Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περισσότερο από μια φιλολογική ανθολογία η ανά χείρας μετάφραση είναι ένα ημερολόγιο αναγνώσεων, μεταφραστικών σπουδών και προσωπικών προτιμήσεων. Πρόθεση του ανθολόγου-μεταφραστή Ζ. Δ. Αϊναλή είναι να συγκεντρώσει σε ένα βιβλίο ορισμένες από τις σημαντικότερες στιγμές της γαλλόφωνης ποίησης της δεκαετίας του ’20, με σκοπό να επιχειρήσει να αιχμαλωτίσει την ορμητικότητα, τη φρεσκάδα, τη ριζοσπαστικότητα, τη λυρικότητα και την παράδοξη ερμητικότητα της ποιητικής έκφρασης της γενιάς που ανδρώθηκε στα χαρακώματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο λόγος, άλλωστε, που επιλέγει να π...

Όταν οι άγγελοι περπατούν, τα πιο πεζά περιστατικά θυμίζουν θρύλους και παραμύθια. Οι πιο συνηθισμένοι άνθρωποι αποκαλύπτουν μια άλλη τους πλευρά, αλλόκοτη και μυστική. Ο καιρός είναι πάντα φθινόπωρο. Το καλοκαίρι ακόμα δεν έχει φύγει. Η άνοιξη στέλνει απ' την αντίπερα όχθη τις σκληρές της αντανακλάσεις. Το αγρίμι του χειμώνα λουφάζει κρυμμένο στα μελαγχολικά σύννεφα. Οι λακκούβες των δρόμων με το μαύρο νερό καθρεφτίζουν κοπάδια σπάνιων πουλιών. Όλα μετέωρα, ακολουθούν τους ρυθμούς ενός απλού κι απόκοσμου βηματισμού. Στα πάρκα κυκλοφορούν ολομόναχες οι σιλουέτες των ίσκιων....

Ανθολογούνται: Γκυγιώμ Απολλιναίρ, Λουί Αραγκόν, Αντονέν Αρτώ, Πωλ Βαλερύ, Πωλ Βερλαίν, Μπορίς Βιάν, Ντομινίκ Γκραμόν, Ευγένιος Γκυγεβίκ, Πωλ Ελυάρ, Πιερ Εμμανυέλ, Μαξ Ζακόμπ, Φρανσίς Ζαμ, Πιερ Ζαν Ζουβ, Ζαν Καιρόλ, Ραϋμόν Κενώ, Πωλ Κλωντέλ, Ροζέ Κοβαλσκί, Τριστάν Κορμπιέρ, Βαλερύ Λαρμπώ, Ζυλ Λαφόργκ, Μισέλ Λεϊρίς, Ζαν-Πιερ Λεμαίρ, κόμης ντε Λωτρεαμόν, Στεφάν Μαλλαρμέ, Λοΰς Μασσόν, Ανρί Μισώ, Ζαν Μορεάς, Μαρί-Κλαιρ Μπανκάρ, Ζωρζ Μπατάιγ, Υβ Μπερζερέ, Υβ Μπονφουά, Αντρέ ντυ Μπουσέ, Αντρέ Μπρετόν, Σαρλ Μπωντλαίρ, Άννα ντε Νοάιγ, Μπερνάρ Νοέλ, Πιερ Νταινώ, Μισέλ Ντεγκύ, Ρομπέρ...

Δώδεκα αυθεντικές συνομιλίες περί ερωτισμού, μεταξύ των κορυφαίων του σουρεαλισμού, καταγεγραμμένες από τους ίδιους. Η σουρεαλιστική αισθητική μορφοποιεί έναν διάλογο που διακρίνεται από την οξυδέρκεια και την ευρηματικότητα των συνομιλητών και που αναδεικνύει τις πολυποίκιλες διαστάσεις ενός θέματος, που έχει πλέον κατακλύσει το επικοινωνιακό μας πεδίο, είτε ως μέσο διαφήμισης και πώλησης, είτε ως μέθοδος διαστρέβλωσης και μηδενισμού. Η χειραφέτηση, από τα σημαντικότερα προτάγματα του μοντερνισμού, υλοποιείται εδώ χάρη στην ειλικρίνεια και την αμεσότητα με την οποία...

Η συλλογή αυτή που αποτελείται από τέσσερις ενότητες 123 συνολικώς ποιημάτων, εκδόθηκε στο Παρίσι το 1926. Πρόκειται για τη γενναιότερη συμβολή του ποιητή στην πρώτη φάση του υπερρεαλιστικού κινήματος, δύο χρόνια μετά τη δημοσίευση του πρώτου υπερρεαλιστικού μανιφέστου.

Ποίηση δεν είναι ό,τι χάνεται στη μετάφραση, όπως έχει λεχθεί. Και στη γλώσσα του πρωτοτύπου και στην αλλοδαπή έχουμε ένα ποίημα [...]. Θεωρώ αυτονόητη την ιδιοτροπία των ανθολογιών. [...] Προσπάθησα να συνδυάσω ποίηση και μετάφραση. (από τον πρόλογο) Η Μαρία Λαϊνά ανθολογεί μεταφράσεις ποιημάτων 111 σημαντικών ποιητών του 20ου αιώνα. Στην ανθολογία αυτή παρουσιάζειαι η "συνομιλία" του Άρη Αλεξάνδρου με την Άννα Αχμάτοβα, του Κλείτου Κύρου με τον Γκιγιώμ Απολλιναίρ, του Νίκου Σπανιά με τον Βαλερύ Λαρμπώ, του Γιώργου Σεφέρη με τον Έζρα Πάουντ, του Φ. Δ. Δρακονταειδή με...

