Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Μα ήταν ο Τυπάλδος. Πώς θα μπορούσε να κάνει πίσω; Ο διάσημος ψυχίατρος. Ένας Υπεράνθρωπος. Αυτός που πάλευε με τα πάντα. Που πάλευε με την κατάθλιψη, που πάλευε με τον αυτισμό, που πάλευε με το παρελθόν του, που πάλευε να κάνει μιαν απλή σχέση, που πάλευε να τον κατανοήσουν οι άνθρωποι, η ελπίδα των γονιών, η ελπίδα των παιδιών. Αυτός που - σχεδόν πάντα - είχε δίκιο. Αυτός είχε το χάρισμα και την κατάρα. Η ιδιοφυΐα. Λοιπόν; Τι να την έκανε την ιδιοφυΐα του αν δείλιαζε τώρα; Τι είναι η ιδιοφυΐα χωρίς θάρρος; Χωρίς θέληση; Χωρίς να μπορείς να κοιτάξεις στα μάτια το βλέμμα π...

"Το βιβλίο μου δεν είναι για τους πολλούς. Το βιβλίο μου έγινε για τους λίγους. Έγινε γι΄ αυτούς που θεωρούν τον κινηματογράφο ως υπέρτατη τέχνη, και όχι για κείνους που βλέπουν ταινία για να περάσει η ώρα τους. Έγινε για κείνους που όταν βλέπουν μια καλή ταινία εκστασιάζονται όπως οι κουλτουριάρηδες όταν πηγαίνουν θέατρο, όπως οι διανοούμενοι όταν διαβάζουν ένα βιβλίο, και όπως οι μορφωμένοι όταν κοιτάνε έναν πίνακα ζωγραφικής. Βέβαια, καλό θα ήταν κάποτε οι λίγοι να γίνουν πολλοί για να μπορούμε εμείς οι λίγοι να γλυτώνουμε από τις βλακείες των πολλών. Αλλά είναι θέμα κρά...

Ο Γιώργος Κατσούλας διασκευάζει το ομώνυμο θεατρικό έργο του, με το οποίο απέσπασε τρία βραβεία, σε μυθιστόρημα και δίνει τη δική του προσωπική ματιά στα γεγονότα της Κατοχής. "Περίεργο κράμα αυτοί οι αντιστασιακοί. Πώς μπορούσαν να χαμογελάνε, όταν οι ζωές τους κρέμονταν σε μια κλωστή; Πώς επιδείκνυαν τέτοια ευαισθησία, την ώρα που ήταν σαν κυνηγημένα αγρίμια; Πώς είχαν το κουράγιο να φερθούν τόσο τρυφερά ο ένας στον άλλον, τη στιγμή που η ζωή τούς φερόταν τόσο σκληρά; Πώς έβρισκαν την αντοχή να συνεχίσουν να πολεμάνε, όντας εξουθενωμένοι από την πείνα; Πώς είχαν τη δύν...

Γραμμένη στον εξωπραγματικό χρόνο των τριών ημερών, η νουβέλα αυτή είναι μια ακόμη διπλοβελονιά, ένα ακόμη ντελικάτο και φιναρισμένο έργο, προσεγμένο στην εντέλεια όπως όλες οι νουβέλες του. Το ύφος του συγγραφέα γνώριμο. Ένας χώρος και δυο αντίπαλοι σε μια μονομαχία μέχρις εσχάτων. Μόνο που αυτή η αναμέτρηση δε γίνεται για να τους χωρίσει ή να αναδείξει κάποιον νικητή, αλλά για να ενώσει το πολύπαθο ζευγάρι. Πρόκειται για μια σπαρακτική ερωτική ιστορία, για ένα εντυπωσιακό, βαθύ ψυχογράφημα ταραγμένων ψυχών, πάντα ξεχωριστών, πάντα ανθρώπων που ξεφεύγουν από τον μέσο όρο κ...

Πρόκειται για το πιο μεστό, το πιο σπαρακτικό, το πιο περίτεχνο, το πιο βαθιά φιλοσοφημένο, το πιο έντονο δραματουργικά, το πιο πυκνό, το πιο λαμπρά μελετημένο έργο του συγγραφέα και ίσως ένα από τα καλύτερα του νεοελληνικού θεάτρου. Ένας χώρος, λίγοι χαρακτήρες και ο συγγραφέας βρίσκεται στο στοιχείο του. Έχοντας να πει μια απλή ιστορία, για τον αν ένας άνθρωπος κάτω από τον φόβο της τιμωρίας ή την επιβράβευση του κατακτητή θα παραδώσει τελικά τους αντιστασιακούς που κρύβει στο υπόγειό του, ο δημιουργός του απλώνεται σε πολλά επίπεδα και μεγαλουργεί σε όλα. Αποφεύγει τα λά...

