Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σκοτάδι. Ακούγεται off η φωνή του Φωκίωνος Καπνίδη. Ελληνικέ λαέ. Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Είμαι ο Φωκίων. Και είμαι νεκρός. Άρα ζωντανός εφόσον στην Ελλάδα μόνον οι νεκροί δεν πεθαίνουν ποτέ. Φως. Κλίμα προεκλογικής συγκέντρωσης. Μπαλόνια, κονφετί, ακούγονται συνθήματα όπως, Φωκίων, ζούμε αφέντη να σε δούμε, Μπράβο, Ζήτω! Μαζί σου, Φωκίων, και χέσε το ταμείον, και άλλα. ΦΩΚΙΩΝ (εμφανίζεται) Θα ήταν πολύ εύκολο να αρχίσω με τα κλασικά και τα τετριμμένα. Με τα στερεότυπα, τα κλισέ και τα δοκιμασμένα. Εδώ όμως δεν πρόκειται για μια τυπική προεκλογική...

Τα κείμενα που κρατάτε στα χέρια σας κάποιοι, κρίνοντας από τη χρήση που τους έγινε, θα τα χαρακτήριζαν αφορμές για "ενός ανδρός επίδειξη" ή, όπως λέγεται παγκοσμίως, "one man show". Αφού παρατηρήσω ότι αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, μια και το ένα από τα δύο (Relax...) έχει διαλογική σύσταση, θα ήμουν έτοιμος να συμφωνήσω ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο σκηνοσκευάσματα ολικής εκθέσεως, παραπλήσια ασφαλώς με τα αρτοσκευάσματα ολικής αλέσεως. Ο αρτοποιός τα ζύμωσε, τα έψησε, τα ξεφούρνισε και τα σέρβιρε μέσα σε έναν χρόνο, από το καλοκαίρι του 2015 ως το φθινό...

Η αναγκαιότητα του παρόντος βιβλίου βασίζεται στην ακόλουθη εκτίμηση: ο ερωτικός λόγος χαρακτηρίζεται σήμερα από μιαν άκρα μοναξιά. Το λόγο αυτό τον μιλούν χιλιάδες υποκείμενα (ποιος ξέρει, άραγε;), αλλά δεν τον στηρίζει κανείς. Τον έχουν εγκαταλείψει πλήρως οι περιρρέουσες γλώσσες, οι οποίες ή τον αγνοούν, ή τον υποτιμούν, ή τον χλευάζουν. Έτσι, ο λόγος αυτός βρίσκεται αποκομμένος, όχι μόνο από την εξουσία, αλλά και από τους μηχανισμούς της (επιστήμες, γνώσεις, τέχνες). Όταν ένας λόγος παρεκκλίνει κατ' αυτό τον τρόπο, συρόμενος από την ίδια του τη δύναμη, προς την κατεύθυν...

Τους τελευταίους μήνες όλη η Ελλάδα, και όχι μόνον, μιλάει για την κρίση χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει ποιο είναι το πρόσωπο αυτής της κρίσης. Η χώρα βουλιάζει στα χρέη της και φτωχαίνει μέρα με την ημέρα και οι υπερχρεωμένοι πολίτες της διαπιστώνουν πως τα χρήματα που δεν έχουν είναι περισσότερα απ’ αυτά που έχουν για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Η Ελλάδα κατηγορεί την Ευρώπη και η Ευρώπη, προσπαθεί να εξορκίσει την κρίση ονομάζοντάς την "ελληνική". Όμως, μήπως η οικονομική πλευρά της κρίσης δεν είναι παρά το σύμπτωμα, ή μάλλον, ένα από τα συμπτώματα; Μήπως πίσω από τα...

Οι εκδόσεις "Μίλητος" παρουσιάζουν τη "Σκόνη του χρόνου" του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρατίθεται το σενάριο της ταινίας. Το δεύτερο μέρος περιέχει την εκδήλωση που έγινε στο "Τριανόν" για την ταινία. Όλα τα κείμενα ως θέμα τους την ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου "Η σκόνη του χρόνου". Όλα τους είναι μικρά κείμενα για τον κινηματογράφο και, βέβαια, κείμενα για το έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλο. Εκτός από τα τρία πρώτα, του Αντρέα Παγουλάτου, ποιητή-θεωρητικού του κινηματογράφου, του Μάκη Τρικούκη δικηγόρου-συγγραφέα και της Αιμιλίας Καραλή φιλο...

