Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Παρμενίδης, ένας συχνά παρερμηνευμένος δημιουργός του αρχαίου ελληνικού στοχασμού, βρίσκει στον Μεξικάνο ελληνιστή Κάρλος Μοντεμαγιόρ Ρόμο ντε Βιβάρ, έναν ένθερμο αποτιμητή και βαθύ γνώστη της φιλοσοφίας του. Κανένας άλλος φιλόσοφος, κατά την μελέτη του Μοντεμαγιόρ, δεν επηρέασε τόσο την αρχαία ελληνική σκέψη, συμπεριλαμβανομένου του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, όσο ο Παρμενίδης, ενώ η επίδρασή του συνεχίζεται στον χώρο της φιλοσοφίας και των επιστημών ίσαμε τις μέρες μας. Ο Μπέρτραντ Ράσσελ, για παράδειγμα, αναγνωρίζει στον Παρμενίδη τις βασικότερες έννοιες για την φιλοσο...

"Μα τι να σου πω για την ποίηση; Τι να σου πω γι' αυτά τα σύννεφα, γι' αυτόν τον ουρανό; Να τα κοιτάζω, να τα κοιτάζω, και τίποτα άλλο. Καταλαβαίνεις πως ένας ποιητής δεν μπορεί να πει τίποτα για την ποίηση. Ας τ' αφήσουμε αυτά για τους κριτικούς και τους δασκάλους. Μα ούτε εσύ, ούτε εγώ, ούτε κανείς ποιητής δεν ξέρει τι είναι ποίηση. Είναι εκεί!! Κοίταξε!! Έχω τη φωτιά στα χέρια μου, το ξέρω και δουλεύω τέλεια μαζί της, μα δεν μπορώ να μιλήσω γι' αυτή χωρίς να κάνω φιλολογία. Καταλαβαίνω όλες τις ποιητικές τέχνες. Θα μπορούσα να μιλήσω γι' αυτές αν δεν άλλαζα γνώμη κάθε...

Ο ισπανικός Μεσαίωνας ήταν βαρύτερος και μακρύτερος από τον Μεσαίωνα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Τα σκοτάδια του συνέχισαν να φωτίζονται από τις πυρές των καιομένων αντιφρονούντων, κατ'ουσία ή κατ' όνομα (αφού δεν ήταν απαραίτητη μια ανοιχτή διαφωνία για να επιφέρει την τιμωρία, οι ιερείς αποφάσιζαν), επί κοντά τριακόσια χρόνια, πριν φτάσει η Ιταλική Αναγέννηση στη χώρα τού Μανρίκε και του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού. Χρονολογικά, λοιπόν, δύο από αυτά τα ποιήματα υποτίθεται ότι βρίσκονται μέσα στα όρια του ισπανικού Μεσαίωνα, ενώ τα άλλα τρία όχι. Ας καθορίσουμε όμως όσο γίνετ...

Ο ισπανικός Μεσαίωνας ήταν βαρύτερος και μακρύτερος από τον Μεσαίωνα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Τα σκοτάδια του συνέχισαν να φωτίζονται από τις πυρές των καιομένων αντιφρονούντων, κατ'ουσία ή κατ' όνομα (αφού δεν ήταν απαραίτητη μια ανοιχτή διαφωνία για να επιφέρει την τιμωρία, οι ιερείς αποφάσιζαν), επί κοντά τριακόσια χρόνια, πριν φτάσει η Ιταλική Αναγέννηση στη χώρα τού Μανρίκε και του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού. Χρονολογικά, λοιπόν, δύο από αυτά τα ποιήματα υποτίθεται ότι βρίσκονται μέσα στα όρια του ισπανικού Μεσαίωνα, ενώ τα άλλα τρία όχι. Ας καθορίσουμε όμως όσο γίνετ...

