χριστουγεννιάτικη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής. Όλα είναι έτοιμα, ο κόσμος έχει ήδη πάρει τις θέσεις του κι ανυπομονεί να γιορτάσει μαζί του μια τέτοια μέρα. Εκείνος όμως λίγα λεπτά πριν εμφανιστεί μπροστά τους ανακαλύπτει ότι κάποιος του έχει κλέψει το ακορντεόν του. Ποιος να έκανε κάτι τέτοιο και γιατί; Άραγε θα προλάβει μέσα σε λίγα λεπτά να λύσει το μυστήριο αυτό και να βρεθεί κοντά στο κοινό του για να τους ευχηθεί,,. Καλά, Μουσικά Χριστο...

Μάγισσες και νεράιδες, δράκοι και ξωτικά, ιππότες και αρχοντοπούλες, μάγια και ξόρκια, ευχές και κατάρες... Εμπνευσμένα από την αστείρευτη λαϊκή παράδοση, που μεγάλωσε άπειρες γενιές με ταξίδια σ΄ έναν μαγικό κόσμο, όπου θριαμβεύει πάντα η αγάπη, η πίστη, η καλοσύνη, τα Παραμύθια της Γιαγιάς ανοίγουν διάπλατα τις πύλες της φαντασίας και του ονείρου, μακριά από την πεζή καθημερινότητα της σύγχρονης ζωής.

"Τυχερή, πάλι θα περάσετε τα Χριστούγεννα στο βουνό! Το βουνό είναι τόπος μαγικός. Τα πιο όμορφα Χριστούγεννα τα περνάς εκεί πέρα!" Κάθε φορά που η Δέσποινα το ακούει αυτό απ' τις συμμαθήτριές της θέλει να τους πει πως δεν είναι έτσι, αλλά ντρέπεται. Λες και φταίει εκείνη που κάνουν λάθος. Όμως δεν υπάρχει τίποτε το μαγικό στο βουνό όπου βρίσκονται οι "Αμαδρυάδες", το μικρό ξενοδοχείο των γονιών της, κι ας έχει πάρει το όνομά του το ξενοδοχείο τους από νεράιδες. Έτσι η Δέσποινα είναι σίγουρη πως ούτε αυτήν τη χρονιά θα περάσει μαγικά Χριστούγεννα, όμως οι νεράιδες του...

Ο Λουκάς, το χταπόδι, και ο Πέτρος, το καλαμάρι, είχαν πλοκάμια πολύ ανυπάκουα. Το 'σκαγαν διαρκώς κι έκαναν πολλές αταξίες, φασαρίες και ζημιές... Ο Λουκάς και ο Πέτρος γινόντουσαν ρεζίλι και όλος ο κόσμος του βυθού ήταν αναστατωμένος και τα 'βαζε μαζί τους. Έπρεπε να βρεθεί λύση, και αυτή την έδωσε το φεγγάρι... Μια χιουμοριστική, υπερρεαλιστική ιστορία για τη σχέση με το σώμα μας που μόνο από μας τους ίδιους μπορεί να γίνει αρμονική. Η θαυμάσια εικονογράφηση δημιουργεί μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα του υποθαλάσσιου κόσμου, όπου με χιούμορ αναδεικνύει τα υπερρεαλιστικά στοιχ...

Ο Ρούντι τα είχε όλα· σπίτι, φροντίδα, αγάπη. Ωστόσο, μια κακιά στιγμή έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή του. Ποιος θα τον βοηθήσει να προσαρμοστεί στην καινούρια πραγματικότητα και στις δυσκολίες επιβίωσης στο δρόμο; Ποιος θα του αποκαλύψει τα μυστικά της φιλίας, της αλληλεγγύης και της προσφοράς; Διαβάζοντας τούτη την ιστορία ο αναγνώστης θα νιώσει έντονες συγκινήσεις και θα συνειδητοποιήσει πόσο η ζωή των αδέσποτων σκυλιών μοιάζει με τη ζωή κάποιων συνανθρώπων μας που ζουν... τόσο κοντά και τόσο μακριά μας! Το κείμενο υποστηρίζεται από την έξοχη εικονογράφηση της Κατερίνα...