Ένα λευκό εξώφυλλο μ' ένα μεγάλο διάτρητο "60'ς" (που ανοίγοντας αποκαλύπτει τα συγκεντρωμένα πλήθη στα Ιουλιανά της Αθήνας, στον Μάη του '68 στο Παρίσι και στο Γούντστοκ) δίνει το στίγμα του περιεχομένου και της αισθητικής στο συλλεκτικό λεύκωμα "Διονύσης Σαββόπουλος: του '60 οι εκδρομείς". Η έκδοση αυτή επιχειρεί να αποτυπώσει το ύφος και το ήθος της αναδρομής "στη δεκαετία όπου τα πάντα έμοιαζαν δυνατόν να συμβούν", που προτείνουν ο Διονύσης Σαββόπουλος και οι συνεργάτες του, με επίκεντρο τις πολύπλευρες εκδηλώσεις στο Παλλάς και στο κέντρο της Αθήνας, γιορτάζοντας τα 4...

Το γέλιο της, το ανάστημά της, η φωνή της, η φωτεινότητα του προσώπου της, η γοητεία της, η υψωμένη της γροθιά... Στο σινεμά, στο θέατρο, στα τραγούδια, στους δρόμους των μεγαλουπόλεων όπου διαδήλωνε... [...] Στις 6 Μαρτίου 1994 μια λαοθάλασσα θαυμαστών και φίλων αποχαιρέτησαν τη φλογερή Ελληνίδα. Με αφορμή τη συμπλήρωση 15 χρόνων από εκείνο το ύστατο "χαίρε", ο Ε.Τ. ξεδιπλώνει το λεύκωμα της ζωής της. Πλούσιο φωτογραφικό υλικό και μαρτυρίες ανθρώπων που τη γνώρισαν από κοντά συνθέτουν τη μεγάλη διαδρομή και την πολύπλευρη προσωπικότητα της Μελίνας. Για τη γυναίκα Μελ...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Ιωάννης Μεταξάς, "Διατρέχοντας το είδος" - Γιάγκος Ανδρεάδης, "Φιλαvθρωπία/απαvθρωπία" - Θεόδωρος Ζιάκας, "Ληστές και θύματα. Ήτοι λόγος περί φιλανθρωπίας" - Μάριος Μπέγζος, "Κράτος: η βυζαντινή "φιλανθρωπία"" - Ιωάννα Τσιβάκου, "Η οργάνωση της φιλανθρωπίας ή η φιλανθρωπία της οργάνωσης" - Αντώνης Παπαδημητρίου, "Φιλανθρωπίας γένη και είδη" - Γιάνης Βαρουφάκης, "Κατά της φιλαvθρωπίας" - Βάσω Κιντή, "Φιλανθρωπία και ανθρωπισμός" - Στέφανος Πεσμαζόγλου, "Εικόνα και η ρητορική του ανθρωπισμού" - Βασίλης Καραποστόλης, "Αρωγή χωρίς εγγυήσ...

Είκοσι κείμενα συγκροτούν το βιβλίο "Το δύσκολο ανάμεσα" του σκηνοθέτη, ηθοποιού και πνευματικού ανθρώπου Βασίλη Παπαβασιλείου. Είκοσι κείμενα, γραμμένα τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, που αποπνέουν το ήθος και το ύφος της εποχής μας, μιας εποχής με ρίζες σ' ένα μακρινό παρελθόν και με προοπτική σ' ένα απώτατο μέλλον. Μια εποχή όπου όσοι κατεργάστηκαν τη διαπλοκή στην καλλιτεχνική ζωή τους επιφυλάχθηκε και ο ρόλος να διατυπώσουν την τελική κρίση και την οριστική ετυμηγορία για την ίδια αυτή εποχή. Είκοσι κείμενα-απόσταγμα "Το δύσκολο ανάμεσα", κείμενα μιας συνείδησης όπως α...

Επειδή ο πραγματικός μύθος του έργου είναι η τρέχουσα Ιστορία και επειδή όλα έχουν ειπωθεί (και μάλιστα αν λάβει κανείς υπόψη του την 50χρονη εμπειρία του ελληνικού φεστιβάλ) θα μπορούσα να πω ότι την παράσταση την ενδιαφέρουν τρία πράγματα: - Ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο εφαρμόζεται σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων. - Πάνω από όλα η Μουσική. Η παράσταση μοιάζει να είναι ένας τρόπος να αποκαλύψει κανείς και να διαχειρισθεί την μουσική που παράγεται όταν ο ποιητικός λόγος (αρχαίος ή σύγχρονος) προσκρούει πάνω στα γεγονότα της Ιστορίας. - Όλα αυτά που ακόμα δεν...

