Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Ειρήνη πάντα πίστευε αυτό που έλεγε η γιαγιά της: "Το ουράνιο τόξο είναι η σκάλα που χρησιμοποιούν οι ψυχές για να φτάσουν στον ουρανό..." Έτρεχαν μαζί και αναζητούσαν την άκρη του, μικρό κορίτσι εκείνη στο χωριό της κοντά στα σύνορα. Όνειρό της να γίνει δασκάλα, αλλά η μοίρα είχε άλλα γραμμένα. Για να αποφύγει ένα γάμο που της κανονίζει ο πατέρας της, η Ειρήνη θα βρεθεί στην Αθήνα, και δίπλα στη θεία της, τη μεγάλη τραγουδίστρια Βένια, θα γνωρίσει την λάμψη της σόουμπιζ... αλλά και το σκοτάδι της... Ο έρωτάς της με τον Μάξιμο θα γίνει βορά στα θηρία των μέσων μαζικής...

Η αγάπη είναι η στάχτη της μεγάλης φωτιάς του έρωτα. Λίγοι είναι οι τυχεροί που ευλογήθηκαν αυτή τη στάχτη. Οι περισσότεροι, όταν έσβησε η φλόγα, έμειναν να κοιτούν ένα απολύτως κατεστραμμένο τοπίο... Η Ειρήνη πάντα πίστευε αυτό που έλεγε η γιαγιά της: "Το ουράνιο τόξο είναι η σκάλα που χρησιμοποιούν οι ψυχές για να φτάσουν στον ουρανό..." Έτρεχαν μαζί και αναζητούσαν την άκρη του, μικρό κορίτσι εκείνη στο χωριό της κοντά στα σύνορα. Όνειρό της να γίνει δασκάλα, αλλά η μοίρα είχε άλλα γραμμένα. Για να αποφύγει ένα γάμο που της κανονίζει ο πατέρας της, η Ειρήνη θα βρεθεί...

Όλη η ζωή του Μιχάλη, ένα τελευταίο τσιγάρο. Ένα τελευταίο τσιγάρο χρειάστηκε πριν πάρει την απόφαση να παντρευτεί τη γυναίκα που αγάπησε κι ας ήταν τόσο νέος. Ένα τελευταίο τσιγάρο πριν προχωρήσει σ' ένα ριψοκίνδυνο επαγγελματικό βήμα που τον έφερε στην κορυφή, για να τον ρίξει σ' έναν γκρεμό χωρίς τέλος. Ένα τελευταίο τσιγάρο για να μην πηδήξει στο κενό όταν η ζωή του, η δουλειά του και η γυναίκα του έγιναν στάχτες και αποτσίγαρα... Ένα τελευταίο τσιγάρο χρειάστηκε, όταν η κόρη του πέφτει στην παγίδα μιας ύπουλης αρρώστιας. Η νευρική ανορεξία μπαίνει στη ζωή του Μιχάλη κι...

Τεράστιο σούπερ μάρκετ η ζωή. Το καροτσάκι του καθενός φορτωμένο αγαθά. Μπροστά στο ταμείο, όμως, άδειο το πορτοφόλι της μοίρας... Όλη η ζωή του Μιχάλη... ένα τελευταίο τσιγάρο. Ένα τελευταίο τσιγάρο, προτού πάρει την απόφαση να παντρευτεί τη γυναίκα που αγάπησε κι ας ήταν τόσο νέος. Ένα τελευταίο τσιγάρο, προτού στραφεί σε ένα ριψοκίνδυνο επαγγελματικό βήμα, που τον εκτόξευσε στην κορυφή για να τον ρίξει σ’ έναν γκρεμό δίχως τέλος. Ένα τελευταίο τσιγάρο, για να μην πηδήξει στο κενό, όταν η ζωή του, η δουλειά του, τα όνειρα και ο έρωτας έγιναν στάχτες και αποτσίγαρα......

