Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

''Βαρκελώνη, 2099. Επιδημία ισπανικής λύπης. Ανάμεσα στα θύματα, κάποιος άτυχος Έλληνας τουρίστας. Ο βίαιος εγκλεισμός του στο πλοίο των τρελών...'' Μια ιλαροτραγωδία από το μέλλον, υπό το μπλε σεληνόφως. Η αυξομείωση της λύπης, είναι κρατική υπόθεση.

Ένας ιός που κατασπαράσσει υφάσματα; Ένα γυναικείο χέρι που τρελλάθηκε; Χριστούγεννα στο Νοσοκομείο, με μια σφαίρα στην κοιλιά; Μια ψιψίνα ερωτεύεται μια νυχτερίδα; Η γοργόνα & το λαύδανο; Ο ταξιτζής & οι Κέρβεροι; Στο Παρίσι με τον Τζιμ Μόρρισον; Έξι συν ένα χνάρια φαντασμάτων, στα πλακόστρωτα του υπαρξιακού αδιεξόδου. Πέντε συν δύο αλλόκοτες μονοκοντυλιές τρόμου· μαύρης κωμωδίας, επιστημονικής φαντασίας και ρεαλιστικών παραισθήσεων. Οκτώ πλην ένα ρομαντικά σορτ κατς, στα περιθώρια του Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Εφτά φρενήρεις τραγέλαφοι, στη σκιά του Πύργου του Άιφελ...

Γλυκείες σενιόρες, δροσερές σενιορίτες, καλοί μου σενιόροι... Καλωσορίσατε στη Βαρκελώνη! Πρόθυμες χήρες θα σας υποδεχτούν, απρόθυμοι ντετέκτιβ και αστείοι τσιρκολάνοι. Γυμνόστηθες τσιγγάνες και βιολιά, φλαμένκο και τσιγγάνοι. Εδώ, θα δείτε με τα μάτια σας τον Φράνκο να σηκώνεται απ' τον τάφο! Ολόφρεσκες ψυχές να καταλήγουν στα σκουπίδια και φίδια να γίνονται ψαλίδια! Πυρηνικές εκρήξεις και σεισμούς, χειρομαντείες και τορέρος να ερωτεύονται τον ταύρο. Κυνομαχίες, τρομοκράτες και αντάρτες στα βουνά, και πεθαμένους γάτους ν' ανασταίνονται! Καλόκαρδους κανίβαλους, άκαρδους...

"Με βλέπω σαν σε όνειρο, να σέρνομαι στην προκυμαία. "Υπάρχω;", λέω, κ' ύστερα "δεν υπάρχεις!" Η προκυμαία εξαφανίζεται, καθώς η σκοτεινή κόρη του Χηρόλακκα ελλιμενίζεται. Μεσίστια κυματίζει η σημαία, στο πηδάλιο, ο καπτάν- Ταξιάρχης. ... Μου γνέφει η πανσέληνος από ψηλά, ενώ τ' αστέρια παρακολουθούνε σιωπηλά. Οι ουρανοί, με ραίνουνε με άνθη! Με πήρε και με σήκωσε στον Κάτω Κόσμο, η Οιάνθη..." Μια Γκραν Γκινιόλ συνομιλία με την "Πρέβεζα" του Κώστα Καρυωτάκη.

Πάρε μια γεύση από τον Κάτω Κόσμο που σε περιμένει. Επιστροφή εγγυημένη.

Κάθε λίγο και λιγάκι, σε εφημερίδες, περιοδικά και βιογραφικά λεξικά, πέφτω πάνω σε περιγραφές της ζωής μου, όπου με όμορφες φράσεις μαθαίνω πως έγινα αλήτης προκειμένου να σπουδάσω Κοινωνιολογία. Αυτό είναι ωραίο και ευγενικό εκ μέρους των βιογράφων μου, είναι όμως ανακριβές. Ε, λοιπόν, έγινα αλήτης, κυρίως, λόγω της ζωντάνιας που έκρυβα μέσα μου, λόγω του πάθους της περιπλάνησης που είχα στο αίμα μου και δεν με άφηνε να ησυχάσω. Η Κοινωνιολογία ήρθε συμπτωματικά, ακολούθησε, όπως ακριβώς το νότισμα του δέρματος ακολουθεί το παπάκι. Βγήκα στο "Δρόμο" γιατί δεν μπορούσα να...