Πρώτο μέρος της τριλογίας γουέστερν, το παρόν έργο μάς μιλάει για την εποχή της σύγκρουσης των Λευκών με τους ιθαγενείς λίγο πριν τη μεγάλη ένωση. Ο Κλιντ Γουέιν ένας σκληροτράχηλος φυσιοδίφης και διάσημος πολεμιστής, καλείται από τους ισχυρούς της κοινότητας να πάρει μέρος σε μια αποστολή για να φέρει πίσω τον γιο τού μεγαλογαιοκτήμονα, ο οποίος έχει απαχθεί από έναν Απάτσι που δούλευε ως σκλάβος στα ορυχεία. Όμως, περίεργα παιχνίδια παίζονται πίσω από την πλάτη του, τα οποία ο ίδιος δεν τα καταλαβαίνει πάρα μόνο όταν είναι κοντά στο τέλος. Εκπληκτικής γραφής θεατρικό,...

Το δεύτερο μέρος της τριλογίας γουέστερν είναι ένα πολυεπίπεδο αριστούργημα. Σε αυτό το έργο ο συγγραφέας καταπιάνεται με τον θεσμό της δουλείας παραμονές του εμφυλίου πολέμου της Αμερικής και πραγματικά κεντάει. Όταν το ξημέρωμα θα έρθει, αφεντικά και δούλοι θα βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο και τότε ο νόμος του ισχυρού θα επικρατήσει. Το έργο είναι αμείλικτο, βίαιο, σκληρό, βάναυσο, όπως αρμόζει στη συγκεκριμένη περίοδο της ιστορίας. Ο συγγραφέας πλάθει έναν κόσμο γεμάτο συγκρούσεις και αντιθέσεις και μέσα σε αυτό το ταραγμένο, πολιτικά και ιστορικά, πεδίο σκιαγραφεί χαρακτήρ...

Με τούτη εδώ την ποιητική συλλογή, βλέπουμε για πρώτη φορά τη ρομαντική πλευρά του συγγραφέα. Τα ερωτικά του ποιήματα, άλλοτε ευαίσθητα και τρυφερά και άλλοτε έντονα, φλογερά, γεμάτα πάθος, υμνούνε τη γυναικεία ομορφιά και τον απόλυτο έρωτα που είτε οδηγεί στην καταστροφή, είτε στη λύτρωση. Ο άντρας του, αδύναμος μπροστά στη γυναικεία φύση, πάντα υποτάσσεται στον ακραίο ερωτισμό της και στη σαγήνη του κορμιού της και γίνεται έτσι έρμαιο των παθών του. Ανίκανος ν' αντιδράσει, ανίκανος ν' αντισταθεί, υποκλίνεται μπροστά στην τρομερή δύναμη του έρωτα. Αλλά ο συγγραφέας γνωρίζε...

"Το βιβλίο μου δεν είναι για τους πολλούς. Το βιβλίο μου έγινε για τους λίγους. Έγινε γι' αυτούς που θεωρούν τον κινηματογράφο ως υπέρτατη τέχνη και όχι για κείνους που βλέπουν ταινία για να περάσει η ώρα τους. Έγινε για κείνους που όταν βλέπουν μια καλή ταινία εκστασιάζονται όπως οι κουλτουριάρηδες όταν πηγαίνουν θέατρο, όπως οι διανοούμενοι όταν διαβάζουν ένα βιβλίο και όπως οι μορφωμένοι όταν κοιτάνε έναν πίνακα ζωγραφικής. Βέβαια, καλό θα ήταν κάποτε οι λίγοι να γίνουν πολλοί για να μπορούμε εμείς οι λίγοι να γλυτώνουμε από τις βλακείες των πολλών. Αλλά αυτό δεν μπορεί...

Υπερφιλόδοξη προσπάθεια του συγγραφέα να χωρέσει τις τραγωδίες της εξουσίας του Σαίξπηρ, την προβληµατική του Νονού και τη θεµατική του Truman show, σε ένα εγχείρηµα που αποδείχθηκε πολύ βαρύ για τις νεανικές του πλάτες (ήταν 25 χρονών όταν το έγραψε). Το έργο βρίθει από µεγαλοστοµίες και φανφάρες και πέφτει πολλές φορές στην παγίδα του κηρύγµατος και της ηθικολογίας. Ωστόσο όµως, και µόνο για την τόλµη του να καταπιαστεί µε ένα τόσο δύσκολο θέµα, σχεδόν ακατόρθωτο, απλησίαστο για οποιονδήποτε άλλον, µας φανερώνει ότι ο συγγραφέας προτιµάει τα βαθειά και να εξερευνεί δρόµου...

