Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Oι καταστρεπτικές συνέπειες ενός βλέμματος ή πώς μπορεί ένα βλέμμα να γίνει η αφετηρία αφύπνισης μιας μνήμης άλλοτε αδέσποτης και άλλοτε καθοδηγημένης. Κάπως έτσι η ηρωίδα κάτω από την απειλή ενός σκοτεινού βλέμματος αισθάνεται καθηλωμένη στο σημείο εκείνο όπου διασταυρώνονται ριπές του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, συνθέτοντας μια νέα χρονική διάσταση που δεν είναι άλλη από το παρόν της γραφής. Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο κυριαρχούν ανεξέλεγκτες δυνάμεις που με την καταλυτική τους δύναμη διαβρώνουν τα όρια ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, η φαντα...

Πού μπορεί να οδηγήσει η παρόρμηση μιας στιγμής; Μια πράξη απερίσκεπτη ή καθοδηγούμενη από σκοτεινά ένστικτα, θα προκαλέσει μια αλληλουχία αντιδράσεων και αποκαλύψεων. Οι συνέπειές της θα είναι καθοριστικές στις ζωές των ηρώων. Η αδυναμία τους να ελέγξουν τις επιπτώσεις θα ποτίσει τον μήνα Αύγουστο και την ψυχή τους με χρώμα κόκκινο. ... "Χρειάζομαι επειγόντως αέρα", ψιθυρίζει ο Αδριανός, παρατώντας τον μισοσκισμένο φάκελο πάνω στο γραφείο του. Βάζει τ' αθλητικά παπούτσια και κατεβαίνει με φόρα τη σκάλα. Εύχεται να μην δει κανέναν από τους "κάτω". Κοντοστέκεται. Από τη...

Συγγραφείς του τόμου: Καλλιόπη Αναστασάκη, Ελένη Αναστασοπούλου, Λίνα Βαλετοπούλου, Μαρία Γκέκη, Αννα Μαρία Γραμμένου, Ελευθερία Καζάκη, Αννα Κακουλλή, Εύα Κατσιαούνη, Μαίρη Κολοβού, Σόφη Μιχαηλίδου, Αρτέμης Μούλος, Ελβα Μπιρπανάγου, Ειρήνη Οντόγκ Κατωπόδη, Σταύρη Παπαλεξοπούλου, Αλεξάνδρα Πιπλικάτση, Μαρίνα Πογιατζιάν, Κωστής Στεφόπουλος, Σοφία Στέλλα Σώσειλου, Μάχη Τζαβέλλα, Γεωργία Τσολάκη, Άνθια Χριστοδούλου Θεοφίλου. Το ανθολόγιο διηγήματος έχει μια πρωτοτυπία και μια πρωτιά. Οι είκοσι ένας συγγραφείς που περιλαμβάνονται σ' αυτό δεν επιλέχτηκαν με κάποιον λογοτε...

Έτσι, βρέθηκα στο υπνοδωμάτιο, δίπλα στο κρεβάτι. Έβαλαν ένα βαρύ φωτιστικό πάνω μου, που με το πέρασμα των χρόνων μου έκανε σημάδι. Έζησα ήσυχα. Αφουγκραζόμουν τη σιωπή της μέρας και τους αναστεναγμούς της νύχτας. Φλύαρη που είναι η ησυχία μερικές φορές. Μετά το τρανζίστορ άρχισε να παίζει εκείνο το αγαπημένο βαλς κι η τούρτα αμυγδάλου με τα ενενήντα δύο κεράκια φώτισε αλλιώς το δωμάτιο. Ξεγυμνώνει το στήθος μου κι εκείνο πετρώνει απ' την επιθυμία. Δάκρυα σταλάζουν από τις ρώγες. Τα ρουφάει αχόρταγα και συνεχίζει. Κάθε ίχνος υφάσματος χάνεται από πάνω μου. Χέρια τρυφ...