Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποια είναι η κληρονομιά της Ευρώπης; Για τον Πολ Βαλερί, τον Γάλλο συγγραφέα και φιλόσοφο, η Μεσόγειος δίνει την απάντηση. Τρία ιστορικά στοιχεία ορίζουν τα ευρωπαϊκά σύνορα: το πολιτικό και δικαστικό σύστημα που προέρχεται από τους Ρωμαίους, η ηθική που προέρχεται από τους Χριστιανούς και η κουλτούρα, ο πολιτισμός, ο οποίος είναι δημιούργημα των Ελλήνων... Η Ευρωπαϊκή Ένωση μας καλεί λοιπόν να είμαστε ενωμένοι μέσα σε αυτή την πολυμορφία... Η πανδημία, όμως, για άλλη μια φορά μετά την οικονομική κρίση, υπερτόνισε το κενό μεταξύ Ανατολής και Δύσης, μεταξύ κυβερνήσεων της Κε...

Αν σου ζητούσα να γράψεις ένα σύντομο κείμενο πάνω σε όποιο θέμα θέλεις, αφήνοντάς σου απεριόριστο χρόνο, μαντεύεις τι θα συνέβαινε: δεν θα έγραφες τίποτε. Αν όμως είχα τη δυνατότητα να σε πιέσω να συνθέσεις μία ιστορία χρησιμοποιώντας αναγκαστικά δέκα λέξεις διαλεγμένες στην τύχη από το λεξικό του Σκαρλάτου Βυζαντίου, έκδοσης του 1851 [...] είμαι βέβαιος ότι κάτι θα μου παρέδιδες. Οι περιορισμοί διευκολύνουν παραδόξως τη γραφή, σε υποχρεώνουν να ξεκινήσεις πριν προλάβεις να σκεφτείς, με αποτέλεσμα να λες πολλές φορές πράγματα που ούτε εσύ δε περίμενες ν’ ακούσεις. Σου αν...

Γιατί τιτλοφόρησα αυτό το κείµενο Πριν; Κανονικά θα έπρεπε να το ονοµάσω Μετά. Αλλά συµβαίνουν λίγα πράγµατα εδώ. Πού και πού ακούγεται το µετρό που περνάει: είναι η κυριότερη ψυχαγωγία µας. Το ακούµε πολύ αµυδρά. Σε ποια απόσταση περνάει; Στα εκατόν πενήντα µέτρα; Στα πεντακόσια µέτρα; Πόσος καιρός θα µας χρειαστεί για ν’ ανοίξουµε µια στοά τέτοιου µήκους; Το συζητάµε συχνά αυτό το θέµα. ?ιακρίνουµε τη µέρα από τη νύχτα χάρη στον ήχο του µετρό. Όταν δεν το ακούµε για µεγάλο διάστηµα, υποθέτουµε ότι είναι νύχτα ή ότι οι οδηγοί κάνουν απεργία. Ακούµε επίσης το άνοιγµα και το...

"Τότε πήγα στο σαλόνι και άνοιξα τον τουριστικό οδηγό. Διάβασα ότι στην είσοδο του ναού του Απόλλωνα που στέγαζε την Πυθία ήταν χαραγμένα γνωμικά των επτά σοφών, το "γνώθι σαυτόν", "το μηδέν άγαν", κι ότι ανάμεσά τους υπήρχε ένα γράμμα μόνο του, ξεκάρφωτο, το κεφαλαίο Ε, που το νόημά του παραμένει άγνωστο. Έχει εμπνεύσει πολλές εικασίες, έλεγε ακόμη το κείμενο, αλλά καμία δεν κρίνεται πειστική. Η ανακάλυψη αυτή με χαροποίησε, κι ίσως επειδή αισθανόμουν ότι την όφειλα στον υδραυλικό, έπαψα να του γκρινιάζω και δεν διαμαρτυρήθηκα όταν έσπασε σε μια αδέξια κίνηση τα δύο ποτήρι...

