Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κείμενα παλαιότερων και σύγχρονων δημιουργών, για τη ζωή και το έργο του Κώστα Κρυστάλλη.

ΣΙΒΥΛΛΑ ΕΡΥΘΡΑΙΑ Με την φλόγα να καίει σε βωμούς με δαυλούς Ο μαντικός σου λόγος μαγεύει τους αυλούς Ιέρεια και προφήτης στην γη φωτισμένη Βρήκες την λύρα την τριγωνική αγαπημένη Χρόνια σε πηγή ιερή με λιτά τα μαλλιά σου Χαϊδεύαν οι καιροί το σώμα σου Και θρέφαν με χυμούς την λαλιά σου. Την δίψα του λαού την κερνούσες σοφία Μ’ αρχέγονα λόγια κλεμμένα απ’ την δημιουργία, Απ τα χέρια σου τόσα βιβλία με ύμνους, χρησμούς, νόμους και μέλη Κι’ αντάμα στην έκσταση το φως των Θεών και οι αγγέλοι Στου Φοίβου τις κρύπτες ακοίμητο πνεύμα Λύνει μυστήρια μα κι αινίγματα μ...

Πέρα απ’ το χρόνο, μέσα σ’ ένα χώρο που η φύση οργίαζε, άκουσα τις ιστορίες των γυναικών που θα διαβάσετε. Η γιαγιά Καλλιρρόη, έτσι την έλεγαν, άρχισε με βραχνή φωνή και με τρόπο που αυτή και μονάχα αυτή γνώριζε να στοράει χθεσινά και τωρινά. Ο ήλιος άρχισε να μαζεύει τ’ ασήμια του. Οι βουνοπλαγιές σκοτείνιαζαν. "Θα φύγω θυγατέρα, αν σ’ αρέσουν οι ιστορίες μου θα ξανάρθω, αρκετά τώρα γνωρίζεις πως τα βάσανα είναι για όλους". Έπειτα μέσα από έναν περίεργο άνεμο την έχασα. "Θεία Καλλιρρόη», είπα, "θεία Καλλιρρόη". Ο αχός ξαναρχόταν στ’ αυτιά μου απ’ τα φαράγγια και τα λαγκ...

Ακούτε! Βγαίνω απ' τα δόντια της Μέδουσας και χουγιάζω να φύγουν οι λύκοι. Το αίμα μου βουτάει στην οργή, παίρνει λιθάρια απ' τα βουνά της και πετροβολά. Τι γυρεύετε απ' το λαό αγρίμια μιαρά, που θυμιατίζετε την αδικία; Οι μυλόπετρες είναι άγιες, αλέθουν σιτάρι για ψωμί δεν κάνουν κιμά τα παιδιά μας... Πού πάτε μέδουσες; Η ρίζα γεννά αμέτρητες φλόγες, να τρέμετε την οργή τους. Ακούτε!

"Τότε άνοιξαν τα κορμιά των βράχων και των δένδρων τα σώματα να φυλαχτεί η γενιά της πέτρας, της λάμψης και των λυγμών μετά τον κατακλυσμό. Και ο Δευκαλίων με την Πύρρα κρύψαν τα τέκνα τους στους ναούς της Δωδώνης τυλιγμένα με χορτάρια και φύλλα βελανιδιάς κι όλη η φαμίλια με τη ζέστη του χνώτου στην πρώτη αλήθεια της ανάγκης τα βάσανα." (απόσπασμα από το βιβλίο) Η Άννα Μπουρατζή - Θώδα είναι μια συγγραφέας πολυγραφότατη και με αναγνωρίσιμο πλέον ύφος στο χώρο της λογοτεχνίας. Στο βιβλίο της αυτό κάνει μια αναδρομή στην ιστορία μέσα από μύθους και γεγονότα π...

Ένα κορίτσι ζει την κήρυξη του πολέμου του '40 στον Πύργο της Ηλείας, κοντά στον αξιωματικό πατέρα της. Παρακολουθεί και καταγράφει με λεπτομέρειες και με ευαισθησία, μέσα από τα συμβάντα, την επιστράτευση, τον πηγαιμό του πατέρα στο Μέτωπο, τις νίκες επί των Ιταλών αλλά και τις κακουχίες των Ελλήνων μαχητών, τη Γερμανική εισβολή και τη συνθηκολόγηση, την τριπλή Κατοχή, την πείνα, τους μαυραγορίτες, την ελπίδα για λευτεριά. Ο γυρισμός του πατέρα από τον πόλεμο τη χαροποιεί, σηματοδοτεί την αλλαγή στη ζωή της, αλλά και το άνοιγμα νέων σελίδων μυθιστορηματικών, με ταξίδια φυγ...

O φασισμός έτριζε τα δόντια του και σταύρωνε τους λαούς. Ήταν η βάρδια του τίγρη. Τότε τα παιδιά άνοιξαν διάπλατα τα μάτια τους, σφίξαν τα δόντια, έδεσαν μπόγο τα όνειρά τους και βρέθηκαν κι αυτά στις γραμμές της πάλης για λευτεριά. Κι όπως οι βάρβαροι πυροβολούσαν τη ζωή καθώς εφύτευε στους κήπους παπαρούνες οι αθώες καρδιές κατάγραφαν στιγμές και γεγονότα. Αυτά ακριβώς μάς περιγράφει η συγγραφέας με γλαφυρότητα και ζωντάνια.