Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Mε υποβλητικές πινελιές βικτοριανού τρόμου αλλά και περίσσια ευαισθησία για τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής, είκοσι ένα ατμοσφαιρικά διηγήματα υψηλής αισθητικής από εμβληματικές συγγραφείς όπως οι Charlotte Bronte, Louisa May Alcott, Kate Chopin, Harriet Beecher Stowe, Edith Wharton, Elizabeth Gaskell, Charlotte Perkins Gilman, Mary Elizabeth Braddon και άλλες λιγότερο γνωστές αλλά χαρακτηριστικές γυναικείες πένες του 19ου αιώνα. Η έκδοση είναι εικονογραφημένη με 21 πίνακες εποχής που αντιστοιχούν σε κάθε διήγημα.

Το βιβλίο αυτό δεν συγκεντρώνει τις καλύτερες ερωτικές επιστολές που γράφτηκαν ποτέ· και οι συγγραφείς τους δεν είναι οι σημαντικότερες προσωπικότητες που μίλησαν για τον έρωτα. Στη ζωή δεν υπάρχει μικρό ή μεγάλο· όλα τα πράγματα έχουν την ίδια αξία και το ίδιο μέγεθος: από τον ταραχώδη ή συμβατικό συζυγικό βίο μέχρι την έλξη "κόντρα στους κανόνες"· από το σεξουαλικό παραλήρημα μέχρι την απόκρυφη επιθυμία· και από τη σπαρακτική κραυγή του ερωτευμένου που "έχασε" μέχρι τον νηφάλιο απολογισμό ενός δεσμού που στάθηκε καθοριστικός για την πορεία δύο εραστών. Στο βιβλίο αυ...

"Τίποτα δεν παλιώνει πιο γρήγορα από το νέο", έλεγε ο Μπόρχες. Παραδίδοντας σήμερα στη φθορά δεκαπέντε νέους ποιητές που γεννήθηκαν από το 1974 έως το 2000, έχουμε την επίγνωση πως καλύπτουμε την τελευταία ποιητική παραγωγή του τόπου μας. [...] Πρώτα απ' όλα ο ποιητής κρίνεται από την ιδιοφωνία του. Χιλιάδες ποιητές αναμασούν κι αντηχούν φωνές άλλων. Τους διαβάζεις μέσα από παράσιτα, όπως γινόταν παλιά με τα τρανζιστοράκια, που ο ένας σταθμός έπεφτε πάνω στον άλλον. Όσο τους διαβάζεις, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τη δική τους φωνή από τις φωνές των άλλων που επικάθονται σαν κ...

Από το παραβολικό διήγημα "Βαραββάς" και τον θεατρικό διάλογο "Μαρία Μαγδαληνή" μέχρι τα ποιήματα σε πεζή μορφή όπως η "Μεταμόρφωση του Κακού" και η "Εγκατάλειψη", η πρόζα του Τρακλ αποκαλύπτει τον σκοτεινό ψυχισμό και τη συγγραφική ιδιοφυία μιας μοναδικής περίπτωσης στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Τα πεζά κείμενα του Τρακλ είναι το σημείο μέγιστης ενέργειας της διάνοιάς του και ο θεμελιώδης βαθμός ελευθερίας στο γλωσσικό του σύστημα. Όπως ο ίδιος περιέγραψε αυτή την ελευθερία: "Αισθάνθηκα, οσμίστηκα και άγγιξα τις πιο τρομερές δυνατότητες εντός μου, και άκουσα τους δαίμ...

Για περίπου μισό αιώνα ο Ριφάτ βρέθηκε στην εμπροσθοφυλακή της τουρκικής ποίησης. Από την έκδοση του "Παράξενου" [Garip, 1941], μαζί με τους Ορχάν Βελί Κανίκ και Μελίχ Τζεβντέτ Αντάι -από τη γέννηση του ομώνυμου κινήματος και το βήμα έξω από τη συμβατική αυλή της οθωμανικής λογοτεχνίας- από τις αράδες του Βελί στον πρόλογο-μανιφέστο: "Ο σύγχρονος ποιητής οφείλει να γράφει για τις μεγάλες μάζες. Το θέμα δεν είναι να υπερασπιστεί το γούστο τους, αλλά να ανακαλύψει την ποίηση που τους αρέσει και να τους την προσφέρει". Η γλώσσα του Ριφάτ είναι αποφασισμένη: θα φέρει στο επί...