Γιατί τιτλοφόρησα αυτό το κείµενο Πριν; Κανονικά θα έπρεπε να το ονοµάσω Μετά. Αλλά συµβαίνουν λίγα πράγµατα εδώ. Πού και πού ακούγεται το µετρό που περνάει: είναι η κυριότερη ψυχαγωγία µας. Το ακούµε πολύ αµυδρά. Σε ποια απόσταση περνάει; Στα εκατόν πενήντα µέτρα; Στα πεντακόσια µέτρα; Πόσος καιρός θα µας χρειαστεί για ν’ ανοίξουµε µια στοά τέτοιου µήκους; Το συζητάµε συχνά αυτό το θέµα. ?ιακρίνουµε τη µέρα από τη νύχτα χάρη στον ήχο του µετρό. Όταν δεν το ακούµε για µεγάλο διάστηµα, υποθέτουµε ότι είναι νύχτα ή ότι οι οδηγοί κάνουν απεργία. Ακούµε επίσης το άνοιγµα και το...

Ο συγγραφέας ταξιδεύει από το Παρίσι -όπου αντιμετωπίζει τη μοιραία ασθένεια του φίλου και εκδότη του- στην Ελλάδα της κρίσης - όπου γνωρίζεται με ανθρώπους τσακισμένους από την οικονομική ανέχεια. Ανάμεσα στη ζεστασιά των ημερών και τη θλίψη της απουσίας· ανάμεσα στο Παρίσι και την Αθήνα· ανάμεσα στη μητρική γλώσσα και τη γραφή ξεφυτρώνει αναπάντεχα το ερώτημα: Γιατί ξεχνάμε; - Υπάρχει άραγε κάτι που δεν διαγράφεται ποτέ από τη μνήμη μας; σε ρώτησα. Δεν χρειάστηκε να σκεφτείς πολύ. - Η θάλασσα, είπες. Μπορεί κανείς να ξεχάσει τα βουνά, τις κοιλάδες, τα δάση, τα πο...

Ο συγγραφέας ταξιδεύει από το Παρίσι -όπου αντιμετωπίζει τη μοιραία ασθένεια του φίλου και εκδότη του- στην Ελλάδα της κρίσης - όπου γνωρίζεται με ανθρώπους τσακισμένους από την οικονομική ανέχεια. Ανάμεσα στη ζεστασιά των ημερών και τη θλίψη της απουσίας· ανάμεσα στο Παρίσι και την Αθήνα· ανάμεσα στη μητρική γλώσσα και τη γραφή ξεφυτρώνει αναπάντεχα το ερώτημα: Γιατί ξεχνάμε; - Υπάρχει άραγε κάτι που δεν διαγράφεται ποτέ από τη μνήμη μας; σε ρώτησα. Δεν χρειάστηκε να σκεφτείς πολύ. - Η θάλασσα, είπες. Μπορεί κανείς να ξεχάσει τα βουνά, τις κοιλάδες, τα δάση, τα π...

Το "Τάλγκο" είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Βασίλη Αλεξάκη γραμμένο απευθείας στα ελληνικά. Κυκλοφόρησε πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1982. Έναν χρόνο αργότερα, δημοσιεύθηκε και στα γαλλικά, μεταφρασμένο από τον συγγραφέα. Βραβεύθηκε από τη Γαλλική Ακαδημία. Μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Γιώργο Τσεμπερόπουλο, με τίτλο "Ξαφνικός έρωτας" και πρωταγωνιστές την Μπέτυ Λιβανού και τον Αντώνη Θεοδωρακόπουλο. Έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τα 200.000 αντίτυπα. Έκλεισα πίσω μου την πόρτα του διαμερίσματος, ακούμπησα το πακέτο στο τραπέζι, το κοίταξα κάμποση ώρα. Μετά βάλ...

Το "Θα σε ξεχνάω κάθε μέρα" κυκλοφόρησε το 2005. Είχε προηγηθεί η γαλλική έκδοση, η οποία ήταν υποψήφια για το βραβείο Γκονκούρ. Το μυθιστόρημά μου που είχε τη μεγαλύτερη απήχηση το οφείλω κατά κάποιον τρόπο σ’ εσένα. Είναι ένα ταξίδι διαμέσου της ελληνικής γλώσσας, όπου χρησιμοποιώ σαν πυξίδα το μυστηριώδες γράμμα Έψιλον που κρεμόταν πάνω από την είσοδο του ναού των Δελφών. Η περιπλάνηση καταλήγει στο αλφαβητάρι που χρησιμοποιούσες για να με μάθεις να διαβάζω όταν ήμουν τριών χρονών. Κέρδισε ένα όχι ευκαταφρόνητο βραβείο στη Γαλλία. Ήμουν στην Αθήνα όταν έμαθα το νέο κα...