"Η ζωή είναι σαν το ποτάμι που κυλάει αυτή τη στιγμή μπροστά μας. Εύκολα σε παρασύρει και σε τραβάει όπου εκείνο πηγαίνει. Όπως ένα ποτάμι δε γυρίζει πίσω, έτσι κι εσείς, αν σας παρασύρει, δε θα μπορέσετε να γυρίσετε... να προσέχετε πάντα το ποτάμι... .Μη σας παρασύρει..." Η Μελλισάνθη, η Ιουλία, η Ασπασία, η Πολυξένη και η Μαγδαληνή μεγαλώνουν με τη μητέρα τους σ' ένα χωριό στον Όλυμπο, δίπλα σ' ένα ποτάμι. Αυτό που επιθυμούν και οι πέντε είναι να γνωρίσουν τη ζωή μακριά από το πατρικό τους. Και θα το καταφέρουν! Η μοίρα θα τις στείλει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα,...

"Η ζωή είναι σαν το ποτάμι που κυλάει αυτή τη στιγμή μπροστά μας. Εύκολα σε παρασύρει και σε τραβάει όπου εκείνο πηγαίνει. Όπως ένα ποτάμι δε γυρίζει πίσω, έτσι κι εσείς, αν σας παρασύρει, δε θα μπορέσετε να γυρίσετε... να προσέχετε πάντα το ποτάμι... .Μη σας παρασύρει..." Η Μελλισάνθη, η Ιουλία, η Ασπασία, η Πολυξένη και η Μαγδαληνή μεγαλώνουν με τη μητέρα τους σ' ένα χωριό στον Όλυμπο, δίπλα σ' ένα ποτάμι. Αυτό που επιθυμούν και οι πέντε είναι να γνωρίσουν τη ζωή μακριά από το πατρικό τους. Και θα το καταφέρουν! Η μοίρα θα τις στείλει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα,...

Η ζωή δεν τελειώνει. Κυλάει πάντα σαν το ποτάμι. Αν δεν κρατήσεις γερά τα κουπιά, η βάρκα σου θα γίνει κλαράκι, που θα πλέει ακυβέρνητο στα θολά νερά του. "Η ζωή είναι σαν το ποτάμι που κυλάει αυτή τη στιγμή μπροστά μας. Εύκολα σε παρασύρει και σε τραβάει όπου εκείνο πηγαίνει. Όπως ένα ποτάμι δε γυρίζει πίσω, έτσι κι εσείς, αν σας παρασύρει, δε θα μπορέσετε να γυρίσετε... Να προσέχετε πάντα το ποτάμι... Μη σας παρασύρει..." Η Μελισσάνθη, η Ιουλία, η Ασπασία, η Πολυξένη και η Μαγδαληνή μεγαλώνουν με τη μητέρα τους σ’ ένα χωριό στον Όλυμπο, δίπλα σ’ ένα ποτάμι. Αυτό...

Πότε σταμάτησε να είναι ευτυχισμένη; Δε θυμόταν πια. Πότε άρχισε να είναι δυστυχισμένη; Μα ήταν; Ήταν τριάντα πέντε χρονών. Ήταν παντρεμένη. Ήταν μητέρα. Ήταν όμορφη. Ήταν ευκατάστατη. Αλάνθαστα συστατικά ευτυχίας και επιτυχίας... Ο άντρας της ήταν σαράντα χρονών. Ευπαρουσίαστος. Καλός οικογενειάρχης. Δεν ξεχνούσε ποτέ επέτειο ή γενέθλια. Ίσως χάρη στην καλά ενημερωμένη ατζέντα του και την καλά οργανωμένη γραμματέα του. Τάξη και οργάνωση. Οργάνωση και τάξη. Τα κλειδιά της ζωής τους. Μιας ζωής που έμοιαζε να έχει βγει από το πρόγραμμα κάποιου πληκτικού ηλεκτρονικού υπο...

Ταξίδι στη Βενετία... ή μήπως ταξίδι με τη Βενετία; Η Μάνια, η Ιφιγένεια και η Πηνελόπη εκεί κατέφευγαν κάθε φορά που στη ζωή τους ερχόταν μια απρόσμενη αλλαγή ή μια δυσάρεστη ματαίωση. Στο σαλόνι μιας άλλης εποχής, καθισμένες σε χρυσοποίκιλτες πολυθρόνες, έπιναν τσάι από πορσελάνινα φλιτζάνια και, μαζί με την αγαπημένη τους Βενετία, ταξίδευαν νοερά στην Πόλη των Δόγηδων... Όλα τότε φαίνονταν πιο εύκολα. Οι καρδιές άνοιγαν, τα χείλη μιλούσαν και τα μάτια δάκρυζαν... Στα βαθιά κανάλια της ψυχής της, η Βενετία πετούσε όσα πονούσαν και έφερνε δροσερό αεράκι στις ζω...

