Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η προοπτική της διαστημικής εξερεύνησης διαπέρασε ολόκληρο το φαντασιακό μιας εποχής που εκτείνεται από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 έως και τη δεκαετία του 1980. Η τέχνη δεν έμεινε ανεπηρέαστη. Ακόμη και στην Ελλάδα, όπου πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες δημιουργούσαν άλλες προτεραιότητες, η εποχή του διαστήματος άφησε ανεξίτηλα σημάδια. Για πρώτη φορά παρουσιάζεται σε μία ολοκληρωμένη έκθεση και έκδοση το έργο και η δράση του πρώτου κύματος ελλήνων εικαστικών, αρχιτεκτόνων και συνθετών, για τους οποίους η χρήση ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών μέσων ήταν αναπόσπαστη από τη...

Οι είκοσι ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες και φωτογράφοι που παρουσιάζονται στη σειρά "Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί" της εφημερίδας "Τα Νέα" διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Πράγματι, η επιλογή είναι ακριβής και αυστηρή, πράγμα σπάνιο για τέτοιου είδους εγχειρήματα. Επιπλέον, από την άποψη της πληροφόρησης ενός φιλότεχνου, αλλά δίχως εξειδικευμένες γνώσεις, κοινού η σειρά καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα δημιουργίας, από τη γενιά του ΄30 ως την πρωτοπορία της δεκαετίας του 1970. Ανάμεσά τους θα συναντήσει κανείς και ορισμένους καλλιτέχνες της διασποράς, οι οποίοι εντάσσονται...

Περιέχονται τα κείμενα: - Critical Art Ensemble, Beatriz da Costa, "Σχεδιάζοντας και εφαρμόζοντας μη ειδικευμένο, διεπιστημονικό έργο" - Daniel Lee, Heleln Ferry, "Υβρίδιο - Ζώντας το παράδοξο". - Eduardo Kac, Steve Tomasula, "Γένεσις" - Sterarc, "Προσθετικό κεφάλι - το επιπλέον αυτί (ή ένα αυτί στο βραχίονα)". - Karl Sims, "Γενετικές εικόνες" - Eva Sutton, "Σκέψεις για τα "Υβρίδια": πρόσθεση και εφαρμογή" - Susan Alexjander, "Μικροκοσμική μουσική: ένα νέο δυναμικό πεδίο". - Polona Tratnik, "Η σάρκα του κόσμου" - Joe Davis, "Μικρο-Αφροδίτη"

Αν επιχειρήσει ο ερευνητής να προσεγγίσει την περίπτωση του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ με συναισθηματική φόρτιση, κινδυνεύει να καταλήξει σε μια εικόνα είτε γραφική είτε αγιογραφική. Η προσωπικότητα και η τέχνη του, ο ρόλος που έπαιξε στη νεώτερη Ιστορία της ελληνική τέχνης, ξαναδιαβάζονται σήμερα αποστασιοποιημένα, ενταγμένες στο μακρινό πια ιστορικό και ιδεολογικό πλαίσιο της εποχής, που οι νεοέλληνες διανοούμενοι αναζητούσαν την πολιτιστική και εθνική τους ταυτότητα στον απόηχο του "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν" και της Μικρασιατικής Καταστροφής, εμψυχωμένοι από το "Ελεύθερο Πνεύμα"...

Το διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ανοιχτό πάντα στους καλλιτεχνικούς πειραματισμούς και τα "καινά δαιμόνια" αγκαλιάζει την πρώτη διοργάνωση του e-magic, ενός νέου φεστιβάλ για τα Νέα Μέσα. Σε μια τόσο ρευστή και θολή πολιτισμικά εποχή, η όσμωση τεχνολογίας και τέχνης, που είχε δοκιμαστεί ήδη με την εφεύρεση του κινηματογράφου, δίνει σήμερα τη σκυτάλη στον "ψηφιακό πολιτισμό", στη σύγκλιση των "Μέσων" και ίσως -όπως επιχειρούν να μας πείσουν οι υπεύθυνοι του e-magic- στην "Όγδοη τέχνη", αυτή που αναπτύσσεται, λένε, μέσα από το internet. Αναρωτιόμαστε αν πράγμα...