Το αφιέρωµα αυτό αφορά και τους δύο τόµους της "Κενής Διαθήκης" τους εκδοθέντας το 2011 σε έναν ενωµένο και χωρισµένο τόµο µε κείµενα από είκοσι δύο συν ένα έλληνες και ξένους συγγραφείς. Η επιµέλεια του αφιερώµατος οφείλεται στον ποιητή και κριτικό Κώστα Σοφιανό, τον αποτελούντα τον εικοστό τρίτο συγγραφέα του "Αφιερώµατος", µε τα οκτώ πρώτα κεφάλαια, από το ανέκδοτο προς το παρόν βιβλίο του, "Τις ο Λαλών της Κενής Διαθήκης". Τα πρόσωπα των συν-συγγραφέων του Αφιερώµατος είναι κατά αλφαβητική "επιθετικώς" σειρά τα ακόλουθα: ο Βασίλης Αλεξάκης, ο Ελευθέριος Ανευλαβής,...

Η ιδέα: Η συνέργεια του "105,5 ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ" και των εκδόσεων ΤΟΠΟΣ στοχεύει, με μεσολαβητή το δοκιμασμένο κριτήριο πέντε γνωστών και συνάμα διαφορετικών στις προτιμήσεις τους πεζογράφων, να υποστηρίξει μερικές από τις πιο ελπιδοφόρες φωνές στη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία. Τα κείμενα: Δικαιώνουν την επιλογή και κυρίως προσφέρουν μια απολαυστική πέρα για πέρα αξιανάγνωστη λογοτεχνία, που ακυρώνει τις συχνές επιφυλάξεις για μια ανθολογία. Οι φωνές: Ο ανήσυχος αναγνώστης, σε όλες αυτές τις -διαφορετικών τάσεων- φωνές, θα αναγνωρίσει ως κοινό στοιχείο την αυθεντικότητα, τ...

Η ελληνική πεζογραφία συχνά αναφέρεται στο φαγητό, που αποτελεί σημαντικό συστατικό της κουλτούρας μας· ανασύρει μνήμες γεύσης και καταγράφει στιγμιότυπα από γεύματα και γιορτινά τραπεζώματα· περιγράφει πλούσιους αστικούς μπουφέδες και ταπεινά ταβερνάκια σε φτωχογειτονιές· συνδέει τον έρωτα, τον πόλεμο, την ξενιτιά, τη χαρά και τη λύπη με το φαγητό -είτε αυτό είναι η μαγειρίτσα στο αναστάσιμο οικογενειακό τραπέζι είτε το ψωμοτύρι του εργένη. Στην ειδική αυτή έκδοση για την εφημερίδα "Τα Νέα", στο Α' Μέρος, υπάρχουν αποσπάσματα από κείμενα (διηγήματα, μυθιστορήματα, ταξιδ...

Κάπνιζαν άραγε οι ήρωες των μυθιστορημάτων που διάβαζα μικρός; Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ούτε ο κόμης Μοντεχρίστος, ούτε ο Ταρζάν, ούτε ο Γιώργος Θαλάσσης, το θρυλικό Ελληνόπουλο που μάχεται στην Αθήνα κατά των ναζιστικών δυνάμεων κατοχής, δεν καπνίζουν. Για τον Λονγκ Τζον Σίλβερ είμαι λιγότερο σίγουρος. Λες να με μύησε στο κάπνισμα το θλιβερό αυτό άτομο; Τα μυθιστορηματικά πρόσωπα δεν έπαιζαν λιγότερο σημαντικό ρόλο στη ζωή μου από τα μέλη της οικογενείας μου. Είναι γεγονός ότι εξακολουθώ να καπνίζω, αν και μου το απαγόρευσε ο γιατρός που με χειρούργησε. Ίσως ο μόνο...

Ο Μιλτιάδης, καθηγητής της συγκριτικής φιλολογίας στο-Παρίσι, θα ήθελε πολύ να μάθει, πριν το θάνατο του, ποια ήταν η πρώτη λέξη που ξεστόμισε ο άνθρωπος. "Έτσι θα φύγω πιο ήσυχος", λέει. Δυστυχώς πεθαίνει πριν προλάβει να την ανακαλύψει. Την ημέρα της κηδείας του η αδελφή του τού υπόσχεται να λύσει το αίνιγμα για λογαριασμό του. Θα συναντήσει επιστήμονες κάθε λογής, που θα της μιλήσουν για τον ανθρώπινο εγκέφαλο, τη γλώσσα των βρεφών, τους χιμπατζήδες και τους Ηοmo sapiens, τον Δαρβίνο και τους δημιουργιστές, τον Φρόιντ και το πείραμα του φαραώ Ψαμμήτιχου. Επίσης, θα διαστ...

