Wasserman Jacob
Wasserman Jacob
Ο Γιάκομπ Βάσερμαν, Γερμανός μυθιστοριογράφος, γεννήθηκε το 1873. Τα παιδικά και τα νεανικά του χρόνια ήταν δύσκολα, λόγω κυρίως της εβραϊκής καταγωγής του· μέσα από μια ζωή ανασφαλή και γεμάτη ταπεινώσεις διαμόρφωσε αισθήματα σεβασμού και μαζί αποστροφής για τη Γερμανία, τα οποία βρήκαν έκφραση στο συγγραφικό του έργο, ιδίως στην αυτοβιογραφία του. Κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, ο άνθρωπος που είχε γνωρίσει έντονη την κοινωνική απόρριψη έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής και τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Ο "Κάσπαρ Χάουζερ" (1908), η "Ψευδαίσθηση του Κόσμου" (1919), το αυτοβιογραφικό "Η ζωή μου ως Γερμανού και Εβραίου" (1921), η "Υπόθεση Μαουρίτσιους" (1928), ο "Έντζελ Αντεργκάστ" (1931) και "Η τρίτη ύπαρξη του Κερκχόβεν" (1934) είναι τα πιο γνωστά από τα έργα του. Ρεαλιστική, νευρώδης γραφή, απ' όπου δεν λείπει κάποτε και μια ατμόσφαιρα μυστικισμού, θέματα αντλημένα συχνά από πραγματικά γεγονότα στα οποία έδινε συμβολικές διαστάσεις, έντονη και σε βάθος απεικόνιση των μυθιστορηματικών ηρώων που συγκρούονται με τον κόσμο τους και την κοινωνία, θεματολογία που ανατέμνει τα μεγάλα ζητήματα της εποχής του και κάθε εποχής (δίκαιο, αρχές της αστικής ζωής, η έννοια της αποστολής κλπ.) και το πάθος στη διατύπωση των ηθικών ιδεών του χαρακτηρίζουν το έργο ενός συγγραφέα που έφτασε κάποτε να παραλληλιστεί με τον Ντοστογιέφκσκι. Πέθανε το 1934.
Ο χρυσός της Καχαμάλκα
Wasserman Jacob
Οδός Πανός (2007)
Υπάρχει ένα χωριό στον Ιεζεκιήλ (β΄8 κ.εξ.) που παρουσιάζει τον Ιαχβέ να νουθετεί τον προφήτη, και να εκφράζει την ελπίδα ότι δεν θα γίνει αποστάτης, "ως ο αποστάστης οίκος", και ακολούθως, να του δίνει να φάει ένα βιβλίο και να πάει να λαλήσει στον "οίκο του Ισραήλ". Αυτή η εικόνα του Εβραίου προφήτη σχηματίστηκε στο όμμα της διανοίας μου όταν προσπάθησα να πλάσσω τη φυσιογνωμία του Γιάκομπ Βάσσερμαν. Στη συνέχεια του μελετήματος θα προσπαθήσω να την μεταφέρω στο χαρτί.
Χριστόφορος Κολόμβος
Wasserman Jacob
Κάκτος (2006)
[...] Γύρω από τη μορφή του Κολόμβου τρεμόπαιζε πάντα ένα ξεχωριστό μυστήριο, κάτι το ιδιαίτερα αμφίβολο. Του αμφισβητούν τα πάντα, το χαρακτήρα του, τη δράση του, την εξέλιξή του, τα περιστατικά της ζωής του, ακόμα και τη γέννησή του. Εφτά πολιτείες στην περιοχή της Γένοβας διεκδικούν την τιμή ότι φιλοξένησαν την κούνια του, και σ' αυτές προστεθήκανε η Κορσική και η Γαλλία. Έχει εξακριβωθεί πως πατέρας του ήταν κάποιος φτωχός ανυφαντής - μα αυτό ο Κολόμβος προσπάθησε να το κρύψει. Η ταπεινή καταγωγή του φαινόταν ψεγάδι, και στις μέρες της μεγάλης του δόξας μιλάει για τους...
Το χρυσάφι της Καχαμάλκα
Wasserman Jacob
Γαβριηλίδης (1995)
Το 1928 πρωτοδημοσιεύτηκε το διήγημα Το χρυσάφι της Καχαμάλκα. Σιγανή φωνή διαμαρτυρίας για τα κίνητρα και τη συμπεριφορά των Ισπανών στην κατάκτηση του Περού. Ο φανατισμός, η ακόρεστη δίψα για χρυσάφι, η σκληρότητα των εισβολέων σε αντιπαράθεση με την απλότητα, τα αισθήματα προς τον τόπο, το φυσικό περιβάλλον και τις παραδόσεις, την ιδιαίτερη αντίληψη για τη ζωή. Η σύγκριση αποβαίνει εις βάρος των κατακτητών.