Ο νεαρός παπαγάλος Σαν Αλ Σουρ μετά από ένα δύσκολο κι επικίνδυνο ταξίδι ξυπνάει στην όμορφη Ρεματιά, χιλιάδες μίλια μακριά από τον τόπο του. Το τροπικό δάσος, όπου μεγάλωσε, καταστράφηκε από τους ανθρώπους και τον πόλεμο. Τώρα πια ο Σαν Αλ Σουρ επιθυμεί μια ήρεμη κι αρμονική ζωή με τους κατοίκους της Ρεματιάς, κάτι που αρχικά δεν είναι καθόλου εύκολο, καθώς οι περισσότεροι αντιδρούν στην παρουσία του. Στις δυσκολίες θα του συμπαρασταθεί η καλόκαρδη και θαρραλέα δεκαοχτούρα, Κοκτώ Ντεκαοκτώ, που θα πάρει αμέσως το μέρος του. Δυναμική και δίκαιη, εξίσου περιθωριοποιημένη όμω...

Η μικρή Βαλέρια ρωτά τη γιαγιά της για πράγματα που την ανησυχούν καθώς περπατούν στον πανέμορφο, γεμάτο χρώματα κήπο τους. Εκείνη τότε της μιλά για την πραγματική αγάπη των δικών μας ανθρώπων, για όσα μας προσφέρει η φύση και πρέπει να τα εκτιμούμε σωστά, αλλά και το πόσο σημαντικό είναι να τρεφόμαστε υγιεινά.

Η πρώτη φορά που μου γεννήθηκε η απορία για το πώς γεννιούνται τα παιδιά ήταν όταν πήγαινα νηπιαγωγείο. Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά μια μέρα, εκεί που ζωγραφίζαμε τον εαυτό μας, σήκωσα το χέρι και ρώτησα την κυρία Χριστίνα: "Πώς γεννιούνται τα παιδιά, κυρία;". Οι συμμαθητές μου έσκασαν στα γέλια. Η κυρία Χριστίνα χαμογέλασε. "Από την κοιλιά της μαμάς τους, Κωνσταντή" μου απάντησε. Από τότε έχω μάθει ότι τα παιδιά γεννιούνται, βέβαια, από την κοιλιά της μαμάς τους, αλλά όχι έτσι, στην τύχη. Κάτι γίνεται πιο πριν, που, για να το μάθω, χρειάστηκε να ψάξω πολύ. Ας πάρ...

Η αρχική ιδέα ήταν απλή. Να δώσουμε σε νέους με ιδέες και ταλέντο την ευκαιρία να φιλοτεχνήσουν αφίσες στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Νίκο Εγγονόπουλο, που οργάνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού και το Εθνικό Κέντρο Βιβλίο (Ε.ΚΕ.ΒΙ.), με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Αφίσες που θα κυκλοφορήσουν σε εκατοντάδες αντίτυπα και θα στόλιζαν τους σταθμούς και τα βαγόνια του Μετρό, του Τραμ και τις στάσεις των λεωφορείων. Όταν οι μακέτες έφτασαν στο Ε.ΚΕ.ΒΙ., υπήρξαν μόνο αντιδράσεις θαυμασμού. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό. Ποιους να ευχαριστήσουμε; Εσάς βέβαια, τους ταλαντο...

- Μα γιατί η μύτη μου έγινε τόoooσο μεγάλη; - Mάλλον είπες ένα ψεματάκι! Πώς γίνεται μια ξύλινη μαριονέτα άνθρωπος; Ο Πινόκιο θα ζήσει πολλές περιπέτειες, θα πει ψέματα και αλήθειες, θα χάσει τον πατέρα του, θα τον ξαναβρεί και θα μάθει πολλά… Κυρίως όμως ότι, για να γίνεις άνθρωπος, πρέπει να κάνεις λάθη και σωστά... Η κλασική ιστορία του Πινόκιο διασκευασμένη για μικρά και μεγάλα παιδιά από τον Αντώνη Παπαθεοδούλου με τις μαγικές εικόνες της Κατερίνας Χαδουλού.

