Διαβάτη Αρχοντούλα Α.
Η Αρχοντούλα Διαβάτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε νομικά και νεοελληνική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάστηκε ως καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Κείμενά της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά "Αντί", "Εντευκτήριο", "Μανδραγόρας", "Ακτή", "Παρέμβαση", "Ένεκεν" και στις ιστοσελίδες για το βιβλίο bookpress.gr και diapolitismos.gr..
Ιστορίες του ονείρου και της φυγής
Συλλογικό έργο
Παράξενες Μέρες (2013)
Ανθολογία με τα 24 διηγήματα της μικρής λίστας του Διεθνούς Διαγωνισμού της ιστοσελίδας www.eyelands.gr με θέμα "Όνειρο και Φυγή". Διηγήματα από την Ελλάδα, την Κύπρο, την Λιθουανία, την Ισπανία, την Αγγλία, την Κροατία και τις Η.Π.Α. Το eyelands διοργανώνει εδώ και τρία χρόνια τον μοναδικό διεθνή διαγωνισμό διηγήματος με έδρα την Ελλάδα. Στο διαγωνισμό συμμετέχουν κάθε χρονιά, νέοι αλλά και καταξιωμένοι συγγραφείς από όλο τον κόσμο. Το βιβλίο "Ιστορίες του ονείρου και της φυγής" είναι το αποτέλεσμα μιας συλλογικής δουλειάς που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2013 και ολοκληρώθηκε...
Ο ταχυδρόμος φέρνει γράμματα: Ποιήματα
Συλλογικό έργο
Ελληνικά Ταχυδρομεία (2017)
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, στο πλαίσιο της πολιτιστικής τους δράσης, εμπλουτίζουν τις λογοτεχνικές τους εκδόσεις με μία ανθολογία ποιημάτων του ποιητή Ηλία Γκρή με τίτλο "Ο Ταχυδρόμος φέρνει γράμματα ποιήματα". Η ανθολογία περιλαμβάνει ποιητικά θέματα 160 ποιητών με ευθεία αναφορά ή αναγωγή στον Ταχυδρόµο, μορφή που εμπνέει διαχρονικά τους δημιουργούς. Η εν λόγω ανθολογία, ξεκινώντας από τον Διονύσιο Σολωμό, περιλαμβάνει ποιητές απ’ όλες τις περιόδους (Κ. Παλαμάς, Κ. Καβάφης, Κ. Καρυωτάκης, Γ. Σεφέρης, Ο. Ελύτης, Γ. Ρίτσος, Ν. Βρεττάκος, Α. Εμπειρίκος, Α. Αλεξάνδρου, Μ. Αν...
Σκουλαρίκι στη μύτη
Διαβάτη Αρχοντούλα Α.
Νησίδες (2015)
Στο νησί, στα ενοικιαζόμενα αραχτοί -πόσα χρόνια πριν;- κι από το διπλανό δωμάτιο είχαν ακούσει για πρώτη φορά εκείνο το γέλιο να πιάνει όλο τον χώρο, να εξαπλώνεται -καλοκαιράκι απόγευμα και τα παράθυρα ανοιχτά- παραδεισένιο. Ερχόταν απ' αλλού, αισθησιακό, ναρκισσευόμενο και κυκλογύριζε και ξεσπούσε ασυγκράτητο όλο εκρήξεις κι όλο δυνάμωνε σα να διηγιόταν μια ιστορία που κάποτε όλοι γνωρίζανε και με τον καιρό την είχανε ξεχάσει, κι ήταν γι' αυτό έτσι βουτηγμένοι στην κατήφεια. Γέλιο νέας γυναίκας που αγκάλιαζε όλο το απόγευμα, το τετράγωνο, την πόλη. Ποια ήταν; Ήταν ευτυχι...
Στη μάνα του νερού
Διαβάτη Αρχοντούλα Α.
Το Ροδακιό (2004)
Ο μικρός Μιχάλης διαβάζει το ημερολόγιο της μητέρας του πάνω από τον ώμο της. Η Ανατολή Αναγνώστου ανακαλεί τις μνήμες από την παιδική της ηλικία στη Θεσσαλονίκη της δεκαετίας του '50 και την παρατεταμένη εφηβεία της στις συμπληγάδες της χούντας και της μεταπολίτευσης. Είναι σύζυγος του Λευτέρη, μητέρα του Μιχάλη και του Νίκανδρου, αδελφή της αδικοχαμένης Μαρίας κι ενός ακόμη αγοριού, που δηλώθηκε νεκρό για να διοχετευθεί στην αγορά της παράνομης υιοθεσίας. Αφηγήσεις και σύντομα instantanes κλιμακώνουν τη συγκίνηση. Ένα ακραία αισθαντικό πρόσωπο ωριμάζει. Η τέχνη, η επανάσ...
Το αλογάκι της Παναγίας
Διαβάτη Αρχοντούλα Α.
Νησίδες (2012)
Έβλεπε συχνά στην πολυκατοικία τους το λιγνό αγόρι - πέδιλα μεγαλύτερο νούμερο απ' ό.τι του αναλογούν και πλαστικά γυαλιά ηλίου πιο μεγάλα απ' το μπόι του- αγορασμένα στο πανηγύρι. Κι αυτηνής όλο μεγαλύτερα νούμερα της τα 'παιρναν -μουσαμαδιές, φουστάνια, παπούτσια- για να κρατήσουν και την επόμενη χρονιά. Το -αλογάκι της Παναγίας·, έτσι το βάφτισε μέσα της το λιγνό παιδί - το καπέλο φορεμένο στραβά, το γείσο πίσω, να κρατάει το χέρι του πάτερα, μαυριδερού και κουρασμένου, ή να χτυπιέται σαν το ψάρι, σπαράζοντας στο κλάμα σε κάθε αποχωρισμό τους. Κι η ίδια λεπτή σαν ακρίδα...
Φεύγω αλλά θα ξανάρθω
Διαβάτη Αρχοντούλα Α.
Νησίδες (2014)
ΦΕΥΓΩ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΩ, έγραφε η πινακίδα στο πίσω μέρος της καρότσας στο Ντάτσουν. Από πάνω ένα αυτοσχέδιο στέγαστρο κι από κάτω τα παιδάκια -τα χαζεύαμε εμείς από δίπλα, σταματημένοι στο φανάρι- ξαπλωμένα μακάρια σ’ ένα φανταχτερό στρώμα με κόκκινα και κίτρινα τριαντάφυλλα. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα. Το μικρότερο, κατσαρομάλλικο ένα αγοράκι, γυμνό εντελώς, ανάερα χαμογελώντας προς το μέρος μας, ενώ η τσιγγάνα μπροστά, συνοδηγός σοβαρή στο κουβούκλιο με το κεφάλι σκεπασμένο με μαντίλι χρωματιστό από κείνα με τα φλουριά στο μέτωπο. Και στην Τσιμισκή που ’χε πάρει φωτιά, ένα τ...