Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Όταν κάποιος πήγαινε επίσκεψη σπίτι του, εκείνος φορούσε συχνά ποδιά επειδή καθάριζε εκείνη τη στιγμή πατάτες. Η γυναίκα του δούλευε. Δεν τον πείραζε καθόλου· δεν είχε τη μανία του ανδρισμού και δεν ένιωθε ότι οι δουλειές του σπιτιού πλήγωναν τον εγωισμό του. Την άλλη μέρα έπαιρνε το πιστόλι κι έβγαινε στον δρόμο για να τα βάλει με έναν κόσμο κοινωνικής καταστολής. Το έκανε με τον ίδιο φυσικό τρόπο, όπως την προηγουμένη το βράδυ είχε αλλάξει πάνες στην κορούλα του, την Κολέτ." Το κλασικό πια έργο του Χανς-Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ "Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας" είνα...

"Βγάζω το συμπέρασμα ότι η RAF δημιουργήθηκε κατά λάθος. Ο μοναδικός σκοπός της πρώτης ένοπλης δράσης της ήταν να απαλλαγεί ένας συνένοχος από δυο χρόνια φυλακή... Με την πρωτοβουλία τους όμως οι δράστες είχαν περιέλθει σε αδιέξοδο. Στην παρανομία δεν τους έμενε άλλη επιλογή από το να ψάχνουν κρυψώνες, να βρίσκουν λεφτά με επιθέσεις σε τράπεζες και να επινοούν ιδεολογικά κίνητρα για τη δράση τους." Αυτή είναι η πικρή ετυμηγορία του Γερμανού συγγραφέα Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ για την εξτρεμιστική Αριστερά της εποχής του. Στο αυτοβιογραφικό πεζό "Αναβρασμός" ο συγγ...

ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΟ Η θλίψη μου είναι το χρυσόμαλλο χάμστερ μου. Δεν το αφήνω να λιμοκτονήσει. Τη νύχτα το ακούω να ψαχουλεύει, να γρατζουνίζει, να σκαλίζει μες στο κλουβί του. Το πρωί, αν έχω κέφια, μερικές φορές του ανοίγω τις μπάρες. Τότε εκσφενδονίζεται με τα ροζ του πατουσάκια, με καταδυναστεύει, γυρεύει τροφή, με προκαλεί με παλλόμενα ρουθούνια. Οσμίζεται την παλάμη μου, ώσπου να χάσω κάθε δράμι υπομονής, κι εγώ το αρπάζω απ’ τον αναμαλλιασμένο του σβέρκο, έτσι που τα μάτια του γυρνούν πανικόβλητα και ξαναβάζω αυτό το πλάσμα που γρυλίζει μες στο κλ...

"Περίπου πεντακόσια εκατομμύρια. Τόσοι είναι αυτή τη στιγμή οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο καθένας τους θα έπρεπε να βρει τον χρόνο να διαβάσει αυτές τις λίγες σελίδες που εξέδωσε ο Χανς Μάγκνους Έντσενσμπεργκερ με τον τίτλο "Γλυκό τέρας Βρυξέλλες"". (Χούμπερτ Σπήγκελ, Frankrurter Allgemeine) Αυτόν τον καιρό, όλοι μιλούν για την Ευρώπη. Οι απόμακροι φορείς των Βρυξελλών αντιμετωπίζονται με καχυποψία. Όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι αναρωτιούνται: τι κάνουν οι άγνωστοι τοις πάσι εκπρόσωποί μας πίσω από πόρτες ως επί το πλείστον σφαλισμένες μέσα σε κτίρια με προσόψει...

Το βιβλίο αυτό -όπως άλλωστε και η ομώνυμη τηλεοπτική εκπομπή στην οποία βασίστηκε- δεν απευθύνεται μονάχα στους λάτρεις της λογοτεχνίας αλλά σε ένα πολύ ευρύτερο κοινό, το οποίο παραμένει ευαίσθητο στα προβλήματα και στις αναζητήσεις του καιρού μας. Μεταγράφοντας τις συζητήσεις που έκανε είτε μόνος είτε με τη Μικέλα Χαρτουλάρη με τους 33 διάσημους συγγραφείς αυτού του τόμου, ο Ανταίος Χρυσοστομίδης στρέφει κάθε φορά τη ματιά του σε ένα συγκεκριμένο θέμα ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του συνομιλητή του. Θέματα που αφορούν την εποχή μας -τα προβλήματα της δημοκρατίας στον δυτικ...

Το βιβλίο αυτό -όπως άλλωστε και η ομώνυμη τηλεοπτική εκπομπή στην οποία βασίστηκε- δεν απευθύνεται μονάχα στους λάτρεις της λογοτεχνίας αλλά σε ένα πολύ ευρύτερο κοινό, το οποίο παραμένει ευαίσθητο στα προβλήματα και στις αναζητήσεις του καιρού μας. Μεταγράφοντας τις συζητήσεις που έκανε είτε μόνος είτε με τη Μικέλα Χαρτουλάρη με τους 33 διάσημους συγγραφείς αυτού του τόμου, ο Ανταίος Χρυσοστομίδης στρέφει κάθε φορά τη ματιά του σε ένα συγκεκριμένο θέμα ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του συνομιλητή του. Θέματα που αφορούν την εποχή μας -τα προβλήματα της δημοκρατίας στον δυτικ...

