Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αφ' ενός, κάποιες παλαιότερες και κάποιες νεότερες γενιές κριτικών: Τέλλος Άγρας, Αντρέας Καραντώνης, Βάσος Βαρίκας, Άρης Δικταίος, Απόστολος Σαχίνης, Γιώργος Φτέρης, Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, Πέτρος Σπανδωνίδης, Γιάννης Χατζίνης, Θ. Δ. Φραγκόπουλος. Κύπρος Χρυσάνθης, Αλέξανδρος Αργυρίου, Ε. Ν. Μόσχος, Διονύσης Μαγκλιβέρας, καθώς και μία ομάδα θεωρητικών της Λογοτεχνίας και Πανεπιστημιακών καθηγητών: Βαγγέλης Αθανασόπουλος, Έρη Σταυροπούλου, Παναγιώτης Δ. Μαστροδημήτρης, που ασχολήθηκαν με το έργο τον Τάσου Αθανασιάδη, και, αφ' ετέρου, μία συνδυαστική μέθοδος μελέτης τ...

Έλεγε ο Πάρις Ταβελούδης παραμύθια; Σίγουρα. Πρώτα απ' όλα με το όνομά του, το απατηλό, που καθόλου δεν μοιάζει με ψευδώνυμο και που τόσα σχόλια έχει προκαλέσει. Μετά, στις συνεντεύξεις του, όπου παρουσίαζε, με ελαφρότητα, στην Τέχνη, γενικά, ως παιχνίδι και τη δική του τέχνη, ειδικά, ως ανάξιο λόγου πάρεργο. Ύστερα, στα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του, όπου παρεμβάλλονται παραμυθένιες (και όχι πάντα ευχάριστες) ιστορίες, για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες. Ένα δείγμα αυτών των ιστοριών παρουσιάζουμε εδώ. Ένα δείγμα, όμως, που άλλοτε φανερώνει τον αληθινό Πάρι Τα...

Ο ομότιμος καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτης Δ. Μαστροδημήτρης, τιμάται με το αφιέρωμα αυτό για τη μακροχρόνια, πολύκαρπη και πολύτιμη προσφορά του στην έρευνα και στη διδασκαλία. Η Επιτροπή του Αφιερώματος εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες της προς τον ευρύτατο κύκλο των συνεργατών -στους οποίους συγκαταλέγονται και πολλοί παλαιότεροι μαθητές του τιμωμένου- για την πρόθυμη ανταπόκρισή τους με μια συρροή υψηλής ποιότητας συμβολών. [...] Περιέχονται τα κείμενα: - Βαγγέλης Αθανασόπουλος, "Η αστρική σκόνη της...

[...] Το Πρώτο Μέρος της έρευνας, μακριά από το να λειτουργεί στο πλαίσιο μια "απομονωτικής σημειωτικής", οδηγείται σταθερά προς μια "συνδυαστική σημειωτική", μέσω της μελέτης παρακειμενικών στοιχείων όπως τα μότο, οι αφιερώσεις, οι υποσημειώσεις, ενώ το Δεύτερο Μέρος διευρύνει ακόμη περισσότερο την εμβέλεια του ερμηνευτικού σχήματος (για το οποίο η αρχική ιδέα δόθηκε από τις θέσεις των Chatman και Rimmon-Kennan για την παρουσία του αφηγητή μέσα στο κείμενο), αφού ανοίγεται στους (κάποτε επικίνδυνα) αχανείς χώρους της Διακειμενικότητας. [...] [...] Ως στόχος, και, ελπίζω,...

