Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα πουλί τσακίστηκε στις ράγες του μετρό. Την έξοδο κινδύνου έψαχνε. Δεν κρύβονται τα σύννεφα κάτω από την άμμο. Τον ουρανό τους ψάχνουν. Πώς να εξημερώσω το φως που έρχεται τρίβεται στα πόδια μου κι ύστερα με καταπίνει; Δεν έφταναν τα τελευταία κέρματα να πάρει το λεωφορείο. Πήρε μια βάρκα κι ανοίχτηκε.

Διαβάζοντας ένα ποίημα μπαίνεις στον κόσμο του ποιητή. Διαβάζοντας ένα καλό ποίημα μεταφέρεσαι σε έναν χώρο που δεν ήξερες ότι υπήρχε, είναι σαν μία ανακάλυψη. Διαβάζοντας ένα πολύ καλό ποίημα τότε βρίσκεσαι μπροστά σε μία έκπληξη, σε μία αποκάλυψη, κάτι σε συνεπαίρνει, κάτι ξυπνά μέσα σου και σε ωθεί να το συγκρίνεις με άλλα ποιήματα και ποιητές που σε έχουν συνεπάρει. Ο όγκος των ποιητών και ποιητριών στον ανά χείρας τόμο δεν παρουσιάζει πολλές εκπλήξεις. Πώς το 'πε ο Σεφέρης; "Λίγες οι νύχτες με φεγγάρια που μ' άρεσαν". Λίγα τα ποιήματα στον τόμο του 2018 που ξυπνάν κάτι...

Την μπανταρισμένη μας νύχτα κοιτάζω κι αναρωτιέμαι σιωπηλός απ' το πρωί: πότε επιδιορθώσαμε τραύματα και ουλές, πότε πλύναμε τα λόγια μας κι αστράφτουν έτσι διάφανα και λαμπερά.

Με φακό και δίκαννο μπαίνει στον κήπο σου ο παλιός ωρολογοποιός κλέβει τα φρούτα σου πυροβολεί τ' όνειρό σου και σπάει το ρολόι σου. Κανείς δεν ξέρει τα ελατήριά του· η φωτογραφία τον δείχνει γέρο να 'ρχεται νέο να φεύγει.