Ταξίδι στη Βενετία... ή μήπως ταξίδι με τη Βενετία; Η Μάνια, η Ιφιγένεια και η Πηνελόπη εκεί κατέφευγαν κάθε φορά που στη ζωή τους ερχόταν μια απρόσμενη αλλαγή ή μια δυσάρεστη ματαίωση. Στο σαλόνι μιας άλλης εποχής, καθισμένες σε χρυσοποίκιλτες πολυθρόνες, έπιναν τσάι από πορσελάνινα φλιτζάνια και, μαζί με την αγαπημένη τους Βενετία, ταξίδευαν νοερά στην Πόλη των Δόγηδων... Όλα τότε φαίνονταν πιο εύκολα. Οι καρδιές άνοιγαν, τα χείλη μιλούσαν και τα μάτια δάκρυζαν... Στα βαθιά κανάλια της ψυχής της, η Βενετία πετούσε όσα πονούσαν και έφερνε δροσερό αεράκι στις ζω...

«Δεν θα πάθει τίποτε αν κάνεις ό,τι σου λέμε. Πέντε λουκέτα, πέντε κλειδιά. Κάθε φορά που θα υπακούς, θα παραλαμβάνεις κι ένα κλειδί με το λουκέτο του. Το τελευταίο θα έρθει μαζί με την κόρη σου. Αν μιλήσεις σε κάποιον, δε θα τη δεις ποτέ ξανά ζωντανή αλλά ούτε και πεθαμένη! Περίμενε οδηγίες...» Από κείνη την ώρα άρχισε ο εφιάλτης. Η μικρή της κόρη, η Μαργαρίτα της, ήταν στα χέρια απαγωγέων, δεμένη με πέντε αλυσίδες σαν μικρό ζώο. Δεν μπορούσε να ζητήσει βοήθεια από κάποιον, αφού κανένας δεν ήξερε την ύπαρξη του παιδιού. Ούτε καν ο άντρας της, ο παντοδύναμος Ορέστης Δελμού...

«Δεν θα πάθει τίποτε αν κάνεις ό,τι σου λέμε. Πέντε λουκέτα, πέντε κλειδιά. Κάθε φορά που θα υπακούς, θα παραλαμβάνεις κι ένα κλειδί με το λουκέτο του. Το τελευταίο θα έρθει μαζί με την κόρη σου. Αν μιλήσεις σε κάποιον, δε θα τη δεις ποτέ ξανά ζωντανή αλλά ούτε και πεθαμένη! Περίμενε οδηγίες...» Από κείνη την ώρα άρχισε ο εφιάλτης. Η μικρή της κόρη, η Μαργαρίτα της, ήταν στα χέρια απαγωγέων, δεμένη με πέντε αλυσίδες σαν μικρό ζώο. Δεν μπορούσε να ζητήσει βοήθεια από κάποιον, αφού κανένας δεν ήξερε την ύπαρξη του παιδιού. Ούτε καν ο άντρας της, ο παντοδύναμος Ορέστης Δελμού...

Η αγάπη δε θέλει όρους, ούτε τους θέτει. Η αγάπη πρέπει να σε κάνει να καλπάζεις ελεύθερη σαν τον άνεμο, κι όμως εσύ ν’ αποζητάς τη σκλαβιά της... ΔΕ ΘΑ ΠΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΜΕ. ΠΕΝΤΕ ΛΟΥΚΕΤΑ, ΠΕΝΤΕ ΚΛΕΙΔΙΑ. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΣ, ΘΑ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΚΙ ΕΝΑ ΚΛΕΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΛΟΥΚΕΤΟ ΤΟΥ. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΟΥ. ΑΝ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ, ΔΕ ΘΑ ΤΗ ΔΕΙΣ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΕΘΑΜΕΝΗ! ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΟΔΗΓΙΕΣ... Από κείνη την ώρα άρχισε ο εφιάλτης. Η μικρή κόρη της Κυβέλης ήταν στα χέρια απαγωγέων, δεμένη με πέντε αλυσίδες σαν μικρό ζώο. Δεν...

