Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Χρόνια τώρα κάθομαι με τις ώρες και ανασκαλίζω ένα συρτάρι κρυφό της μνήμης, όπου μέσα κράτησα κλειδωμένα ό,τι ονειρεύτηκα, ό,τι αγάπησα, ό,τι με θύμωσε, ό,τι με πόνεσε. Κι είναι κάθε φορά πολύ οδυνηρό γιατί σ’ αυτό το συρτάρι βρίσκονται ακόμα και κάποια αποκαΐδια απ’ τη ζωή μου που συνεχίζουν ακόμα να καίγονται. Εμπειρίες οδυνηρές που με οδήγησαν μέσα από συγκρούσεις και απογοητεύσεις στη διαμόρφωση μιας συγκεκριμένης θεώρησης του κόσμου, η "καταγωγική εικόνα" μιας χαμένης πια Ατλαντίδας, της πολιτείας που αγάπησα όσο τίποτε άλλο και που βούλιαξε άδοξα στο πέλαγος της ιστο...