Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

The mother was worshipped as a symbol of fertility even in the earliest human communities and has been a favourite subject for all art genres from antiquity to date. The multiplicity and diversity of images reflect the complex symbolical character of the mother figure. Above all, the motif of the mother holding her baby in her arms stands out as the most enduring in time and most emotionally charged motif. For the Greek society in particular, the figure of the mother enjoys a central position, as it epitomizes the notions of continuity, security, sacrifice, giving, unc...

Η έκδοση αυτή είναι αφιερωμένη στους τρόπους με τους οποίους απεικονίζεται η Ελληνίδα μητέρα στη νεοελληνική τέχνη. Κατέχοντας κεντρική θέση στην ελληνική κοινωνία, η μητέρα έχει αναπτύξει ποικίλες δεξιότητες και δραστηριότητες, και έχει αναδειχθεί σε πρότυπο αφοσίωσης και αυταπάρνησης. Οι Έλληνες καλλιτέχνες, μέσα από τις καλλιτεχνικές τάσεις του 19ου και του 2ού αιώνα, έχουν δώσει έργα όπου αποτυπώνεται η σχέση μητέρας και παιδιού, αλλά και αναδεικνύεται η μητρότητα, όχι μόνο ως φυσικό γεγονός, αλλά και ως κατεξοχήν έννοια που εγγυάται τη συνέχιση της ζωής και δημιουργεί...

[...] Η παρουσίαση μιας μόνιμης συλλογής που παρακολουθεί την ιστορία της νεότερης ελληνικής τέχνης από τα μεταβυζαντινά χρόνια έως σήμερα, με έμφαση στη συμβολή των καλλιτεχνών της Επτανησιακής Σχολής, εκπληρώνει την ιδρυτική φιλοδοξία του παραρτήματος της Εθνικής Πινακοθήκης στην Κέρκυρα: να προικίσει το νησί με τη μεγάλη πνευματική παράδοση μ' ένα μουσείο νεότερης ελληνικής τέχνης που θα χρησιμεύσει κυρίως ως παιδαγωγικό όργανο για τα σχολεία και το πανεπιστήμιο. Μια μόνιμη συλλογή δίνει την ευκαιρία και το χρόνο στους δασκάλους, στους καθηγητές και στους μουσειοπαιδαγωγ...

Η Εθνική Πινακοθήκη γιόρτασε το 2000 την εκατοστή επέτειο των γενεθλίων της. Μέσα σ' αυτό τον αιώνα ιστορίας το σημαντικότερο μουσείο νεοελληνικής τέχνης κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερα από 15.000 έργα που καλύπτουν κάθε μορφή τέχνης. Την πλούσια αυτή συγκομιδή την οφείλουμε στην φιλοπατρία των Ελλήνων της δωρητών και στην οξυδερκή πολιτική αγορών των εκάστοτε διευθυντών. Σε μια χώρα που κατακλύζεται από αρχαιολογικά μουσεία αρχαίας και βυζαντινής τέχνης με αμύθητους θησαυρούς, ένα μουσείο που εκπροσωπεί τη νεότερη ελληνική δημιουργία αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Οι ιστο...

"Με ελάχιστες ελλείψεις -που ως γνωστόν παρατηρούνται ακόμη και στις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης- η συλλογή Κ. Ιωαννίδη αποτελεί ένα χαρακτηριστικό πανόραμα της ελληνικής ζωγραφικής του 20ου αιώνα. Κεντρικός στόχος δεν είναι να δείξει τους πειραματισμούς της εκφραστικής γλώσσας αλλά το σημαινόμενο κάθε έργου, το εσωτερικό νόημά τους που τα ενώνει όλα μαζί σε μιαν αλυσίδα, έτσι ώστε το ένα με το άλλο να αφηγούνται μια ιστορία. Ιστορία όχι πομπώδη και ρητορική αλλά ταπεινή και καθημερινή, σαν να εκπέμπεται από ένα βλέμμα που κοιτάζει τον κόσμο μέσα απ' τη συγκίνηση τ...

[...] Η αποφασιστική και τολμηρή μετάθεση των αισθητικών κριτηρίων οδηγούν τον Βασίλη Βαλαμπού σε μια δεδομένη χρονική στιγμή στην "αποκλειστική" περιοχή του Γιώργου Μπουζιάνη. Καθορίζοντας ο ίδιος τις παραμέτρους της πνευματικής αυτής περιπέτειας, χωρίς επιστημονικούς συμβούλους, έγκυρους εμπόρους τέχνης ή "κοσμικούς" μεσάζοντες, δομεί σταδιακά με γνώση και διαίσθηση, υπομονή και σεβασμό μια ιδιαίτερης σημασίας συλλογή. Στην αναζήτηση των ιχνών κάθε νέου έργου, τα κίνητρα καταγράφουν στιγμές ζωής και αντιφατικά συναισθήματα - πάθος, γοητεία, περιέργεια, πρόκληση, επιθυμία,...

Τα γράμματα του Μπουζιάνη προς τον γκαλερίστα του στη Λειψία Χάινριχ Μπάρχφελντ αποτελούν μοναδικό χρονικό των σχέσεων του μεγάλου εξπρεσιονιστή καλλιτέχνη με έναν έμπορο έργων τέχνης και ταυτόχρονα καλλιεργημένο πνευματικό άνθρωπο, έναν στοχαστή που θαύμαζε απέραντα το ζωγράφο. Πέρα από τις συννενοήσεις για τις τρέχουσες συναλλαγές τους, αναπτύσσεται στην αλληλογραφία ένας πνευματικός διάλογος, που δίνει την ευκαιρία στον Μπουζιάνη να ανοίγει τη σκέψη και την ψυχή του και να εκφράζει τον εσωτερικό του κόσμο.

Οι αφορισμοί του Μπουζιάνη περιέχονται σ' ένα αυτοτελές τετράδιο εμπορίου, διαστάσεων 20Χ14 εκ., με χαρτονένιο μαύρο εξώφυλλο και αριθμημένες σελίδες από το 1 μέχρι το 39. Το "Τετράδιο" το εντοπίσαμε το 1987 στο αρχείο του Γιώργου-Πάνου Μπουζιάνη, γιου του ζωγράφου, στο Μόναχο και το φωτογραφίσαμε τον Απρίλιο του 1988 στο ίδιο μέρος. Οι αφορισμοί καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της ύλης του "Τετραδίου", ενώ το υπόλοιπο είναι σκέψεις, σημειώσεις, απόψεις και μερικά ποιήματα (!). Υπάρχουν ακόμη ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα πριν από τους αφορισμούς και μια "νουθεσία" στο...