- Μα γιατί η μύτη μου έγινε τόoooσο μεγάλη; - Mάλλον είπες ένα ψεματάκι! Πώς γίνεται μια ξύλινη μαριονέτα άνθρωπος; Ο Πινόκιο θα ζήσει πολλές περιπέτειες, θα πει ψέματα και αλήθειες, θα χάσει τον πατέρα του, θα τον ξαναβρεί και θα μάθει πολλά… Κυρίως όμως ότι, για να γίνεις άνθρωπος, πρέπει να κάνεις λάθη και σωστά... Η κλασική ιστορία του Πινόκιο διασκευασμένη για μικρά και μεγάλα παιδιά από τον Αντώνη Παπαθεοδούλου με τις μαγικές εικόνες της Κατερίνας Χαδουλού.

Ο γερο-Χαρίρι και ο μικρός Σουφί, δυο σημερινοί σκλάβοι, πιάνονται από τα χέρια, σηκώνονται ψηλά, πετούν πάνω από χωράφια, λίμνες και χωριά και χάνονται στον ουρανό. Πώς ο νεαρός Σιμί έκανε τον αγέλαστο άρχοντα να γελάσει. Και μια ξενόφερτη γυναίκα γεννάει το παιδί της σ' ένα στάβλο. Τρεις ιστορίες που μιλούν για την αγάπη, την ελπίδα και τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος.

Το να γράψει κανείς ένα βιβλίο για ένα πολύ σοβαρό θέμα, όπως είναι η σχέση ασθενούς-ιατρού και να το απευθύνει σε παιδιά που μόλις έχουν μάθει να επικοινωνούν με τον γραπτό λόγο είναι μάλλον απίθανο εγχείρημα. Το υπέροχα εικονογραφημένο αυτό βιβλίο που παρουσιάζουν οι Ιατρικές Εκδόσεις ΒΗΤΑ έρχεται να ικανοποιήσει αυτόν τον πολύ δύσκολο στόχο. Γραμμένο με πολύ μεράκι και άφθονη αγάπη από την Παιδίατρο-Παιδορευματολόγο Έλενα Τσιτσάμη προσεγγίζει την ευαίσθητη ψυχή του παιδιού προσπαθώντας να καλύψει την απόσταση που υπάρχει με τον θεράποντα ιατρό, αλλά και να μετριάσει...

Τι να 'ταν οι Ψηλοκάραβοι; Να 'ταν κακούργοι; Να 'ταν ληστές; Ή αιμοβόροι πειρατές; Και γιατί ήταν καταζητούμενοι και επικηρυγμένοι; Τα παιδιά της ιστορίας ήθελαν να μάθουν, μα κάθε φορά που ρωτούσαν τους μεγαλύτερους έπαιρναν για απάντηση τη σιωπή τους. Και σαν με το σούρουπο ένα παράξενο τραγούδι αντιλαλούσε στο λιμάνι και στις πλατείες της μικρής τους χώρας, έτρεχαν φοβισμένα στα σπίτια τους να κρυφτούν.

"Στο μικρό πευκόδασος, στην άκρη της μεγάλης πόλης, όλοι γνώριζαν τον Τζικιτζίκ. Μερικοί έλεγαν πως ήταν ένας σπουδαίος τραγουδιστής, κι άλλοι πάλι πως ήταν μόνο ένας μεγάλος φωνακλάς. Όμως, ό,τι κι να ήταν, ο Τζικιτζίκ ο τζίτζικας, κάθε καλοκαίρι ξεσήκωνε όλο το δάσος με το τραγούδι του. Ξεκινούσε να τραγουδά με την ανατολή και σταματούσε μετά τη δύση του ήλιου..." Ο τζίτζικας Τζικιτζίκ, σ’ αυτή τη νέα ιστορία του Κώστα Μάγου, θα καταλάβει πως πέρα από τη χαρά του να τραγουδάς μόνος σου, μπορείς να βρεις χαρά ακούγοντας το τραγούδι των άλλων. Και πως αν ενωθούν σε μια...

Ο Στρατηγός σκεφτόταν να γράψει τα απομνημονεύματά του. Ο ευγενικός γάτος σκεφτόταν πόσο μόνος νιώθει. Ο Στρατηγός δεν ήθελε ζώο στο σπίτι. Ο ευγενικός γάτος ήθελε να υιοθετήσει τον Στρατηγό. Επίμονοι και οι δύο. Πεισματάρηδες και οι δύο. Τολμηροί και οι δύο. Ποιο μυστικό θα τους δέσει, άραγε; Μια γλυκιά ιστορία για τη συντροφικότητα, την υπευθυνότητα που απορρέει από μια συναισθηματική σχέση.