"Τα δύο βιβλία χάρη στα οποία έμαθα τη ζωή είναι το Θέατρο και ο Κόσμος." Αυτή η φράση του Γκολντόνι είναι εμβληματική όχι απλώς μιας δραματουργίας αλλά μιας ανθρώπινης, υπαρξιακής, θα λέγαμε, περιπέτειας που καλύπτει το σύνολο σχεδόν του 18ου αιώνα. Στην περίπτωση του "Καρναβαλιού" έχουμε να κάνουμε μ' ένα σημείο κορύφωσης της περιπέτειας αυτής. Ο συγγραφέας, μεσήλικας πια, αναγκάζεται ν' αφήσει τον τόπο του, να εκπατριστεί από την αγαπημένη του Βενετία και ν' αναζητήσει την τύχη του στα ξένα. Έχει δώσει τον σκληρό αγώνα του θεάτρου, έχει συγκρουστεί για τη "μεταρρύθμισ...

Η Εταιρεία Παιδείας και Πολιτισμού ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ, αστική μη κερδοσκοπική, είναι καρπός των έντονων πνευματικών αναζητήσεων των ιδρυτών της, που λειτουργώντας ως μικρό κύτταρο της ζητούμενης "κοινωνίας των πολιτών", με αφιέρωση στα θέματα της παιδείας και του πολιτισμού, θέλουμε να μεταμορφώσουμε την αγωνία και το μεράκι μας για το καλύτερο μέλλον του τόπου μας σε δημιουργική παρέμβαση και συνεισφορά στην πολιτιστική μας ζωή. Χωρίς να παγιδευόμαστε σε αμυντικά σύνδρομα εθνοκεντρικής περιχαράκωσης ή να παρασυρόμαστε απ’ το θολό ρεύμα του ισοπεδωτικού κοσμοπολιτισμού, έχουμε βαθι...

Όταν υπάρχει περίσσεια εικόνων του ανθρώπου παντού, όταν οι εικόνες του πολλαπλασιάζονται, όταν υπάρχουν πάρα πολλές ιδέες περί του ανθρώπου, πολλά κέντρα μελετών για τον άνθρωπο, πολλές επιστήμες του ανθρώπου, ο άνθρωπος πρέπει να το βουλώνει, να διαγράφει την κεφαλή του, να εξαλείφει την εικόνα του, να απολακτίζει το πρόσωπό του, να ξαναρχίζει από το μηδέν, να απαλλάσσεται απ' αυτά που νομίζει πώς ξέρει για τον εαυτό του, και να επιστρέφει στο θέατρο, να παίζει, να κλείνει τα μάτια, να ακούει εκ νέου, να βλέπει τον εαυτό του να αναγεννάται εκ του λόγου του, να βλέπει το λ...

Το βιβλίο αυτό καταγράφει την ως σήμερα εμπειρία της πολιτιστικής δραστηριότητας σε επίπεδο Τ.Α. στην Ελλάδα. Αποτελείται από 48 κείμενα προσωπικοτήτων του χώρου των γραμμάτων και των τεχνών, καθώς και υπευθύνων καλλιτεχνικών σχημάτων ή εκδηλώσεων που ανέπτυξαν αξιόλογη δραστηριότητα στο χώρο της Τ.Α. Κύριος στόχος αυτής της έκδοσης ήταν να αποτελέσει την αρχή μιάς συστηματικής ενημέρωσης όλων των συμμετεχόντων στην πολιτιστική δραστηριότητα της Τ.Α. Το βιβλίο περιλαμβάνει ένα κεφάλαιο "εισαγωγικών κειμένων" και 10 κεφάλαια που αντιστοιχούν σε 10 τομείς πολιτισμού (θέατρο...

Περιέχει τέσσερις αφηγήσεις πάνω στο θέμα του ζωγράφου και του μοντέλου: Θανάσης Βαλτινός, "Ιστορία ενός βιασμού" Βασίλης Παπαβασιλείου, "Το πλήρωμα της σκηνής" Κωστής Παπαγιώργης, "Τα πουλιά στο ακροθαλάσσι" Χρόνης Μπότσογλου, "Ο ζωγράφος και το μοντέλο"