Όταν οι άγγελοι περπατούν, τα πιο πεζά περιστατικά θυμίζουν θρύλους και παραμύθια. Οι πιο συνηθισμένοι άνθρωποι αποκαλύπτουν μια άλλη τους πλευρά, αλλόκοτη και μυστική. Ο καιρός είναι πάντα φθινόπωρο. Το καλοκαίρι ακόμα δεν έχει φύγει. Η άνοιξη στέλνει απ' την αντίπερα όχθη τις σκληρές της αντανακλάσεις. Το αγρίμι του χειμώνα λουφάζει κρυμμένο στα μελαγχολικά σύννεφα. Οι λακκούβες των δρόμων με το μαύρο νερό καθρεφτίζουν κοπάδια σπάνιων πουλιών. Όλα μετέωρα, ακολουθούν τους ρυθμούς ενός απλού κι απόκοσμου βηματισμού. Στα πάρκα κυκλοφορούν ολομόναχες οι σιλουέτες των ίσκιων....

Ένας μοναδικός στη συγκρότηση του τόμος για την ιστορία του μεγαλοφυούς Ισπανού ζωγράφου του 20ού αιώνα. Απειράριθμα είναι τα κείμενα που έχουν γραφεί μέσα στον προηγούμενο αιώνα για το δημιουργό της "Γκουέρνικα" από κριτικούς τέχνης και θεωρητικούς της εικαστικής δημιουργίας, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική. Το βιβλίο αυτό στηρίζεται σε μια ιδιαιτερότητα που αξιοποιεί ακόμη περισσότερο (σε σχέση με τις μελέτες που έχουν γραφεί) το μέγεθος του Πάμπλο Πικάσσο, ενώ ταυτόχρονα ανεβάζει τη θερμοκρασία του αναγνώστη, όσον αφορά τη συναισθηματική απήχηση του ζωγράφου αυτού:...

Ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα συλλογικού έργου στην ιστορία του υπερρεαλισμού, από τον ιδρυτή και κυριότερο συγγραφέα και θεωρητικό του σουρρεαλισμού Αντρέ Μπρετόν, το ιδρυτικό στέλεχος του υπερρεαλιστικού κινήματος Πωλ Ελυάρ και τον νεοεισελθέντα τότε στο κίνημα Ρενέ Σαρ.

[...] Η έκδοση αυτή συγκεντρώνει µεγάλο µέρος από τα ερωτικά ποιήµατα που έγραψε ο Ελυάρ τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του και που αρχικά δηµοσιεύτηκαν ξεχωριστά σε πέντε µικρές ποιητικές συλλογές: "Μια µακρά ερωτική περισυλλογή", "Η Σκληρή Επιθυµία της Διάρκειας", "Ο Χρόνος ξεχειλίζει", "Aξιoµνηµόνευτo κορµί", "Ο Φοίνικας". Οι δύο πρώτες είναι αφιερωµένες στη γυναίκα του τη Νυς, "την τέλεια", µε την οποία έζησε δεκαεπτά χρόνια. Η τρίτη, "Ο Χρόνος ξεχειλίζει", γράφτηκε την περίοδο που ακολούθησε τον αιφνίδιο θάνατο της γυναίκας του από εγκεφαλική αιµορραγία το 1946. Ο...

Η μετάφραση των ποιημάτων είναι το είδος της γραφής που δίνει τη μικρότερη ικανοποίηση. Όσο καλά και να δουλέψει κανείς, όσο επιτυχής και αν είναι, θα υπάρχει πάντα ένα αντικείμενο - το πρωτότυπο - που μένει εκεί για να μας δείχνει πως βρισκόμαστε πάντα χαμηλότερα από το σωστό, πως ακόμη κι αν πάμε ψηλότερα, πάλι χαμηλότερα θα είμαστε· αλίμονο αν προσπαθήσουμε να καλυτερέψουμε το ποίημα που μεταφράζουμε. Και τούτο ακόμη: όταν μεταφράζουμε από μια ξένη γλώσσα που ξέρουμε λίγο ή πολύ, σε μια γλώσσα - τη δική μας - που μας είναι έμφυτη και την αγαπούμε περισσότερο, κάνουμε κά...

Πρόκειται για μια καταπληκτική σειρά πεζών ποιημάτων, πολύ ανώτερων από τα ποιήματα του καθενός χωριστά, και μολονότι μπορεί να διακρίνει κανείς εδώ κι εκεί κάποια εικόνα χαρακτηριστική του ενός ή του άλλου, η συνεργασία τους καταλήγει σε αποτελέσματα που τους ξεπερνάνε και τους δύο.

Είναι άλλο πράγμα να μεταφράζει κανείς τα ποιήματα που αγαπά και απ' αυτά πάλι μόνον όσα θεωρεί πιο πρόσφατα· και άλλο πράγμα να περιορίζεται αναγκαστικά σε ορισμένα έργα, είτε για λόγους ιστορικούς -επειδή αντιπροσωπεύουν μιαν εποχή, ένα συγκεκριμένο ρεύμα, κάποιαν ιδιάζουσα πλευρά στην εξέλιξη ενός δημιουργού- είτε για λόγους αισθητικούς -επειδή αφορούν π.χ. σ' ένα σύνολο που δεν θα ήταν σωστό να κατατμηθεί. Στην πρώτη περίπτωση, χωρίς αμφιβολία, η κρίση μας πρέπει να είναι αυστηρή. Ξέρουμε ότι εκεί ο μεταφραστής έχει το ελεύθερο, εάν βρεθεί μπροστά σε ανυπέρβλητα εμπόδι...