Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Χαρτάκια-αποκόµµατα, χάρτινοι θησαυροί καλά κρυµµένοι στην τσέπη -όπως τούς πρέπει για θησαυρούς- που µε δυσκολία ανίχνευε εξαιτίας αυτού του τρόµου που τον ταλαιπωρούσε το τελευταίο διάστηµα. Με λίγη παραπάνω προσπάθεια αναδύθηκε ένα από αυτά σαν από θαύµα. Μερικές λέξεις του Άγ. Αυγουστίνου έδειχναν πιο επίκαιρες από ποτέ: "Ο χρόνος τρέχει απ’ ό,τι δεν υπάρχει ακόµα, µέσ’ από κάτι που είναι δίχως έκταση, προς ό,τι δεν υπάρχει πια". "Ποιος να ’ταν στ’ αλήθεια ο κ. Τρόµος; Ποιοι ήταν όλοι τους στ’ αλήθεια; Ποιος χρόνος συνωµότησε υπέρ τους και προς όφελος τ...

Πριν μερικά χρόνια ο Brody (2000, σ. 30) αναφερόμενος στην έννοια της "νοημοσύνης" σημείωνε: "Γνωρίζουμε πώς να μετράμε κάτι που αποκαλείται νοημοσύνη, αλλά δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς μετρήθηκε"! Αν στην παραπάνω δήλωση αντικαταστήσουμε τη λέξη "νοημοσύνη" με τη λέξη "αποτελεσματικότητα", θα αποδοθεί αρκετά επιτυχημένα, ίσως, η σύγχυση που προκαλεί η εν λόγω έννοια, ακριβώς εξαιτίας της υποκειμενικότητας που ενέχει από τη μια, και της εννοιολογικής ευρύτητας που παρουσιάζει από την άλλη. Στέκεται, έτσι, τολμηρό να πειραματίζεται κανείς με έννοιες όπως η παραπάνω, με έννοιες...

Δώδεκα κλασικοί Γάλλοι συγγραφείς του 18ου και 19ου αιώνα ανθολογούνται και μιλούν για τον έρωτα μέσα από κορυφαία έργα τους. Από την πένα του Τζάκομο Καζανόβα, του Mαρκήσιου ντε Σαντ, του Ντενί Ντιντερό, αλλά και του Ζεράρ ντε Νερβάλ, του Γκυστάβ Φλωμπέρ, του Σταντάλ και άλλων ακόμα, ο έρωτας αναδύεται άλλοτε παιγνιώδης, εφήμερος, ματαιόδοξος, δαιμονικός, κυνικός, άλλοτε παράφορος και καταστροφικός και άλλοτε ανιδιοτελής, αγγελικός, ρομαντικός. Και πάντα ανεξάντλητος, παλλόμενος και ζωντανός.

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Alain Badiou, "Πορνογραφία του παρόντος χρόνου" - Jacques Genereux, "Η μεγάλη οπισθοδρόμηση ή η δριμεία επιστροφή της αποκοινωνίας" - Amin Maalouf, "Η απορρύθμιση του κόσμου: φανταστικές βεβαιότητες"

Μαρσέλ Προυστ. Ένας κορυφαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα. Τόσο κορυφαίος, ώστε για πολλούς να είναι απρόσιτος. Πράγματι, ο όγκος του προυστικού έργου και η ιδιαιτερότητα του ύφους του δεν ενθαρρύνουν πάντοτε τον αναγνώστη να επιβιβαστεί στο πλοίο που θα τον ταξιδέψει στις πλατιές και βαθιές θάλασσες της "Αναζήτησης του xαμένου xρόνου". Κι όμως, αρκεί να απομακρυνθούμε από τις ακτές της "πραγματικότητας" για να νιώσουμε τη μαγεία του κόσμου στον οποίο μας μεταφέρει ο Προυστ. Κόσμος ονειρικός; Όχι ακριβώς. Κόσμος μυθιστορηματικός, στον οποίον ωστόσο ο συγγραφέας δίνει έναν πολ...