Χρηστάκης Νικόλας Λ.
Christákis Nikólas L.
Ο Νικόλας Χρηστάκης, γεννημένος στην Αθήνα το 1958, είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Besancon και πήρε το διδακτορικό του στην κοινωνική ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο Paris X-Nantere. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν θέματα ταυτότητας, κοινωνικής σκέψης και επικοινωνίας, στενών διαπροσωπικών σχέσεων και τελετουργικότητας. Έχει γράψει άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και έχει μεταφράσει και επιμεληθεί πολλά επιστημονικά (και λογοτεχνικά) κείμενα. Έχει γράψει τα βιβλία "Μουσικές ταυτότητες: αφηγήσεις ζωής μουσικών και συγκροτημάτων της ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής ροκ" (1994), "Μοτοσυκλέτα: ριψοκινδύνευση και ιερό" (2003) και (σε συνεργασία με την Μπετίνα Ντάβου) "Τα παιδιά μιλούν για την υγεία και την ασθένεια: κοινωνικές αναπαραστάσεις της υγείας και της ασθένειας σε παιδιά 10 ετών" (1994). Επίσης, έχει επιμεληθεί με τον Κλήμη Ναυρίδη τις συλλογές κειμένων "Ταυτότητες: ψυχοκοινωνική συγκρότηση" (1997), "Κοινωνίες σε κρίση και αναζήτηση νοήματος" (2005) και "Το υπερνεωτερικό υποκείμενο" (2010).
Η εκλειπτική του σεξ
Baudrillard Jean 1929-2007
Futura (2003)
Η σεξουαλική απελευθέρωση, όπως αυτή των παραγωγικών δυνάμεων, είναι δυνητικά απεριόριστη. Απαιτεί μία πραγματοποιούμενη και αδιάκοπη αφθονία, sex affluent society. Δεν θα μπορούσε να ανεχτεί τη σπανιότητα των σεξουαλικών αγαθών, όπως και αυτήν των υλικών αγαθών. Αλλά αυτό το συνεχές και αυτό το διαθέσιμο, που είναι ουτοπικά, μόνο το θηλυκό φύλο μπορεί να τα ενσαρκώσει. Να λοιπόν γιατί τα πάντα σ' αυτήν την κοινωνία θα θηλυκοποιηθούν, θα σεξουαλοποιηθούν με τον θηλυκό τρόπο μαλακής σαγήνευσης, τα αντικείμενα, τα αγαθά, οι υπηρεσίες, οι κάθε είδους σχέσεις - στη διαφήμιση...
Μοτοσυκλέτα
Χρηστάκης Νικόλας Λ.
Futura (2003)
Η υπέρβαση ορίων στην οποία παραπέμπει η χρήση της μοτοσυκλέτας όπως την περιγράφουμε εδώ, θα μπορούσε να εμπίπτει σ' αυτό που ο Lacroix ονομάζει προσωπική ανάπτυξη, είδος σύγχρονου προσανατολισμού της προσωπικής ευαισθησίας προς την επιβεβαίωση του εαυτού (και την πραγμάτωση των δυνατοτήτων) και την ταυτόχρονη διάλυση του εαυτού (δια μέσου της καλλιέργειας απόκρυφων εμπειριών). "Καβαλώντας ας πούμε τη μηχανή, όπως και με όλα τα πράγματα, έτσι, για να βρούμε την ουσία", διατείνεται ένα από τα υποκείμενα μας. Άποψη ενός παθιασμένου; Ίσως όχι μόνο. Άποψη μοντέρνα, ατόμου που...
Εισαγωγή στην ψυχοκοινωνιολογία
Maisonneuve Jean
Τυπωθήτω (2001)
Ο συγγραφέας συζητά με ζωντάνια τη δυναμική της ανάδυσής της εν μέσω άλλων πλούσιων επιστημονικών ρευμάτων που ασχολήθηκαν και ασχολούνται με συναφή θέματα, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη για τις άρρηκτες σχέσεις της με γειτονικά πεδία και παρουσιάζοντας, εν κατακλείδι, διεξοδικά τρία μείζονος σημασίας ζητήματα των επιστημών του ανθρώπου, η κατανόηση των οποίων προϋποθέτει τόσο την ευαισθησία μιας ανθρωποκεντρικής προσέγγισης όσο και την πληρότητα της διεπιστημονικότητας: φύση και πολιτισμός, σύμβολα και συμβολισμός, το ζήτημα της αλλαγής.
Μουσικές ταυτότητες
Χρηστάκης Νικόλας Λ.
Τυπωθήτω (1999)
Τα μικρά μουσικά συγκροτήματα της ανεξάρτητης σκηνής εκ πρώτης όψεως μόνον αποτελούν μιαν «απάντηση» στα ρεύματα της μαζικής κουλτούρας ή μια (μιμητική) παραλλαγή των προτύπων που θεωρείται ότι προσπαθεί να επιβάλει. Επιδίωξη της μελέτης αυτής είναι να ξεπεραστούν οι στερεότυποι τρόποι αντιμετώπισης του φαινομένου της μουσικής κατανάλωσης και παραγωγής. Η μουσική δημιουργία και η σύσταση του συγκροτήματος αντιμετωπίζονται εδώ ως ένας τομέας δραστηριότητας όπου το άτομο σφυρηλατεί την προσωπική του ταυτότητα και υπόσταση σε μια δύσκολη γι? αυτό περίοδο (εφηβεία-νεότητα), μέσ...
Ταυτότητες
Ναυρίδης Κλήμης
Εκδόσεις Καστανιώτη (1997)
Yπάρχει κάτι περισσότερο αυτονόητο από την ύπαρξή μας, τη θέση μας στον κόσμο και την επαφή μας με τους άλλους ανθρώπους; Yπάρχει όμως ταυτόχρονα κάτι πιο συζητήσιμο και πιο προβληματικό από αυτά; Tα όρια της ταυτότητάς μας βρίσκονται πράγματι μέσα μας, σε σχέση με το ποιοι είμαστε, γιατί είμαστε έτσι και κατά πόσον έχουμε συμμετάσχει και συμμετέχουμε ακόμα στη δημιουργία του εαυτού μας. Tα όρια όμως αυτά τοποθετούνται συγχρόνως και έξω από εμάς, εκεί όπου συναντάμε τους άλλους, τα είδωλά τους ή την πραγματικότητά τους, εκεί όπου η υποκειμενικότητά μας είναι αντικειμενικότη...
Τα παιδιά μιλούν για την υγεία και την ασθένεια
Ντάβου Μπετίνα
Εκδόσεις Παπαζήση (1994)
Το Ίδρυμα Ερευνών για το Παιδί "Σπύρος Δοξιάδης" έχει ήδη δημοσιεύσει μια πλούσια σειρά μονογραφιών που είτε εντάσσονται στο ερευνητικό πρόγραμμα του Ιδρύματος "Αντιλήψεις για τα παιδιά και στάσεις απέναντι σ' αυτά από την ίδρυση του ελληνικού κράτους ως σήμερα" είτε παρουσιάζουν αποτελέσματα ερευνητικών προγραμμάτων σχετικών με τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών και εφήβων δίνοντας έμφαση κυρίως στην πρωτοβάθμια περίθαλψη και την αγωγή υγείας. Ένας από τους στόχους των ερευνητικών αυτών προγραμμάτων είναι να παρασχεθούν επιδημιολογικά και άλλα στοιχεία στις υπεύθυ...