Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός υπήρξε ένας εκκλησιαστικός άνδρας της εποχής κατά την οποία στον ευρύτερο χώρο που έζησε (Συρία Παλαιστίνη), μετά την άνθηση των χριστιανικών γραμμάτων και της Θεολογίας είχε σημειωθεί παρακμή, εξαιτίας της εμφάνισης εκεί του Ισλάμ, των διώξεων και της εικονομαχίας. Ο Άγιος αυτός αναδείχθηκε μεταξύ των τότε εκκλησιαστικών ανδρών ως η πλέον εξέχουσα μορφή. Η αιτία του έγκειται στο ότι πέτυχε να συνοψίσει συστηματικά και μεθοδικά τα πορίσματα της πατερικής θεολογίας, και μάλιστα σε εποχή κατάπτωσης, όταν οι "συνόψεις" ικανοποιούσαν και επαρκούσαν...

Ο Μέγας Αθανάσιος πατριάρχης Αλεξανδρείας, υπήρξε από τις κορυφαίες μορφές της Εκκλησίας μας. Ζώντας στα πιο αποφασιστικά για την εδραίωση της Ορθοδοξίας χρόνια, τότε που οι εσωτερικοί εχθροί της αποδεικνύονταν περισσότερο επικίνδυνοι από τους Ρωμαίους διώκτες, αγωνίστηκε με ακατάβλητο σθένος για την επικράτηση των αληθειών της Πίστεως, με αποτέλεσμα να υποστεί πολλές δοκιμασίες και πέντε εξορίες, διάρκειας 16 ετών. Κατά τον εγκωμιαστή του άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, "η αρετή και ο Αθανάσιος ήταν ταυτόσημες έννοιες, επειδή αυτός συγκέντρωνε όλες τις αρετές...". Επομένως, "α...

Ανάμεσα στους μεγάλους Πατέρες τη Εκκλησίας μας συγκαταλέγεται και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο επικαλούμενος και Ναζιανζηνός. Τον τίτλο του Θεολόγου, που απονεμήθηκε εκτός από αυτόν μόνο στον άγιο Ιωάννη τον ευαγγελιστή και στον άγιο Συμεών τον Νέο, οφείλει στους περίφημους Λόγους του περί της θεότητος του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, οι οποίοι συνετέλεσαν στο να κατατροπωθούν οι αιρετικοί. Συσπουδαστής, στενός φίλος και συνασκητής του Μεγάλου Βασιλείου, πρεσβύτερος, και αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, προτίμησε να παραιτηθεί και να αποσυρθεί στην Καππαδοκία, διότι...

Ο Μέγας Βασίλειος, επίσκοπος Καισαρείας της Καππαδοκίας, αποτελεί "την μάλλον πολύπλοκη και μάλλον πολυσύνθετη χριστιανική προσωπικότητα". Συνδύαζε άριστα την Πίστη με τη Γνώση, τη Γνώση με την Πίστη. Διακρινόταν για την απέραντη μόρφωση, το ακατηγόρητο ήθος, τη ρητορική ικανότητα, τη φιλοσοφική κατάρτιση, την αγιότητα της ιερωσύνης, την αρετή του βίου, τη θεολογική σκέψη, τη φιλανθρωπική δράση, την ευχέρεια της διεισδυτικής ανάλυσης της συμπεριφοράς του ανθρώπου. Ασκητής, ιερέας και επίσκοπος, διοργανωτής του μοναχικού βίου, παιδαγωγός, κοινωνικός εργάτης και αναμορφωτή...