Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πρέπει να πω εδώ ότι έχω ζήσει πλέον πιο πολύ στο παρελθόν απ’ ό,τι μπορώ να ελπίζω πως θα ζήσω στο μέλλον. Έχω πολύ περισσότερα να θυμάμαι απ’ ό,τι να προσδοκώ. Η μνήμη ξεθωριάζει, ελάχιστα μένουν απ’ το παρελθόν, και δεν θα με πείραζε κιόλας αν ξεχνούσα άλλα τόσα. Κάπου κάπου κάθομαι εδώ ξαπλωμένος με την τηλεόραση αναμμένη, και διαβάζω για πράγματα παλιά και παράλογα σε κάποια από τις πολλές συλλογές παραμυθιών που έχω. Μήλα που όταν τα δαγκώσεις έρχεται η γοργόνα, αυγά που εκπληρώνουν κάθε επιθυμία, και αχλάδια που όταν τα φας σου μεγαλώνει η μύτη κι έπειτα πέφτει. Και...

Ιδού η ιστορία του Γουίλλιαμ "Σκιπ" Σαντς της CΙΑ, ο oποίος δρα για Λογαριασμό των Ψυχολογικών Επιχειρήσεων κατά των Βιετκόνγκ, και επίσης η ιστορία των συμφορών που τον χτυπάνε. Ιδού και η ιστορία των αδελφών Χιούστον, του Μπιλ και του Τζέιμς, που έφυγαν από την έρημο τηε Αριζόνας για να βρεθούν σ' έναν πόλεμο όπου η γραμμή ανάμεσα στην παραπληροφόρηση και την παραίσθηση είναι πια θολή. Η θέαση της ανθρώπινης παράνοιας σ' αυτό το μυθιστόρημα είναι μοναδική και ανεπανάληπτη στην αμερικανική λογοτεχνία. "Διαβάζοντάς τον ακούμε τον Twain και την πικρή του ειρωνεία, τον Whi...

Το πολυαναμενόμενο καινούριο βιβλίο του Τζέφρι Ευγενίδη αποτελεί για τους αναγνώστες ένα ευχάριστο ξάφνιασμα! Το βιβλίο με τίτλο "Της αγάπης μου ο σπουργίτης πέταξε", σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου, είναι μια ανθολογία είκοσι τεσσάρων διηγημάτων "από τον Τσέχοφ στη Μάνρο", όπως χαρακτηριστικά επιλέγει ο ίδιος ο συγγραφέας να πει, αφιερωμένη στις ερωτικές ιστορίες. "Αν ψάχνεις για έναν τρόπο να περιορίσεις τον λογοτεχνικό σου ορίζοντα, το να επιλέξεις τον "έρωτα" ως θέμα δε βοηθάει πολύ. Ιδωμένη υπό κάποιο πρίσμα, σχεδόν κάθε ιστορία φαίνεται να είναι μια ερωτική ιστορία....

Οι ήρωες του Ντένις Τζόνσον ανήκουν στους χαμένους. Ο συγγραφέας μας τους παρουσιάζει γυμνούς, με μοναδικό ρούχο την ανθρωπιά τους. Κι αυτή ακριβώς είναι η δύναμη του. Πως μας κάνει και τους βλέπουμε. Ίσως, καλύτερα απ' ό,τι θα θέλαμε. Και τους συγχωρούμε. Η Τζέιμι αφήνει τον άντρα της και φεύγει με τα δυο μικρά της παιδιά. Στο δρόμο γνωρίζει τον Μπιλ Χιούστον, πρώην ναύτη, πρώην κατάδικο. Οι ήδη διαλυμένες τους ζωές παίρνουν τους δρόμους, περνώντας απ' την τρέλα και το φόνο, για να καταλήξουν σε μια οδυνηρή διάψευση του αμερικάνικου ονείρου.

Νικαράγουα 1984. Μιλάει μια νεαρή Αμερικανίδα. Βρίσκεται στην Κεντρική Αμερική σαν εκπρόσωπος της οργάνωσης "Μάτι της Ειρήνης" ή ίσως σαν δημοσιογράφος ενός περιοδικού - ακριβώς δεν ξέρουμε, η ιστορία της δεν ξεκαθαρίζεται. Για άγνωστο λόγο μένει εδώ και κερδίζει τα προς το ζην με την πορνεία. Νιώθει ότι είναι θεατής - αυτή είναι η καταδίκη της. θεατής της βίας, της αδικίας, της ανθρώπινης τραγωδίας. Να όμως που τελικά δε θα μείνει αμέτοχη. Προσπαθεί δισταχτικά να σώσει έναν Άγγλο επιχειρηματία, έναν άνθρωπο τόσο αφελή που, χωρίς δεύτερη σκέψη, διαπράττει τη μεγαλύτερη απρέ...

Η γιαγιά Ράιτ του είχε κάποτε μιλήσει για πράγματα που υπήρχαν εκείνο τον καιρό -μεγάλες ρόδες στα λούνα παρκ, ασανσέρ, σπιρτόκουτα- αλλά αυτά ήταν μονάχα πράγματα. Ήθελε να μάθει για τους ανθρώπους, για τους τόπους που είχε δει, αλλά τώρα πια ήταν αργά. Τα χείλια της σχημάτιζαν μόνο σιωπή. Ένα βράδυ η γιαγιά έπεσε να κοιμηθεί σ' ένα φτηνό ξενοδοχείο στα Δυτικά Νησιά και το πρωί που ξύπνησε ο κόσμος είχε τελειώσει. Από τότε ζούσε στη νοτιότερη περιοχή της Καραντίνας, σε μια εποχή ανάμεσα στους πολιτισμούς, σ' ένα τόπο που η εξουσία αγνοούσε... Ένα υποβλητικό όραμα για ένα...