Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε ένα γάμο σκοτώνει άθελά του τον καλύτερο φίλο του και μοναχογιό. Η μάνα του η Δήμαινα τον καταριέται πάνω απο το πτώμα του παιδιού της. Αξιώνει να φύγει μαζί με την οικογένειά του απο τα Σφακιά. Σχίζει απο το βιβλίο γεννήσεων τη σελίδα της γέννησης του φονιά του παιδιού της. Ξεριζωμένος απο συγγενείς και φίλους φτάνει με την οικογένειά του στην Αθήνα. Διαγράφει με ένα τεράστιο «Χ» την περασμένη του ζωή και την Σφακιανή καταγωγή του δια παντός. Αποκτά πέντε παιδιά, αλλά ξεχωρίζει το τρίτο, την κόρη του Τίνα. Τον στοιχειώνει ακόμα ο θάνατος του φίλου του, κάνοντάς τον έναν...

Η ίδια η ζωή, είναι μια πόρτα, μια καγκελόπορτα, ένα πορτόνι, μια αυλόπορτα, μια θύρα...μια Πύλη! Η δική τους, έγινε η "Πύλη των Αναμνήσεων", τώρα που μεγάλωσαν. Στη ζωή μας, όλοι έχουμε περάσει κάποια είσοδο, δίνοντάς της ένα όνομα που, για εμάς, είναι ξεχωριστό. Συμβαίνει να ήμαστε μέσα στην Πύλη, μπρος μας ο Παράδεισος, κι εμείς να περιμένουμε ν'ανοίξει! Αλλά καμιά Πύλη δεν ανοίγει, χωρίς προσπάθεια κι επιμονή! Κι αν δεν ανοίγει κάποια, να μην απογοητευόμαστε, αλλά ας πούμε: "Άρρατε Πύλας"... τόσα θαύματα, γίνονται καθημερινά!

Η ζωή, ως μεγάλη ζωγράφος, ακόμα και σε δίσεκτα χρόνια, φτιάχνει έργα δυνατά, πότε με αδρές πινελιές και πότε με λεπτές αποχρώσεις... όπως τα χρώματα της Ίριδας. Με φόντο την Καλαμπάκα και τα Μετέωρα, η μοίρα επιφυλάσσει ξεχωριστή τύχη για τα μέλη μιας πολυάριθμης οικογένειας που, παρά τις δραματικές καταστάσεις, θα βρουν το κουράγιο ν' αντέξουν τις δοκιμασίες, χάρη στην αγάπη που τους ενώνει, δίνοντας μήνυμα πως τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα και ενότητα. Έρωτες, πάθη, ανατροπές... μέσα στη λαίλαπα του '40, της Κατοχής και του Εμφυλίου. Ένα μυθιστόρημα που όλοι...

Επίσης γράφουν οι: Ευθύμιος Ταλάντης, Σωτήρης Τσαβέας, Δέσποινα Ζαχαριάδου, Ιωάννης Σαρηγιαννίδης, Κωστής-Χρυσοβαλάντης Κοτσώνης.

Σε μια λιμνήσια βάρκα αφήσου πάνω στα γαλήνια νερά της. Και εκείνη να γλιστρά απαλά θαρρείς πως χάδια αφήνει πίσω της έτσι όπως αυλακώνει τα νερά. Σεργιάνι θα σε πάει σε τόπους όχι τωρινούς αλλά αλλοτινούς. Σε αγάπες που κρατούν στον χρόνο και σε σχέσεις που αντέχουν στην καθημερινότητα! Κλείσε τα μάτια... μια λιμνήσια βάρκα αυτό το βιβλίο όμως, Εσύ αποφασίζεις γι' αυτό σου το ταξείδι... Ζιζή

"Μέρες τώρα τον είχε κυκλώσει η παγωνιά. Τα κόκκαλά του πονούσαν σε κάθε του κίνηση και ο πυρετός δεν έλεγε να πέσει. Βρισκόταν μόνος στο άδειο μικρό δωμάτιο, που οι τοίχοι του ήταν πρασινισμένοι από την υγρασία. Η μικρή σόμπα έκανε φιλότιμες προσπάθειες να ζεστάνει το χώρο. Δεν είχε τίποτε να φάει, αλλά και να είχε, τι θα μπορούσε να φάει; Μια σούπα ζητούσε, ζεστή, με μπόλικο λεμόνι!" [...] (απόσπασμα από το βιβλίο)

Μάζεψα στις χούφτες μου σταγόνα - σταγόνα την Αγάπη από τον Ουρανό. Τον λευκό αφρό από την Θάλασσακ και φυσικά όλη την ομορφιά του Έρωτα... Τα έβαλα σε τάξη και έφτιαξα αυτό το βιβλίο. Που είναι αφιερωμένο σε όσους αγαπούν και αγάπησαν. Τρυφερές στιγμές που όλοι θα θέλαμε να βιώσουμε, κάποια στιγμή στη ζωή μας.