Ο "Σλοβένος Ρεμπώ". Και όμως, δεν πρόκειται για διαφημιστικό υπερθεματισμό. H ποιητική διάνοια των Κοσοβέλ και Ρεμπώ ·κυρίως στο Μεθυσμένο καράβι του δεύτερου· συλλαμβάνει μια γερασμένη, ετοιμοθάνατη Ευρώπη, η παρακμή της οποίας συνοδεύεται από τις φυσικές και κοινωνικές καταστροφές που προξενεί η καπιταλιστική προοπτική και η τεχνολογική ανάπτυξη ενός καινούργιου κόσμου. Ιμπρεσιονισμός/εξπρεσιονισμός/κονστρουκτιβισμός: οι προφανέστεροι -διαδοχικά- προσανατολισμοί της ποίησης του Κοσοβέλ. Ωστόσο, οι ταξινομήσεις της κριτικής σε τάσεις και σχολές είναι πολύ αφηρημένες, πο...

Επτά σπουδαίες μορφές της παγκόσμιας διανόησης και τέχνης αναλύουν, αφορίζουν ή αποθεώνουν το χρήμα υπό μορφή πίστωσης, διεκδίκησης ή προνομίου. Ο Ακινάτης επανεξετάζει τις προϋποθέσεις, σύμφωνα με τις οποίες η τοκογλυφία συνιστά αμάρτημα. Ο Αριστοτέλης, μέσα από την ψυχολογική και πρακτική ανάλυση περί διαχείρισης του χρήματος, αναδεικνύει την αρετή της γενναιοδωρίας. Ο Κότοκου αντικρίζει το χρήμα ως βακτήριο και προτείνει την κατάργησή του. Ο Μαρξ ανατέμνει τη δύναμη του χρήματος, "δεσμού όλων των δεσμών". Ο Μπωντλαίρ διακηρύσσει πως "ο κόσμος θα τελειώσει", αλλά το χρή...

O Oρχάν Βελί Κανίκ προσανατολίστηκε στο γλωσσικό περιβάλλον, ξεπερνώντας τη μεσοαστική καταγωγή του και γράφοντας στη γλώσσα των δρόμων. Η ποίησή του γέμισε με λαϊκές εκφράσεις στις οποίες οφείλεται εν μέρει το γεγονός πως διαβάζεται άνετα ακόμη και σήμερα. Οπωσδήποτε μια τέτοια τακτική δεν είναι χωρίς προδρόμους, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει ο ποιητής και σούφι Γιουνούς Εμρέ. Αλλά η ποιητική του σχέση με την παράδοση δεν εξαντλήθηκε στη γλωσσική τόλμη. Συνέχισε παίρνοντας μαθήματα από τη διαύγεια και τη μελωδικότητα, ιδίως των σούφι ποιητών. Όπως κι εκείνοι, αναζήτησε την α...

Πέντε από τις σημαντικότερες διάνοιες της παγκόσμιας λογοτεχνίας και φιλοσοφίας αποκαλύπτουν, αποτυπώνουν, εμβαθύνουν ή βυθίζονται στην ψυχική τους κατάρρευση με εξομολογητικό τόνο. Ο Αρτώ γράφει από την ψυχιατρική κλινική του Ροντέζ, όπου νοσηλεύεται, στους γιατρούς και στη μητέρα του (1943-1945). Η Γουλφ αποτυπώνει την εμπειρία της ψυχικής διαταραχής στη φίλη της Έθελ Σμάιθ (1930), ενώ με τα σημειώματά της στον Λέοναρντ Γουλφ και στην αδελφή της Βανέσσα Μπελ, λίγες μέρες πριν αυτοκτονήσει, δηλώνει αποφασισμένη "να βάλει τέλος σε αυτή την τρέλα". Ο Νίτσε συντάσσει τα περίφ...

