Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

H παρούσα συλλογή περιλαμβάνει τη μετάφραση, για πρώτη φορά στα ελληνικά, ενός σπουδαίου -καίτοι παραγνωρισμένου- μονόπρακτου του Samuel Beckett με τίτλο "Δεύτερο Πρόχειρο Σχέδιο για Ένα Θεατρικό" ("Rough for Theatre II"), και πέντε δοκίμια τα οποία διεξέρχονται ορισμένα καίρια σημεία τής προβληματικής που αφορά στη μετάβαση από το μοντέρνο στο μεταμοντέρνο θέατρο, με παράλληλες αναφορές σε άλλες μορφές τέχνης: Από τον μπαρόκ νατουραλισμό τού Michelangelo Merisi da Caravaggio στον ρεαλισμό τού Henrik Ibsen, από το Θέατρο του Παραλόγου τού Samuel Beckett, ήτοι μίας ουδικής [...

H παρούσα συλλογή περιλαμβάνει τη μετάφραση, για πρώτη φορά στα ελληνικά, ενός σπουδαίου -καίτοι παραγνωρισμένου- μονόπρακτου του Samuel Beckett με τίτλο "Δεύτερο Πρόχειρο Σχέδιο για Ένα Θεατρικό" ("Rough for Theatre II"), και πέντε δοκίμια τα οποία διεξέρχονται ορισμένα καίρια σημεία τής προβληματικής που αφορά στη μετάβαση από το μοντέρνο στο μεταμοντέρνο θέατρο, με παράλληλες αναφορές σε άλλες μορφές τέχνης: Από τον μπαρόκ νατουραλισμό τού Michelangelo Merisi da Caravaggio στον ρεαλισμό τού Henrik Ibsen, από το Θέατρο του Παραλόγου τού Samuel Beckett, ήτοι μίας ουδικής [...

"Στην παρούσα ευφυή και πρωτότυπη μελέτη, ο Θωμάς Τσακαλάκης προσκαλεί τον αναγνώστη σε μία αναδίφηση των μπεκετικών κειμένων υπό το φως σύγχρονων φιλοσοφικών παραδειγμάτων και μειζόνων κοινωνικών προβληματισμών. Στα πλαίσια της έρευνάς του, ο συγγραφέας διασαφηνίζει όχι απλώς τον πολυσχιδή ρόλο τού χιούμορ στο παράδοξο έργο τού Beckett, αλλά και τις απόψεις εκείνων των στοχαστών οι οποίοι τίθενται αντιμέτωποι στη μεταφυσική επιτήδευση και τη βία--γραφειοκρατικής ή άλλης υφής--που αυτή συνεπιφέρει. Αντί τής εν λόγω βίας, ο συγγραφέας επιχειρηματολογεί υπέρ μίας καινούργιας...

"Εκεί όπου η διδασκαλική διαδικασία είναι αναντίρρητα επιβλαβής είναι στην ιστορία, στα θρησκευτικά, και σε άλλα παρομοίως αμφιλεγόμενα πεδία. Τέτοιου είδους θέματα άπτονται των συμφερόντων που συντηρούν την ύπαρξη των σχολείων και τα εν λόγω συμφέροντα συντηρούν τα σχολεία προ κειμένου να μπορούν να διοχετεύονται συγκεκριμένες απόψεις [...]. Σε κάθε κράτος, η ιστορία διδάσκεται κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μεγεθύνεται η εικόνα του: τα παιδιά μαθαίνουν να πιστεύουν πως η δική τους χώρα ήταν πάντοτε με το μέρος τού δικαίου και σχεδόν πάντοτε νικήτρια, ότι υπήρξε η γενέτειρα πε...

Είναι όντως οι Έλληνες οκνηροί, φοροφυγάδες, οπισθοδρομικοί, και εθνικιστές "εκ φύσεως"; Γιατί δημιουργούνται και πώς κωδικοποιούνται τέτοιου είδους πολιτισμικά στερεότυπα για εμάς στον Δυτικό κόσμο; Ποιες από τις βρετανικές εφημερίδες (ανα-)παράγουν εθνοφυλετικές προκαταλήψεις -είτε θετικές είτε αρνητικές- για τους Έλληνες, και ποιες τις αποδομούν; Εν γένει, τι ρόλο (ψυχολογικό, κοινωνικο-πολιτικό ή άλλον) θεωρείται ότι εξυπηρετούν οι στερεοτυπικοί μύθοι που αφορούν σε διάφορες εξω-ομάδες ανθρώπων, και πώς επηρεάζεται η "κοινή γνώμη" από αυτούς; Αυτές αποτελούν ορισμ...

Δύο αιώνες αφότου ο Schopenhauer απεφάνθη ότι η ζωή αποτελεί μόνο ένα καθήκον το οποίο πρέπει να εκπληρωθεί, και έναν αιώνα μετά την ψυχολογική ερμηνεία των δυσφοριών τού πολιτισμού από τον Freud, τι; Απλώς ψευδο-διαβιούμε μέσα σε μία προσομοίωση που εξαλείφει τόσο τη διαφοροποίηση μεταξύ τού πραγματικού και της αναπαράστασής του όσο και τη διαβάθμιση των ποιοτήτων; Θα ήταν παράτολμο το να ισχυρισθούμε ότι ο Homo sapiens sapiens έχει ήδη προσπεράσει τον πολιτισμικό "ορίζοντα γεγονότων"; Τουτέστιν, βρίσκεται άραγε το είδος μας τόσο βαθιά στη (μεταφορική) μαύρη τρύπα ενός μεί...