Ο Κουρτ φον Χάμερσταϊν ήταν ο αρχηγός του γερμανικού στρατού την εποχή που ο Χίτλερ καταλάμβανε την εξουσία. Γόνος παλιάς αριστοκρατικής οικογένειας, συντηρητικών αλλά σταθερών αρχών και απόλυτα φιλελεύθερος, όχι μόνο δεν έκρυψε την απόλυτη περιφρόνησή του για τους ναζί, αλλά δεν έκανε και τίποτε για να εμποδίσει τις κόρες του να παραδώσουν απόρρητα έγγραφα στη σοβιετική κατασκοπεία και να συνδεθούν στενά με διανοούμενους Εβραίους της Aντίστασης. Μετά τον θάνατό του το 1943, οι γιοι του συμμετείχαν ενεργά στην απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ στις 20 Ιουλίου 1944. Στο βιβλίο...

[...] Στο παρόν βιβλίο παρουσιάζονται 65 Γερμανοί και γερμανόφωνοι ποιητές, γεννημένοι στο τέλος του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Μιλάμε για τα "έργα και ημέρες" ποιητών που ανδρώθηκαν στα χρόνια του Α΄και Β΄Παγκοσμίου Πολέμου και είναι για αυτό άκρως ενδιαφέρον το υλικό που συγκεντρώνει εδώ ο Σωτήρης Γυφτάκης για την περαιτέρω έρευνα και μελέτη (κοινωνιολογική, ψυχολογική, λογοτεχνική - σημειολογική και την ιστορική-πολιτική). Το Β΄μέρος του βιβλίου μας επιφυλάσσει μια έκπληξη: Τίτλος της μελέτης "Γερμανόφωνες Ποιήτριες 1098-1946". Σημαντική κι εδώ η έρευνα, φέρν...

Χθες το απόγευμα έκανα μια καλή πράξη. Δεν ήταν ακριβώς αποτέλεσμα μιας απόφασης. Ήταν μια σύμπτωση. Η σύμπτωση είναι η δικαιολογία όσων δεν βρίσκουν την αιτία. Γύριζα σπίτι. Είχα προσέξει την ηλικιωμένη κυρία, που προχωρούσε τρία βήματα μπροστά μου, μόνο και μόνο επειδή φορούσε ένα καπελάκι από σκούρο πράσινο βελούδο με λευκό βέλο. Θα ήταν υπερβολή να ισχυριστώ ότι την έσωσα. Το επεισόδιο που οδήγησε στη γνωριμία μας έπεσε κυριολεκτικά πάνω μου σαν κεραυνός, ένα μηχανάκι που ήρθε από πίσω και με προσπέρασε. Ένας άντρας με κόκκινη δερμάτινη στολή, περνώντας ξυστά από δίπλα...

Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας είναι σίγουρα η πλέον ενδιαφέρουσα προσπάθεια υπέρβασης του καθαρού ντοκουμέντου... Η συζήτηση αν πρόκειται για μυθιστόρημα ή όχι είναι άσκοπη: από άποψη περιεχομένου και πλοκής υπερέχει σαφώς αυτού που κυκλοφορεί σήμερα στην αγορά ως "μυθιστόρημα". Frankfurter Rundschau

Ο Ρόμπερτ είναι ένας νέος έξυπνος και με ζωηρή φαντασία και ένας μεγάλος ονειροπόλος. Μια μέρα, ενώ βλέπει τηλεόραση, τα μάτια του αρχίζουν να τσούζουν. Ο Ρόμπερτ ασυναίσθητα τα τρίβει με τα χέρια του και αμέσως μετά εξαφανίζεται. Έχει γίνει ταξιδιώτης στο χρόνο. Κάθε μέρα τον παίρνει όλο και πιο μακριά από το σπίτι του όλο και πιο πίσω στο παρελθόν. Από τη Σοβιετική Ένωση του 1956 και την Αυστραλία του 1936 μέχρι τη Γερμανία του 1930 και την εποχή Μπαρόκ, ο Ρόμπερτ ταξιδεύει, γεμίζει εμπειρίες, ωριμάζει.

"Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας" είναι σίγουρα η πιο ενδιαφέρουσα προσπάθεια υπέρβασης του καθαρού ντοκουμέντου...Η συζήτηση αν πρόκειται για μυθιστόρημα ή όχι είναι άσκοπη: από άποψη περιεχομένου και πλοκής υπερέχει σαφώς αυτού που κυκλοφορεί σήμερα στην αγορά ως "μυθιστόρημα". (Frankfurter Rundschau)