Το "Βορτιστικό Μανιφέστο" δημοσιεύθηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού "Blast" (1914) και συγκαταλέγεται στα πιο σημαντικά κείμενα του αγγλο-αμερικανικού μοντερνισμού. Δίνει σάρκα και οστά -τόσο από ρητορικής όσο και από τυπογραφικής άποψης- στη βίαιη εικονοκλασία του βορτικισμού (vorticism), ενός αβανγκάρντ κινήματος στη λογοτεχνία και στις εικαστικές τέχνες, με επίκεντρο το Λονδίνο. Τα τρία μέρη του "Μανιφέστου" -το οποίο υπογράφεται, μεταξύ άλλων, από τον ποιητή Έζρα Πάουντ, τον συγγραφέα και ζωγράφο Γουίνταμ Λιούις και τον γλύπτη Ανρί Γκωντιέ-Μπρζέσκα- εκφράζουν την...

Η μακάβρια θεματολογία του μαιτρ του γοτθικού τρόμου σε τρία κλασικά διηγήματα με βασικό άξονα το θάνατο.

Όταν ο επιστάτης Τζον Ιάγο εξαφανιστεί μυστηριωδώς από τη φάρμα στο Μόργουικ και στην ασβεστοκάμινο εντοπιστεί ένας σωρός από καμμένα κόκαλα, οι Αρχές θα αναζητήσουν τον δολοφόνο του στις σκοτεινές σχέσεις και τα κρυφά πάθη της οικογένειας Μήντοουκροφτ. Ο ζωντανός νεκρός είναι μια ιστορία εκδίκησης, ψευδομαρτυριών, προδοσίας και αποδεικτικών στοιχείων που παραβλέπονται. Βασισμένη στα αληθινά γεγονότα της υπόθεσης των αδερφών Τζέσι και Στίβεν Μπερν, που καταδικάστηκαν για τη δολοφονία του Ράσελ Κόλβιν στις αρχές του 19ου αιώνα στις Η.Π.Α., η νουβέλα του Ουίλκυ Κόλλινς χτίζε...

Όταν ο επιστάτης Τζον Ιάγο εξαφανιστεί μυστηριωδώς από τη φάρμα στο Μόργουικ και στην ασβεστοκάμινο εντοπιστεί ένας σωρός από καμμένα κόκαλα, οι Αρχές θα αναζητήσουν τον δολοφόνο του στις σκοτεινές σχέσεις και τα κρυφά πάθη της οικογένειας Μήντοουκροφτ. Ο ζωντανός νεκρός είναι μια ιστορία εκδίκησης, ψευδομαρτυριών, προδοσίας και αποδεικτικών στοιχείων που παραβλέπονται. Βασισμένη στα αληθινά γεγονότα της υπόθεσης των αδερφών Τζέσι και Στίβεν Μπερν, που καταδικάστηκαν για τη δολοφονία του Ράσελ Κόλβιν στις αρχές του 19ου αιώνα στις Η.Π.Α., η νουβέλα του Ουίλκυ Κόλλινς χτίζε...

Για τους άλλους, η νύκτα βράζει το ψοφίμι της μες στο στομάχι της Ιστορίας. Για μας, η νύκτα σπαράσσεται στην ίδια μήτρα που εγέννησε τη βία· τον έρωτα· την παραφορά· τον πόθο για ελευθερία- κι οι μηχανές τους περιπολούν τον Στρέφη νότια των Τρικάλων, περασμένες 4.00 Ο Σάθης λέει πως χτύπαγαν πετσί τα τύμπανα σε δώδεκα χωριά κι οι γκρεμνοί τους μάτωναν τι θανατικό στα σκίνα [κι αυτό ήταν ήδη ένα βουνό σχήμα αυτονομίας] - Μα τον Δεκέμβρη κόβει η δική πατρίδα μου στ' οδόφραγμα· στήνονται Μάρνης Πατησίων Προπύλαια κι όλες πλευρές: φύλακες έμποροι και μαύρο πλ...

