Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γεννημένος φωτογράφος, ο ιρανός Abbas μένει μόνιμα στο Παρίσι. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1970, δημοσιεύοντας σε διεθνή περιοδικά εικόνες των πολιτικών και κοινωνικών συγκρούσεων σε περιοχές όπως η Μπιάφρα, το Μπαγκλαντές, το Βιετνάμ, η Μέση Ανατολή, η Χιλή, η Νότια Αφρική -με ένα σημαντικό άρθρο για το απαρτχάιντ. Μεταξύ 1978 και 1980 κάλυψε την ιρανική επανάσταση. Επέστρεψε στη χώρα καταγωγής του το 1997, μετά από δεκαεπτά χρόνια οικειοθελούς εξορίας. Το βιβλίο του "Iran Diary 1971-2002" αποτελεί μια κριτική ερμηνεία της ιστορίας του Ιράν μέσα από τις εικόνες και τις σελίδες του προσωπικού του ημερολογίου. Ανάμεσα στο 1983 και το 1986 επισκέπτεται το Μεξικό, όπου φωτογραφίζει τη χώρα με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο γράφει ένα μυθιστόρημα. Μια έκθεση και ένα βιβλίο, "Return to Mexico: Journeys Beyond the Mask" με μερικά αποσπάσματα από το ταξιδιωτικό ημερολόγιό του, τον βοηθούν να καθορίσει το προσωπικό του στυλ και το φωτογραφικό του λεξιλόγιο. Ανάμεσα στο 1987 και το 1994, από το Xinjiang στο Maghreb, φωτογραφίζει τον ισλαμικό κόσμο σε μια στιγμή μεγάλης εξάπλωσης. Νιώθοντας την επιθυμία να κατανοήσει τις εσωτερικές εντάσεις που ταράσσουν τις μουσουλμανικές κοινωνίες, το βιβλίο του "Allah O Akbar, ταξίδι στα Ισλάμ του κόσμου" παρουσιάζει τις αντιθέσεις μιας ιδεολογίας που εμπνέεται από το μυθικό της παρελθόν και προσβλέπει στον εκσυγχρονισμό και τη δημοκρατία. Από το 1995 ως το 2000 διασχίζει τις περιοχές του χριστιανισμού, ακριβώς όταν το έτος 2000 επιβάλλει στο παγκόσμιο ημερολόγιο τη θρησκεία αυτή ως σύμβολο ισχύος της Δύσης. Το βιβλίο του "Voyage en Chretientes" και η περιοδεύουσα έκθεσή του, εξερευνούν τον χριστιανισμό όχι μόνο ως τελετουργικό αλλά και ως πολιτικό και πνευματικό φαινόμενο. Από το 2000 μέχρι το 2002 ο Abbas φωτογραφίζει τον παγανισμό στις παραδοσιακές κοινωνίες κι εκείνο που ξαναγεννιέται μέσα από μια σειρά από νέες αιρέσεις, οι οποίες περιγράφονται από τον ίδιο τον Abbas ως νεοπαγανιστικές. Σήμερα, συνεχίζει να εργάζεται πάνω στην έρευνα των θρησκειών, βασισμένος κυρίως στα πολιτιστικά και όχι στα δογματικά στοιχεία τους. Είναι μέλος του Magnum Photos από το 1981.