Αθανασιάδου Ιωάννα Μ.
Η Ιωάννα Μ. Αθανασιάδου γεννήθηκε το 1965 στη Δράμα όπου ζει κι εργάζεται ως φιλόλογος. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ποιήματά της έχουν βραβευθεί σε ποιητικούς διαγωνισμούς και μεταφραστεί στα ιταλικά, ενώ ποιήματά και κριτικογραφίες της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικές σελίδες και περιοδικά. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Ρευστά όρια
Συλλογικό έργο
Εντύποις (2019)
Πρόκειται για ένα ποιητικό ανθολόγιο που φιλοξενεί ενδεικτική δουλειά 19 ποιητών από όλη την Ελλάδα.
Άγρυπνες σιωπές
Αθανασιάδου Ιωάννα Μ.
Βεργίνα (2018)
Πυγολαμπίδες Κόκκινα τριαντάφυλλα ανάμεσα στους θάμνους κι ένα καριοφίλι στα χέρια του ανέμου. Μικρό σπουργίτι στον ώμο της μέρας, γλυκό φιλί στα βλέφαρα μιας λεμονιάς. Ιδρώνει η κόρη με το κανάτι της θάλασσας στον ώμο, ξεδιψάει η μικρή ροδιά με το χρώμα τ' ουρανού. Φωτοστέφανα οι λόφοι με τον ήλιο στα μαλλιά, τα δέντρα σκυφτά στις λιτανείες του φθινοπώρου. Κι η βροχή να φέρνει τα δάκρυα της Παναγιάς στο ποτάμι με τ' αγάλματα στις όχθες και οι μέρες να στήνουν καρτέρι στις πυγολαμπίδες. Ανάσες ζεστές τ' απομεσήμερα, τα κορίτσια πίνουν το νερό της σιγαλιάς. Τ...
Λόγου εργόχειρα
Αθανασιάδου Ιωάννα Μ.
Βεργίνα (2017)
ΓΛΥΠΤΑ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ Άυλα πρόσωπα λαξεμένα στους βράχους, άπονη η ζωή στα κατάρτια του ανέμου. Θολά τα πρωινά κι οι βράχοι σκληροί. Πληγώνουν! Ψυχές σκαρφαλωμένες στη μοίρα ισορροπούν σε μια χούφτα ήλιο, αγωνίζονται με το άπιαστο. Κανείς ποτέ δεν έμαθε τον πόνο της αγάπης τους, οι θύελλες σφυρίζουν. Χιλιάδες βράχοι ανθρωπόμορφοι αναμετριούνται με την άβυσσο, παλεύουν οι αντρειωμένοι με τα κορμιά τους. Πόσος πόνος να χαράξουν τη μορφή τους, να κερδίσουν μια πατρίδα. Σκληρός ο αγώνας, η πέτρινη σάρκα πονά. Κι οι βράχοι μαλακώνουν απ' τη θλίψη τους, τ' αγέρι θ...
Ψίθυροι στα περάσματα
Αθανασιάδου Ιωάννα Μ.
Βεργίνα (2017)
Άνοιξε η αυλαία... Σιωπή... Πού πήγαν οι ηθοποιοί; Είπαν μια φορά να παίξουν στ' αλήθεια. Περπατούν χωρίς κοστούμια, αργά, αθόρυβα. Τα πρόσωπά τους ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως. Περιπλανιούνται άσκοπα; Προχωρούν ως την άκρη της σκηνής κι έπειτα ξανά πίσω. Το κοινό απορεί. Τι συμβαίνει;