Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δοκιμιογράφος, μυθιστοριογράφος, ζωγράφος, μεταφραστής, πρώην δομινικανός δόκιμος μοναχός, κάποιες φορές φοιτητής θεολογίας, ο Πιέρ Κλοσσοφσκί είναι ένας από τους αυθεντικότερους και τους επινοητικότερους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα. Το "Ζωντανό νόμισμα" είναι ένα από τα πλέον ερεθιστικά του βιβλία, καθώς συνενώνει ιδέες από τον Σαντ, τον Φουριέ, τον Μαρξ, τον Νίτσε, τον Κέυνς και τον Φρόυντ, με σκοπό να ανακαλύψει πώς οι βιομηχανικές και μεταβιομηχανικές κοινωνίες βασίστηκαν όχι στην κατανομή των αγαθών αλλά στην κυκλοφορία των επιθυμιών και των φαντασιώσεων, και πώς τα σώμ...

Ο Pierre Klossowski συγκαταλέγεται στους πρώτους εμβριθείς μελετητές -αναφέρω ενδεικτικά τις εξέχουσες περιπτώσεις των Maurice Heine, Gilbert Lιly, Jean Deprun- που επιχείρησαν να διεισδύσουν στο νεφελώδες έργο του Sade με την ίδια αυστηρότητα και συνέπεια που οφείλει να συνέχει την ερμηνευτική προσέγγιση των μειζόνων συστηματικών φιλοσοφιών ενός Kant ή ενός Hegel. [...] Ο σαδικός ρασιοναλισμός συνίσταται στην άρθρωση ενός καινότροπου, φαινομενικά ιδεαλιστικού discours, το οποίο απαρνείται το διαφωτιστικό πρόγραμμα του Φυσικού Ανθρώπου, αποσαρθρώνοντας ταυτόχρονα τις α...

"Θα έλεγα πως, για 'μένα, το να γράφω βιβλία ισοδυναμεί με το να συντάσσω μία ταξιδιωτική αναφορά που θα ανακαλούσε τόπους απ' όπου έχω περάσει μπορεί κανείς να τους επισκεφθεί κι ωστόσο να μην τους αναγνωρίσει από την περιγραφή μου. Άλλοι θα τους περιγράψουν και δεν θα πρόκειται καθόλου για τους ίδιους τόπους. Όποιος μπορεί να ανακαλύψει μέσα του αυτούς τους ίδιους τόπους, καθιστά τη δική μου περιγραφή άχρηστη. Η αληθινή φιλοδοξία μου δεν είναι άλλη από το να βρω συνεργούς κατάλληλους να κατοικήσουν αυτούς ακριβώς τους τόπους. Αρκεί να μου παρασχεθεί η βεβαιότητα ότι αυτοί...

Γύρω από τον Nietzsche και το έργο του σωρεύεται βαθμιαία ανά τον κόσμο ένα μη εποπτεύσιμο πλήθος δημοσιεύσεων, διατριβών, μονογραφιών, βιογραφιών, οι οποίες πάνω απ' όλα δείχνουν πως το νιτσεϊκό corpus ανθίσταται σθεναρά σε μια συνεκτική και ολιστική ερμηνεία. Αν ο πληθωριστικός σχολιασμός του έργου του ερμηνευτεί, όπως έχει ήδη προτείνει ο Foucault, μέσα από την "αναλυτική του λόγου", δηλαδή τη γενεαλογική του προοπτική ως θέλησης για δύναμη, μας δίνεται τότε η δυνατότητα να αντικρίσουμε στη χειρονομία του σχολίου τη συγκαλυμμένη αλλά βίαιη προσπάθεια που καταβάλλεται για...

[...] Ας θυμηθούμε μόνο το μύθο που θέλει το θνητό κυνηγό Ακταίωνα να συλλαμβάνει την Άρτεμη γυμνή την ώρα που λούεται μετά το κυνήγι, άοπλη, τον "βιασμό" της θεάς και την τιμωρία του θνητού, που μεταμορφωμένος σε ελάφι, κατασπαράσσεται απ' τα σκυλιά. Το "Λουτρό της Άρτεμης" πρωτοδημοσιεύτηκε το 1956. Ο τόμος αυτός συμπληρώνεται από Επίμετρο με στοιχεία βιογραφίας και εργοβιογραφία του Pierre Klossowski, εκτενείς σημειώσεις και σχόλια της μεταφράστριας, και το κείμενο "Ο λόγος του Ακταίωνα" του Michel Foucault.