Στην μαγική ποίηση του Όσκαρ Χαν, ο υμεναίος του θανάτου σαν προέκταση της ερωτικής έλξης, παίρνει την μορφή μιας αναγκαίας ανακύκλισης: όλα συμβαίνουν μέσα σε ένα μυστικό, προδιαγεγραμμένο σχέδιο εγγενές στην ίδια τη φύση των όντων, ακόμα και στους γλαδίολους, που με την γύρη και τους σπόρους μένουν για να ανανεώσουν στο διηνεκές αυτό που καταργεί το φιλί τού θανάτου. Οι ανησυχίες αυτής της ποίησης είναι επίσης φιλοσοφικές ("Το σώμα ρωτάει την ψυχή"), μεταφυσικές ("Μια νύχτα στο Καφέ Μπερλιόζ"), πολιτικές και, ασφαλώς, οντολογικές και ερωτικές. Στον τόμο αυτό συμπεριλαμβάν...

To βιβλίο αυτό αποτελεί ένα εγκώμιο για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Εκατόν εφτά ποιητές, ανάμεσα τους τρεις νομπελίστες και πολλοί από τους σημαντικότερους και πιο γνωστούς μιας ολόκληρης ηπείρου, εμπνέονται από την Ελλάδα και γράφουν ποιήματα για την Ιστορία της, τη μυθολογία της και τους απαράμιλλους δημιουργούς της σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και γνώσης. Αυτό γίνεται αδιάλειπτα, από την εποχή της Ισπανικής κατάκτησης της Αμερικής ίσαμε σήμερα.

To βιβλίο αυτό αποτελεί ένα εγκώμιο για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Εκατόν εφτά ποιητές, ανάμεσα τους τρεις νομπελίστες και πολλοί από τους σημαντικότερους και πιο γνωστούς μιας ολόκληρης ηπείρου, εμπνέονται από την Ελλάδα και γράφουν ποιήματα για την Ιστορία της, τη μυθολογία της και τους απαράμιλλους δημιουργούς της σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και γνώσης. Αυτό γίνεται αδιάλειπτα, από την εποχή της Ισπανικής κατάκτησης της Αμερικής ίσαμε σήμερα.

Τα ποιήματα του Καβαλκάντι (έγραψε σονέτα, μπαλάντες και τραγούδια), μαζί με την τεχνική και τα θέματα που πραγματεύονται, είναι αντιπροσωπευτικά της Φλωρεντίας του 13ου αιώνα και πάνω απ' όλα αντιπροσωπεύουν την τοσκάνικη ευαισθησία γύρω από τον έρωτα. Τον Καβαλκάντι ενδιαφέρουν επίσης -και το εκφράζει στα ποιήματά του- τα καθημερινά αισθήματα της φιλίας, του έρωτα, της διάψευσης και της ανθρώπινης επικοινωνίας. Σ' αυτά τα στοιχεία οφείλεται και η αδιαμφισβήτητη διαχρονικότητά τους. Και γι' αυτό, ίσως, θεωρείται από την κριτική ρεαλιστής ποιητής εκείνης της εποχής.

Ο Κανταράς ήταν ένα πανέξυπνο τσοπανόσκυλο. Αντί κοπαδιού προβάτων είχε συνηθίσει να φυλάει με απαράμιλλη αφοσίωση και αυτοθυσία το σπίτι με όλα του τα υπάρχοντα και ό,τι ζωντανό κατοικούσε σ' αυτό. Εκείνα τα χρόνια υπήρχαν ακόμη αλεπούδες στα βουνά της Κεφαλλονιάς, και όταν έμπαιναν σε κοτέτσι έκαναν πραγματική σφαγή.

Ο Rene de Costa μας εισάγει στα μυστικά της μαγειρικής, με την παρουσίαση μιας σειράς φαγητών, εύκολων στην ετοιμασία αλλά και εντυπωσιακών στην εμφάνιση, που χωρίς την παραμικρότερη αμφιβολία θα γίνουν δεκτά με επιφωνήματα θαυμασμού από την καλή των ονείρων μας. Οι συνταγές του Rene de Costa, αυστηρά δοκιμασμένες, δίνουν τις τέλειες αναλογίες και τις ακριβείς ποσότητες για το τέλειο αποτέλεσμα. Το βιβλίο, γραμμένο σε μια κατανοητή γλώσσα γι' αυτόν που δεν πάτησε ποτέ στην κουζίνα, συμπληρώνεται από μια περιγραφή των αναγκαίων σκευών, συμβουλές για τη χρήση τους και ορισμέν...