Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Ρίτα λατρεύει τις μεταμφιέσεις, της αρέσει να τρέχει και να κάνει τον αρχηγό. Ο Μπελάς όλο κάτι θέλει να μασουλάει, του αρέσει να κοιμάται και να κλέβει στο σκάκι. Με τέτοια απίθανη παρέα, λίγο δύσκολο να βαρεθεί κανείς!

Η Ρίτα λατρεύει τις μεταμφιέσεις, της αρέσει να τρέχει και να κάνει τον αρχηγό. Ο Μπελάς όλο κάτι θέλει να μασουλάει, του αρέσει να κοιμάται και να κλέβει στο σκάκι. Με τέτοια απίθανη παρέα, λίγο δύσκολο να βαρεθεί κανείς!

Η Ρίτα λατρεύει τις μεταμφιέσεις, της αρέσει να τρέχει και να κάνει τον αρχηγό. Ο Μπελάς όλο κάτι θέλει να μασουλάει, του αρέσει να κοιμάται και να κλέβει στο σκάκι. Με τέτοια απίθανη παρέα, λίγο δύσκολο να βαρεθεί κανείς!

Η Ρίτα λατρεύει τις μεταμφιέσεις, της αρέσει να τρέχει και να κάνει τον αρχηγό. Ο Μπελάς όλο κάτι θέλει να μασουλάει, του αρέσει να κοιμάται και να κλέβει στο σκάκι. Με τέτοια απίθανη παρέα, λίγο δύσκολο να βαρεθεί κανείς!

Η Ρίτα λατρεύει τις μεταμφιέσεις, της αρέσει να τρέχει και να κάνει τον αρχηγό. Ο Μπελάς όλο κάτι θέλει να μασουλάει, του αρέσει να κοιμάται και να κλέβει στο σκάκι. Με τέτοια απίθανη παρέα, λίγο δύσκολο να βαρεθεί κανείς!

Ο Σλόμο Βενέτσια (γενν. 1923), Eβραίος από την ιταλική εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, μεταφέρθηκε τον Απρίλιο του 1944 σε ηλικία 21 ετών στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου, όπου εντάχθηκε στο σώμα των Sonderkommando, του οποίου είναι ένας από τους ελάχιστους επιζώντες. Αυτά τα "ειδικά σώματα" ήταν επιφορτισμένα από τους SS να αδειάζουν τους θαλάμους αερίων και να καίνε τα σώματα των θυμάτων προτού οδηγηθούν και οι ίδιοι σε θανάτωση έπειτα από κάποιους μήνες "υπηρεσίας". Στο τέλος του πολέμου δεν υπήρχαν παρά μερικές δεκάδες επιζώντες, εκ των οποίων ελάχιστοι μίλησαν, και μάλιστα...

Εξόριστος για πάντα από την ιστορία της "Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" του Κ.Θ. Δημαρά, ο Γιάννης Σκαρίμπας καταλαμβάνει, αντίστοιχα, μια παράγραφο δεκαεξίμισι και άλλη μία δεκατρισίμισι αράδων στις ιστορίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας του Mario Vitti και του Λίνου Πολίτη, ο οποίος του επέθεσε τον τίτλο του "ιδιότυπου και απροσάρμοστου και στην ποίηση και στην πεζογραφία". Όσον αφορά την σύγχρονή μας "Εισαγωγή στη Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία" του Roderick Beaton, εκεί ο Σκαρίμπας κατάφερε να έχει ελάχιστα μεγαλύτερο εκτόπισμα (δεκαεννέα αράδες). Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση σπανί...

Η "Νανά" του Ζολά μοιάζει να έχει γραφτεί πάνω σε μια μόνο ιδέα: να γίνει το έργο αυτό μια μεγαλειώδης απόδειξη της παντοδυναμίας του πόθου. Ο πόθος που νιώθουν οι άντρες για την Νανά γίνεται ο κινητήριος μοχλός κοινωνικών ανακατατάξεων: οικογένειες της υψηλής κοινωνίας καταστρέφονται, ιερόδουλες του περιθωρίου κατακτούν χρήμα και δόξα. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο συγγραφέας ανατέμνει με τον δικό του τρόπο την κοινωνία και, βέβαια, σχολιάζει την πολιτική κατάσταση της εποχής, με τον ηδονισμό και την ηθική κατάπτωση της Β΄ Αυτοκρατορίας. Συνάμα, όμως, παραλαμβάνει έν...

Στις αρχές της δεκαετίας του '90, ένας άγνωστος ακόμα σκηνοθέτης από το ξεχασμένο, συκοφαντημένο και παραμελημένο τότε Ιράν ήταν η μεγάλη, ανανεωτική μορφή που απρόσμενα διέψευσε όσους είχαν αρχίσει να διαπιστώνουν στον δυτικό κινηματογράφο εμφανή σημάδια κόπωσης, συμβατικότητας και επανάληψης. Ο Αμπάς Κιαροστάμι, με το "Close-up", την ταινία με την οποία ξάφνιασε ευχάριστα κοινό και κριτικούς στη Δύση, ανέτρεψε αυτή την καλλιτεχνική κατήφεια της εποχής και, λίγα χρόνια αργότερα, το 1997, στις Κάννες, κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα με τη "Γεύση του κερασιού", επιβεβαιώνοντας τη...