Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"... Ο Καβάφης", γράφει η Γιουρσενάρ, "θυμίζει στον ταξιδιώτη του ότι δεν θα βγει από τον τόπο της καταγωγής του, ότι όπου κι αν πάει, η πόλη του θα τον ακολουθεί. Ο άνθρωπος του Μπωντλέρ, όπου και αν πηγαίνει, απλώς λικνίζει το άπειρό του στις πεπερασμένες θάλασσες ...όμως ο ίδιος αυτός Μπωντλέρ που τόσο συχνά περιφρονεί το ταξίδι, αναγνώρισε τη σχεδόν άλογη επιθυμία που υπολανθάνει σε όλους μας... μια ανάγκη αποδημίας, μια ζωτική ανάγκη να νιώσει ότι βρίσκεται αλλού, αλλά πραγματικοί ταξιδευτές είναι μονάχα εκείνοι που φεύγουν Για να φύγουν- ανάλαφρες καρδιές που μοιάζ...

"Τα όνειρα και οι μοίρες" δημοσιεύτηκαν το 1938 και δεν ανατυπώθηκαν ποτέ. Η Μαργαρίτα Γιουρσενάρ επιθυμούσε την επανέκδοση μιας επαυξημένης μορφής αυτού του βιβλίου, όπως μαρτυρεί μια προγραμματική δήλωση με τίτλο "Σημείωση σχετικά με την ανατύπωσή του "Τα όνειρα και οι μοίρες", που λέει τα εξής: "Ανέκαθεν είχα την πρόθεση να προσθέσω στα "Όνειρα" του 1937 μια νέα, συντομότερη σειρά πιο πρόσφατων, σχολιασμένων ονείρων. Αν δεν έχω τον χρόνο να πραγματοποιήσω αυτό το σχέδιο, θα επιθυμούσα τουλάχιστον να τεθούν ως προμετωπίδα οι σελίδες 415-16 από τα "Αδριανού Απομνημονεύματα...

"Προλετέρκα" είναι το όνομα ενός πλοίου. Δεμένο στη Βενετία, περιμένει να μεταφέρει στην Ελλάδα μια ομάδα αξιοσέβαστων Ελβετών τουριστών. Ανάμεσά τους, ένας κύριος που κουτσαίνει ελαφρά και η κόρη του, που δεν έχει κλείσει ακόμη τα δεκάξι. Πατέρας και κόρη είναι τελείως αποξενωμένοι, ωστόσο ανάμεσά τους υπάρχει ένας δεσμός που ανάγεται σε μια μακρινή εποχή, θαρρείς προγενέστερη της ύπαρξής τους. Οι δεκαπέντε μέρες της κρουαζιέρας είναι ο χρόνος που έχει στη διάθεσή της η κόρη για να γνωρίσει αυτόν τον απόμακρο πατέρα, αλλά και για ν' ανακαλύψει κάτι εξίσου άγνωστο, που μέχρ...