Πού πάμε; Ποιο είναι το πρόβλημά σας; Τι τα έκανες τα λεφτά; Με φωνάξατε; Σε αυτά αλλά και σε άλλα ουσιαστικά ερωτήματα απαντά ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης, με σκίτσα χωρίς λόγια, αλλά και με λόγια χωρίς σκίτσα. Ένα λεύκωμα του γνωστού συγγραφέα με ανατρεπτικά σκίτσα και καυστικές λεζάντες που θα προκαλέσει τόσο με τα κείμενα όσο και με τις εικόνες του. Μπορεί το κείμενο αυτό να γράφτηκε από ένα τέκνο της γενιάς του Μάη του ΄68, αλλά παραμένει προκλητικά επίκαιρο μέχρι και σήμερα. Όλες οι ανησυχίες του συγγραφέα αποτυπώνονται σε εικόνες και σχολιάζονται με κείμενα. Η...

Πού πάμε; Ποιο είναι το πρόβλημά σας; Τι τα έκανες τα λεφτά; Με φωνάξατε; Σε αυτά αλλά και σε άλλα ουσιαστικά ερωτήματα απαντά ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης, με σκίτσα χωρίς λόγια, αλλά και με λόγια χωρίς σκίτσα. Ένα λεύκωμα του γνωστού συγγραφέα με ανατρεπτικά σκίτσα και καυστικές λεζάντες που θα προκαλέσει τόσο με τα κείμενα όσο και με τις εικόνες του. Μπορεί το κείμενο αυτό να γράφτηκε από ένα τέκνο της γενιάς του Μάη του ΄68, αλλά παραμένει προκλητικά επίκαιρο μέχρι και σήμερα. Όλες οι ανησυχίες του συγγραφέα αποτυπώνονται σε εικόνες και σχολιάζονται με κείμενα. Η...

"Πάντα αναρωτιόμουν για τις ζωές των ανθρώπων που έβλεπα. Ωραία, τέλειωσε ο χτίστης το ρετιρέ, σε τι σπίτι γυρνάει; Πώς αγκαλιάζει ο "μπάτσος" και πώς ο κρατούμενός του; Η καλόγρια τι όνειρα βλέπει το βράδυ; Κάποια στιγμή άρχισα να ξεστρατίζω και να αναζητώ νέες εικόνες. Το πάθος της παρατήρησης έγινε σιγά σιγά επάγγελμα. Θυμάμαι με πόση έκπληξη έζησα το 1989 την εξέγερση στο Κόσσοβο. Με είχαν στείλει από την "Πρώτη" με κομμουνιστικές οδηγίες. Να γράψω πόσο καλοί είναι οι μεν και πόσο κακοί είναι οι δε. Και εγώ έγραφα ότι δεν βλέπω κανένα καλό. Το ένα χωριό το έκαιγαν ο...

Περιέχονται τα κείμενα: - Ο Μάης που ξάφνιασε τον κόσμο - Η παγκόσμια έκρηξη Γαλλία - Ecole de Beaux Arts: Το ευρηματικό εργαστήριο της εξέγερσης - Η θυμωμένη ποίηση των δρόμων - Το χρονικό της εξέγερσης - Καρολίν Ντε Μπεντέρν, "Κερδίσαμε πολιτιστικά, αλλά ευτυχώς χάσαμε πολιτικά" - Ανρί Βεμπέρ, "Οι σχέσεις εξουσίας άλλαξαν" - Μπρις Λαλόντ, "Είμαι φιλελεύθερος όσο πριν από 40 χρόνια" - Κώστας Γαβράς, "Το τέλος του πατερναλισμού των πολιτικών" - Βασίλης Αλεξάκης, "Μια δημοκρατία που λειτουργούσε όπως στην αρχαία Αθήνα" - Βασίλης Βασιλικός, "Άφησα το σημάδι μο...

Το τελευταίο θεατρικό έργο του βραβευμένου συγγραφέα, μια απολαυστική παρωδία της αρχαίας "Φαίδρας" με στοιχεία δανεισμένα από το θέατρο του παραλόγου. Η πρώτη παρουσίασή του έγινε το 2008.