[...] Η πεποίθηση λοιπόν ότι η ζωή και το έργο του μπορούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης και σημείο αναφοράς στις δύσκολες περιόδους ηθικής, πολιτικής και πνευματικής κρίσης, που διέρχεται σήμερα ο ελληνισμός, επέφερε την ιδέα της διοργάνωσης ενός επιστημονικού συνεδρίου, με την ελπίδα ότι θα αποτελέσει την αφετηρία και τη βάση για μελλοντικές ερευνητικές εργασίες και μελέτες από τις νεώτερες γενιές. Το Κέντρο Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών της Γρανάδας, το οποίο από το 2004 φιλοξενεί μεγάλο μέρος της βιβλιοθήκης του Κωνσταντίνου Τσάτσου, και η Εταιρεία Φ...

"Όλα όσα έχουν γραφτεί σβήνονται αργά, με το πέρασμα των αιώνων, ή γρήγορα, σε λίγα λεπτά. Όλα τα γραπτά το Πνεύμα τού σύμπαντος τα διαβάζει, διαβλέπει την εξαφάνισή τους και γελά. Για μας, είναι καλό να έχουμε διαβάσει μερικά και να έχουμε κατανοήσει το νόημά τους. Το νόημα που διαφεύγει από κάθε γραφή, αλλά είναι ωστόσο συνυφασμένο μ' αυτήν, είναι πάντοτε το ίδιο. [...] Αυτό που είναι ενδιαφέρον, είναι η ανανέωση. Αυτό που είναι συναρπαστικό, είναι κάθε επανάσταση στις γλώσσες και τις τέχνες. Αυτό που είναι μαγευτικό, είναι όλα τα παιχνίδια των καλλιτεχνών. Αυτό που θέλου...

«Γιατί έπρεπε να την τραβήξει κάτι έξω από εκεί. Γιατί όλο και λιγότερο τα κατάφερνε μόνη της. Γιατί όλο και αυξανόταν o χρόνος τής επαναφοράς. Γιατί όλο και αδυνάτιζε η ψυχή της. Γιατί όλο και πιο συχνά αναρωτιόταν αν ήθελε να ξαναπεράσει τα ίδια την επόμενη φορά. Γιατί όλο και πιο πολύ τον έτρεμε τον Φόβο που θα ερχόταν. Που θα ερχόταν οπωσδήποτε, όσο καλά και αν οχυρωνόταν εκείνη, όσον χρόνο και σκέψη και αν επένδυε στην απώθησή του.» «Οι ιστορίες είναι τα πιο άγρια πράγματα του κόσμου! [...] Οι ιστορίες κυνηγούν και δαγκώνουν και σκοτώνουν.» Πάτρικ Νες,...

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης ανήκει στους κλασικούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μοναδικό επίτευγμα για έλληνα ποιητή της παλαιάς, μεταιχμιακής διασποράς, εκείνης που γνώρισε μεγάλη ακμή από τον 18ο έως τις αρχές του 20ού αιώνα, και μετά κατέρρευσε, για να την διαδεχθεί η μετεμφυλιακή μετανάστευση. Για τον "κλασικό" Καβάφη αποφάσισε ανέκκλητα η Ιστορία. Ο Καβάφης όμως δεν είναι μόνο κλασικός, είναι και μοντέρνος. Για την ακρίβεια, ένας κλασικός του μοντερνισμού. Υπήρξε καινοτόμος, καθιερώνοντας τη δική του αποκλειστική ταυτότητα. Στην ποιητική αναζήτησε και κατέκτησε έναν ιδιογ...

[set 3 τόμοι]

Ποια έκδοση του πρωτοτύπου να είχε μπροστά του ο Κοσμάς Πολίτης, όταν μετέφραζε τον Άμλετ; Και ποιες ήταν οι μεταφράσεις που είχαν ήδη γίνει στην ελληνική γλώσσα και θα μπορούσε να τις συμβουλευθεί; Ως προς το πρώτο από τα δύο αυτά ερωτήματα, βρισκόμαστε περίπου στην ίδια θέση με τον Γ. Π. Σαββίδη, όταν, κατά την επιμέλεια της έκδοσης της μετάφρασης του Άμλετ από τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη, άφηνε το ίδιο ερώτημα αναπάντητο· κάποιες φορές, μάλιστα, κατά την παρούσα έρευνα, οδηγηθήκαμε στην υπόθεση ότι Κοσμάς Πολίτης και Κωνσταντίνος Θεοτόκης, ανεξάρτητα από την χρονική απόσταση...