Η εντατική και επαναλαμβανόμενη χρήση των μέσων από την πολιτική τάξη δείχνει την προνομιακή σχέση μεταξύ μέσων και εξουσίας. Γι΄ αυτόν τον λόγο, η διαπλοκή ανάμεσα στα μέσα και στην πολιτική ζωή αποτελεί βασικό παράγοντα για την κατανόηση των δομών εξουσίας της σύγχρονης κοινωνίας. Ο L.V. Thomas (προς τιμήν του οποίου γράφτηκε αυτός ο τόμος), υποστήριξε ότι η εξουσία συνδέεται στενά με το θάνατο (υπάρχει η "εξουσία του θανάτου", η εξουσία "πάνω στο θάνατο" και τέλος η εξουσία "μέσω του θανάτου" ως ψευδαίσθηση της φαντασιακά ζητούμενης αθανασίας). Δεδομένου ότι δεν υπάρ...

Το συλλογικό αυτό έργο, "Οι πολιτικές της εικόνας: Μεταξύ εικονολατρίας και εικονομαχίας", φιλοδοξεί να καλύψει ένα κενό στον προβληματισμό για τη σχέση Τέχνης και Πολιτικής, και πιο συγκεκριμένα, θέματα που αφορούν την εικόνα και τις επιδράσεις της τόσο στον χώρο της Τέχνης (ζωγραφική, κινηματογράφος, εικαστικές τέχνες) όσο και των Κοινωνικών Επιστημών, αλλά και θεωρώντας τα ταυτόχρονα ως αναπόσπαστο κομμάτι του σημερινού οπτικοακουστικού πολιτισμού. Η κυκλοφορία αυτού του τόμου περιέχει εισηγήσεις οι οποίες παρουσιάστηκαν στην ημερίδα που διοργάνωσε το Τμήμα Επικοινωνί...

"Ο Δρ Θωμάς Τσακαλάκης είναι άξιος συγχαρητηρίων για το γεγονός ότι ανακάλυψε μία καινοφανή και ενδιαφέρουσα γωνία διείσδυσης στο έργο του Samuel Beckett. Τα επιχειρήματα που αναπτύσσει ο Τσακαλάκης είναι ιδιαιτέρως πειστικά". (Simon Critchley, φιλόσοφος, καθηγητής στο The New School, New York) "Στην παρούσα ευφυή και πρωτότυπη μελέτη, ο Θωμάς Τσακαλάκης προσκαλεί τον αναγνώστη σε μία αναδίφηση των μπεκετικών κειμένων υπό το φως σύγχρονων φιλοσοφικών παραδειγμάτων και μειζόνων κοινωνικών προβληματισμών. Στα πλαίσια της έρευνάς του, ο συγγραφέας διασαφηνίζει όχι απλώς τ...

Is the structure of Beckett's theatrical universe "turtles all the way down" or "gods all the way up"? How does a figurative elephant that avails itself of the facilities pertain to the humor in Beckett's drama? Can yet another monograph on one of the greatest (and, thus, most exhaustively studied) playwrights of all time purvey any fresh, rewarding insight into his ceuvrel Does Vladimir really relate a Gospel story about the three thieves? Last but not least, what is this Humotopia, anyway? The answers to these questions, and many more, can be found in this book, written b...

"Ανέκαθεν μου αρκούσε να βρω ένα σπίτι χωρίς θορύβους. Ή μια γυναίκα. Τελικά, βρήκα μια γυναίκα χωρίς θορύβους, την "Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων". Και τρεις ακόμη συνοδοιπόρους: τον Κιμ Φίλμπι, τον Τζέημς Ντην, και τη Σίντυ Λόπερ. Δεν πρόκειται απλώς για ψευδώνυμα που χρησιμοποιούμε μεταξύ μας, αλλά και για τις αντίστοιχες μάσκες που φορούμε όταν είμαστε "επί το έργον". Οι πέντε μας, κλέβουμε απ' τους πλούσιους. Όχι με τη μέθοδο του ριφιφί, με ηλεκτρονικά μαραφέτια και σχολαστικά καταστρωμένες απάτες, αλλά με τη βία. "Υπό την απειλή βίας", όπως λένε κι οι δημοσιογράφοι. Τρα...

Υπάρχει μια θεωρία σύμφωνα με την οποία ορισμένα βιβλία πρέπει μόνο να τα γεύεσαι, μερικά να τα καταπίνεις ολόκληρα (και γρήγορα), και κάποια ελάχιστα αξίζουν να τα μασάς προσεκτικά και να τα αφομοιώνεις. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, ικανοποιεί κάθε γαστρονομική προτίμηση: Είναι ρομαντικό, αλλά όχι γλυκανάλατο. Είναι φιλοσοφημένο, αλλά όχι βαρύ. Είναι χιουμοριστικό, αλλά όχι ελαφρό. Είναι δηκτικό, αλλά όχι ξινό. Έχοντας ως μεγαλύτερα προτερήματα το πνευματώδες ύφος του και πρωτίστως την αντιστικτική πλοκή που αναδεικνύει τα ουσιώδη μηνύματά του, το έργο αυτό σ...