"Τελικά, Ηρώ, ο νονός σου μισό το άφησε το όνομά σου. Ηρωίδα έπρεπε να σε βαφτίσει!" κι εκείνη της είχε απαντήσει: "Δεν ήξερε τότε τι με περίμενε στη ζωή μου, αλλά και να το ήξερε, μάλλον θα το θεώρησε υπερβολικό και προτίμησε να το κόψει και να με βαφτίσει Ηρώ, αφήνοντας το υπόλοιπο να πλανάται σαν απειλή... Από την ημέρα που γεννιέται η Ηρώ, η ζωή της είναι ένας αγώνας για επιβίωση. Δύσβατοι όλοι οι δρόμοι που κλήθηκε να βαδίσει, σαν κοριτσάκι, σαν έφηβη, σαν νέα κοπέλα, σαν γυναίκα. Θα χρειαστεί να αντιπαλέψει τον νοσηρό "πατριό" της, να αντιμετωπίσει ένα βίαιο σύζυγο...

Αχ Ηρώ, τελικά ο νονός σου μισό το άφησε το όνομά σου. Ηρωίδα έπρεπε να σε βαφτίσει! Και κείνη της είχε απαντήσει: Πρώτον δεν ήξερε τότε τι με περίμενε στη ζωή μου, αλλά και να το ήξερε, μάλλον θα το θεώρησε υπερβολικό και προτίμησε να το κόψει και να με βαφτίσει Ηρώ, αφήνοντας το υπόλοιπο να πλανάται σαν απειλή... Από την ημέρα που γεννιέται η Ηρώ, η ζωή της είναι αγώνας για επιβίωση. Δύσβατοι όλοι οι δρόμοι που κλήθηκε να βαδίσει, σαν κοριτσάκι, σαν έφηβη, σαν νέα κοπέλα, σαν γυναίκα. Θα χρειαστεί να παλέψει με τον πατριό της, με έναν βίαιο σύζυγο αργότερα, μ...

Η ζωή είναι μόνο για λίγο· είναι το στάδιο από όπου όλοι περνάμε και από τις πράξεις μας κρίνεται η συνέχεια της ψυχής μας στην αιωνιότητα. Το τώρα είναι ασήμαντο... Το πάντα πρέπει να μας νοιάζει... Από την ημέρα που γεννιέται η Ηρώ, η ζωή της είναι ένας αγώνας για επιβίωση. Δύσβατοι όλοι οι δρόμοι που κλήθηκε να βαδίσει, ως κοριτσάκι, ως έφηβη, ως νέα κοπέλα, ως γυναίκα. Θα χρειαστεί να αντιπαλέψει τον νοσηρό «πατριό» της, να αντιμετωπίσει ένα βίαιο σύζυγο αργότερα, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με την οικονομική καταστροφή και τη φυγή της στην Κύπρο και να δώσει τη μεγα...

Δώδεκα ιστορίες... Δώδεκα, όσες και τα βιβλία μου. Σε καθεμία από αυτές δίνω τη συνέχεια και το τέλος. Για να το καταφέρω, γύρισα πίσω και βρήκα τον Κωστή, τη Μαρίνα και τη Ναταλία από το "Βαλς με δώδεκα θεούς". Αναζήτησα τη Θεανώ, τη λύκαινα της Πόλης. Θυμήθηκα τα κορίτσια από "Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι" και μετά είχε σειρά ο Αντρέας και οι επιλογές του από την "Άλλη πλευρά του νομίσματος". Ήταν αδύνατον να παραβλέψω την Κλαίλια και τον Παύλο από το "Έρωτας σαν βροχή". Ξαναγύρισα επίσης στον Μιχάλη από "Το τελευταίο τσιγάρο" και έσμιξα με την Ειρήνη και τη Βένια στο "Χωρίς...