[set τριών τόμων] Το 15ο Συνέδριο της Διεθνούς Εταιρείας των Λαϊκών Αφηγήσεων (ISFNR) που οργανώθηκε από το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών συγκέντρωσε στην Αθήνα (21-27 Ιουνίου 2009) πολλούς και εκλεκτούς επιστήμονες από πολλές χώρες. Χαρακτηρίστηκε ως ιδιαιτέρως επιτυχημένο σύμφωνα με τις δηλώσεις των συνέδρων κατά την παραμονή τους στην Αθήνα αλλά και από την επιστημονική κοινότητα με δημοσιεύματα σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά (Fabula, Δελτίο της ISFNR) ορισμένα από τα οποία αναπαράγονται με την άδεια των εκδοτών στα Πρακτικά (τόμ. Γ΄,...

Στα διηγήματα της συλλογής "Οι αντίχειρες των παλαιών θεών" πρόκειται για μία ιδιότυπη αποδεικτική διαδικασία, η οποία οδηγεί, με λογικά, αδιαμφισβήτητα επιχειρήματα στην συνειδητοποίηση της σταδιακής παρακμής τής ανθρώπινης μοίρας, ενώ ο δρόμος έως το τέλος είναι ήδη γεμάτος αδιέξοδα. Τα παραπάνω, βέβαια, δεν δείχνονται μόνον ούτε κυρίως με ρεαλιστικές απεικονίσεις, αλλά και με συμβολισμούς και παραβολές, τροφοδοτούμενες και από τους ζοφερούς διαδρόμους τού υποσυνειδήτου. Δυνατά, ψυχογραφικά κείμενα, με ευπρόσδεκτο και συγ-κινητικό το δοκιμιογραφικό στοιχείο, ιστορίες σύντ...

Συμμετέχουν οι: Michel Espagne, Μιχαήλ Πασχάλης, Κυριακή Αθανασιάδου, Γεωργία Γκότση, Κατερίνα Καρακάση, Γιώργος Βάρσος, Αριστέα Κομνηνέλλη, Βασίλης Λέτσιος, Σοφία Ντενίση, Έρη Σταυροπούλου, Σταυρούλα Γ. Τσούπρου, Γιάννης Ξούριας, Θάλεια Ιερωνυμάκη, Θανάσης Αγάθος, Μαρία Σεχοπούλου, Άννα Σταυρακοπούλου, Νίκος Μαυρέλος, Caterina Carpinato, Αικατερίνη Μητραλέξη, Servanne Jollivet, Αθανασία Γλυκοφρύδη-Λεοντσίνη, Πέγκυ Καρπούζου, Γιώργος Κωστακιώτης, Ιωάννης Κυριακαντωνάκης, Βασίλειος Παππάς, Σοφία Ματθαίου, Σοφία Πατούρα, Λάμπρος Βαρελάς.

Αυτός ο τόμος είναι αφιερωμένος στη μνήμη του Βαγγέλη Αθανασόπουλου (1946-2011), ο οποίος χάραξε νέους δρόμους έρευνας με τη συστηματική μελέτη της νεοελληνικής ποίησης και πεζογραφίας, ασχολήθηκε με τη μετάφραση και την κριτική της λογοτεχνίας, έδωσε ποιητικές συλλογές και πεζογραφήματα και υπήρξε εμπνευσμένος δάσκαλος για τους φοιτητές του, με συνεχή παρουσία στις αίθουσες της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε επί αρκετές δεκαετίες πεζογραφία, ποίηση και συγκριτική φιλολογία. Η έκδοση συγκεντρώνει εργασίες 52 μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας, πο...