Στην Μακρόνησο, κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων συνέβη ένα πραγματικό θαύμα. Ένας άνθρωπος - ο Δημήτρης Τατάκης - μπόρεσε και άντεξε όρθιος και σακατεμένος από το ξύλο 33 μέρες και νύχτες. Ο συγγραφέας παίρνει αυτό το πραγματικό γεγονός και δημιουργεί ένα ιδιοφυές σε σύλληψη έργο, σύμβολο για κάθε καταπιεσμένο και αδικημένο. Σαν ένας δεξιοτέχνης μαέστρος επιβάλλεται, στην ορχήστρα και τη διευθύνει με απόλυτη πειθαρχία. Τα πάντα υπάρχουν και τα πάντα βρίσκονται στη θέση τους. Φόρμα και περιεχόμενο, ρεαλισμός και φαντασία, ιστορικότητα και ποιητική αδεία, μελωδία και απ...

Αν µπορούσε κανείς µε µια λέξη να χαρακτηρίσει το έργο του Κατσούλα αυτή είναι σίγουρα η λέξη "επικό". Σε όλα του τα έργα υπάρχει η σύγκρουση, η µάχη του αδύνατου µε το δυνατό, του απίστευτου µε το πιστευτό, του µικρού µε του µεγάλου. Σε όλο του το έργο ο φαινοµενικά αδύναµος και ανήµπορος αφού περάσει δια πυρός και σιδήρου πάντα επικρατεί ακόµη και όταν χάνει. Στο παρόν βραβευµένο έργο, που είναι το δεύτερο µέρος µιας τριλογίας που άνοιξε εντυπωσιακά µε τον "δροµέα" και θα κλείσει µε τους "πολεµιστές του νερού" ο συγγραφέας συνεχίζει να εξερευνάει την συντριβή του αδύνατο...

Μόνο μια διάνοια θα μπορούσε να χωρέσει χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης ύπαρξης σε λίγες μόνο σελίδες και να δημιουργήσει ένα πραγματικό έπος σε 5 μόνο μέρες. Ένα ανθρώπινο έπος, μια καταιγιστική περιπέτεια για την αιώνια μάχη μεταξύ ανθρώπου και μηχανής. Εμπνευσμένος από τη θρυλική μονομαχία στο σκάκι του Γκάρι Γκασπάρωφ με έναν υπερεξελιγμένο υπολογιστή, τα κατορθώματα του υπερμαραθωνοδρόμου Κωσταντίνου Καρνάζη και από την ταινία ο "Εξολοθρευτής", ο "πολεμοχαρής" συγγραφέας βρίσκει την αφορμή για να περιγράψει μια ακόμη μεγάλη μάχη ανάμεσα σε δύο αντίπαλους που αρνούνται να το...

Στην Μακρόνησο, κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων συνέβη ένα πραγματικό θαύμα. Ένας άνθρωπος -ο Δημήτρης Τατάκης- μπόρεσε και άντεξε όρθιος και σακατεμένος από το ξύλο 33 μέρες και νύχτες όρθιος. Ο συγγραφέας παίρνει αυτό το πραγματικό γεγονός και δημιουργεί ένα ιδιοφυές σε σύλληψη έργο, σύμβολο για κάθε καταπιεσμένο και αδικημένο. Σαν ένας δεξιοτέχνης μαέστρος επιβάλλεται, στην ορχήστρα και την διευθύνει με απόλυτη πειθαρχία. Τα πάντα υπάρχουν και τα πάντα βρίσκονται στη θέση τους. Φόρμα και περιεχόμενο, ρεαλισμός και φαντασία, ιστορικότητα και ποιητική αδεία, μελωδία...

Τρεις άνθρωποι, ολότελα διαφορετικοί μεταξύ τους, φτάνουν ταυτόχρονα στην άκρη της γης για να πιουν το μαγικό βότανο που πραγματοποιεί τρεις ευχές. Ποιος όμως πρέπει να πιει το βότανο και ποιος θα επικρατήσει; Ο πιο καλός; Ο πιο τυχερός; Ο πιο βίαιος; Ο πιο έξυπνος; Ο πιο κακός; Ο πιο δυνατός ή ο πιο πονηρός; Θ' ακολουθήσει μια πάλη απόψεων όπου, με έναν πολύ απλό τρόπο, ξεδιπλώνεται η πολυπλοκότητα των χαρακτήρων και γεννιούνται ερωτήματα, σ' ένα έργο γεμάτο νεύρο και ζωντάνια, το οποίο ο συγγραφέας έγραψε σε ηλικία μόλις είκοσι τριών ετών.

[...] Το θεατρικό αυτό χρωστά την ύπαρξή του στον Αλ Πατσίνο και το "Αναζητώντας τον Ρίτσαρντ". Και πριν είχα διαβάσει Σαίξπηρ αλλά δε μου άρεσε. Με το που είδα αυτή την ταινία και την τιτάνια ερμηνεία του κάτι άλλαξε. Άρχισα να ξαναδιαβάζω Σαίξπηρ και τότε κατάλαβα. Ο Πατσίνο μου έδωσε το φως και μου έδωσε το φως και μου έβαλε τον Σαίξπηρ στη ζωή και αυτός μου έδωσε πνευματική θωράκιση. [...] Γιώργος Κατσούλας