Το ημιτελές μυθιστόρημα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα. Το "Ημερολόγιο του Ιούλιου Ρόντμαν" πρωτοδημοσιεύθηκε στο περιοδικό Burton’s Gentlemen’s, σε έξι συνέχειες, από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούνιο του 1840. Το μυθιστόρημα φέρει τον υπότιτλο "Διήγηση του πρώτου πολιτισμένου ανθρώπου που διέσχισε τα Βραχώδη Όρη της βόρειας Αμερικής" και δεν έχει ανάλογο στο έργο του Αμερικανού: Ένας ασυνήθιστός Πόε περιδιαβαίνει την αχαρτογράφητη αμερικανική ενδοχώρα, αναζητώντας τη γαλήνη που η παράξενη διάθεση του χαρακτήρα του δεν του επέτρεπε να απολαύσει ανάμ...

Υπάρχουν αυτοί που διαβεβαιώνουν πως ο άνθρωπος είναι, εκ φύσεως κοινωνικό ον. Άλλοι, διαβεβαιώνουν πως ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως αντικοινωνικός. Λοιπόν, ομολογώ πως δεν κατάφερα ποτέ ν’ αντιληφθώ τι εννοούν μ’ εκείνο το -εκ φύσεως-, όμως έχω καταλάβει πως και οι μεν και οι δε κάνουν λάθος, εφόσον ο άνθρωπος είναι κοινωνικό και αντικοινωνικό ον συγχρόνως. Η ανάγκη, η έλλειψη, η στοργή, η αγάπη κι η συμπάθεια είναι τα στοιχεία που ωθούν τον άνθρωπο στην κοινωνικότητα και στην ένωση. [...]

Ο Όμηρος άρχισε τη λογοτεχνική του σταδιοδρομία από τους αθηναϊκούς Times. Ο Μωυσής έκλεισε τα ιουδαϊκά χασάπικα και έγινε ηγέτης του Γκέτο. Ο Μωάμεθ ανακάλυψε το χαρέμι και στον ελεύθερο χρόνο του πήγαινε στο βουνό. Και αν όλα αυτά είναι γνωστά, ο Ίργουιν Λ. Γκόρντον αποκαλύπτει ποια μοδίστρα ίδρυσε την Εκκλησιαστική Εταιρεία Κουτσομπολιού και ποιος Άγιος θα ζει για πάντα στα λαρύγγια των συμπατριωτών του· θυμάται με λαχτάρα την χορευτριούλα Φλόρα και αποδίδει τις δέουσες τιμές στην κακοποιημένη πεθερά του. Παίρνοντας τη σκυτάλη από το ιδιοφυές χιούμορ του Όσκαρ Ουάιλντ...

Ο Όμηρος άρχισε τη λογοτεχνική του σταδιοδρομία από τους αθηναϊκούς Times. Ο Μωυσής έκλεισε τα ιουδαϊκά χασάπικα και έγινε ηγέτης του Γκέτο. Ο Μωάμεθ ανακάλυψε το χαρέμι και στον ελεύθερο χρόνο του πήγαινε στο βουνό. Και αν όλα αυτά είναι γνωστά, ο Ίργουιν Λ. Γκόρντον αποκαλύπτει ποια μοδίστρα ίδρυσε την Εκκλησιαστική Εταιρεία Κουτσομπολιού και ποιος Άγιος θα ζει για πάντα στα λαρύγγια των συμπατριωτών του· θυμάται με λαχτάρα την χορευτριούλα Φλόρα και αποδίδει τις δέουσες τιμές στην κακοποιημένη πεθερά του. Παίρνοντας τη σκυτάλη από το ιδιοφυές χιούμορ του Όσκαρ Ουάιλντ...