Κάθε λίγο και λιγάκι, σε εφημερίδες, περιοδικά και βιογραφικά λεξικά, πέφτω πάνω σε περιγραφές της ζωής μου, όπου με όμορφες φράσεις μαθαίνω πως έγινα αλήτης προκειμένου να σπουδάσω Κοινωνιολογία. Αυτό είναι ωραίο και ευγενικό εκ μέρους των βιογράφων μου, είναι όμως ανακριβές. Ε, λοιπόν, έγινα αλήτης, κυρίως, λόγω της ζωντάνιας που έκρυβα μέσα μου, λόγω του πάθους της περιπλάνησης που είχα στο αίμα μου και δεν με άφηνε να ησυχάσω. Η Κοινωνιολογία ήρθε συμπτωματικά, ακολούθησε, όπως ακριβώς το νότισμα του δέρματος ακολουθεί το παπάκι. Βγήκα στο "Δρόμο" γιατί δεν μπορούσα να...

Από την άμμο του Περναμπούκο ως τα χιόνια του Κλοντάικ, από τη Βαρκελώνη του '30 ως την Αθήνα του '50 από τους αρουραίους της Κέρκυρας ως τα παραισθησιογόνα μανιτάρια, τα ελάφια, τις αντιλόπες και τις λυπημένες λιβελλούλες του απαγορευμένου δάσους της έκστασης, από τον Ιερώνυμο Μπος ως τον Βαν Γκογκ, από τα φαντάσματα δηλητηριωδών δεσποινίδων ως το αχανές, παράγωνο σαλόνι του Τρελόσπιτου, ούτε μια τρίχα δεν απέχει η παράκρουση από τη λογική, το βουντού από την προσευχή, η Κόλαση από τον Παράδεισο, ο Θεός από τον Διάβολο. Δεκαπέντε ολοκαίνουριες βελονιές στον καμβά της εξουθ...

"Τι να 'ναι αυτό;" αναρωτήθηκε η Ορτένσια, μυρίζοντάς το και χώνοντας μέσα το δάχτυλο. "Να δω κι εγώ!" είπε με περιέργεια η Ορτανσία. "Να δεις που θα 'ναι κάποιο μπλε ζαχαρωτό..." Δοκίμασαν λίγο, όσο κόλησε στο δαχτυλάκι. "Πικρό!" απεφάνθησαν εν ενί στόματι, σουφρώνοντας ταυτόχρονα τις όμοιες φατσούλες τους. Μισή ώρα αργότερα, η μπλε ζάχαρη ενήργησε ολοκληρωτικά και αναπόδραστα και η νύχτα που ακολούθησε ήταν μακρά και εφιαλτική.

παράδεισος (ο): Εν τη αρχαία ελληνική γλώσση, περιφραγμένος τόπος αναψυχής και διασκεδάσεως κατάφυτος και πλήρης αγρίων ζώων. || Εν τη Παλαιά Διαθήκη, τόπος τρυφής, πλήρης θελγήτρων, ον ο Θεός εποίησεν επί της Γης χάριν του ανθρώπου. || Εν τη Καινή Διαθήκη, ο εν τοις Ουρανοίς τόπος, ένθα οι άγιοι, οι άγγελοι και αι ψυχαί των δικαίων απολαύουσι της θέας του Θεού. τεχνητός: ο δια της τέχνης γινόμενος, ο μη φυσικός. Ο λογικώς, ορθολογιστικώς κατασκευασμένος.