Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σ’ έναν κόσμο που αποθεώνει το μοναδικό και το μόνο, η συνύπαρξη πενήντα ποιητών σε μια ανθολογία θα μπορούσε να θεωρηθεί πολιτική πράξη. Μια -ακόμη- ανθολογία που επιχειρεί να χαρτογραφήσει την περιοχή του βιώματος ανθρώπων που ζουν και γράφουν ποίηση σε κρίσιμη εποχή. Ανθολογία δίγλωσση, που προσπαθεί να περιγράψει το βίωμα με τη δύναμη των λεκτικών ταξιδιών αποτυπώνοντας αισθητικές, υφολογικές και θεματικές τάσεις -εφόσον αυτές υπάρχουν, αναζητώντας την κοινότητα στον λόγο, εφόσον υπάρχει κι αυτή. Τα πενήντα ποιήματα της ανθολογίας ανήκουν σε εικοσιπέντε ποιήτριες και...

Συμμετέχουν οι: Ζήσης Καραβάς (δημοσιογράφος) Πίτερ Μπίεν (Συγγραφέας) Κουλούρη Μαρία (Ποιήτρια) Μανθούλης Ροβήρος (Συγγραφέας) Κεντρωτής Γιώργος (Ποιητής) Πολέντας Μανόλης (Ποιητής) Φρούντζος Παναγιώτης (Δημοσιογράφος) Αφροδίτη Ερμίδη (Δημοσιογράφος) Αιμιλία Καραλή (Διδάκτωρ) Ανδρειωμένος Γιώργος (Καθηγητής) Αλεξανδρόπουλος Μήτσος (Συγγραφέας) Σοφίας Καζαντζιάν (Ηθοποιός) Μάριος Ιορδάνου (Ηθοποιός) Θάνος Μικρούτσικος (Συνθέτης) Καραμπάτσος Θανάσης (Δημοσιογράφος) Θεοδωράκης Μίκης (Συνθέτης)

Η ποίηση δεν προσφέρει απαντήσεις. Η ποίηση φτιάχνει ερωτήσεις. Η διαδρομή μέσα στη νέα μικρή ποιητική σύνθεση της Μαρίας Κουλούρη, "Καθημερινά κρεβάτια", ευδοκιμεί στην ησυχία, ζητάει χρόνο από τον αναγνώστη, να ξαποστάσει και να την απολαύσει, με βήματα αργά και μάτια που ξεχωρίζουν και το φως και τη σκιά. Το "εγώ" συνδιαλέγεται με το "εμείς" και δημιουργεί ένα νέο "εσείς". Οι λέξεις βρίσκουν χώμα για να ριζώσουν και ο άνθρωπος φύεται εκ του μη όντος, ψάχνοντας μια πιο αυθεντική ύλη, που ενδέχεται εδώ να την ανακαλύψει.

ΕΝΑΝΤΙΑ Φορώντας φύλλα Ως απόδειξη των αισθημάτων μου Ανατίναξα την πόλη Ό,τι απόμεινε η σιδερένια πόρτα Στον κήπο που ευδοκιμείς Και τα δέντρα Προμαχώνες της σκιάς σου Ερωτεύομαι τους κορμούς Ελπίζοντας αιώνες Παντρεύομαι το χώμα Κομμάτι από πλευρό Και ύλη απομυζώντας Αναβάλλομαι Στη δεύτερη ποιητική συλλογή της Μαρίας Κουλούρη, "Ρολόγια και άλλοι χτύποι", ο χρόνος βιώνεται ποικιλοτρόπως, προβάλλεται όμως πάντα σε μεγάλη κλίμακα: ως συνείδηση του τέλους αλλά και ως υπέρβασή του, ως μνημείωση και ανασκαφή του παρελθόντος, ω...

Για πάνω από μισό χρόνο -από τον Νοέμβριο του 2014 ως τον Ιούνιο του 2015-, την πρώτη Δευτέρα κάθε μήνα, περίπου σαράντα νέοι και νεότατοι στην πλειονότητά τους ποιητές συμμετείχαν με την ανάγνωση ποιημάτων τους στους "Ποιητικούς Διαλόγους De Profundis" που διοργάνωσαν το ποιητικό περιοδικό Τα Ποιητικά και οι Εκδόσεις Γκοβόστη. Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε -κατά γενική ομολογία με απόλυτη επιτυχία- ο πρώτος κύκλος επτά θερμών, φιλικών ποιητικών συναντήσεων- κατά τις οποίες διαβάστηκαν ποιήματα και άλλων, εκτός των προσκεκλημένων από τους διοργανωτές, νέων ποιητών, ενώ συχνά...

Στου Κάφκα Αν αποφάσισες να μεταμορφωθείς, γίνε χώρος Δώσε μου καρέκλα και κρεβάτι Άσε με να ξαπλώσω Τόσες δίκες Να τελειώσουν κάποτε Σε γνώρισα παράθυρο Έγινες σκοτάδι Σε είδα βροχή Πέρασε κι αυτό Οι πόνοι της γέννας Σε κάνανε μητέρα Διάβασα τα έργα σου Τα έφαγες Όπως εκείνος ο πατέρας τα παιδιά του Να μια όμορφη μέρα, είχα πει Ήθελα να σκαρφαλώσω στα δέντρα Ντράπηκα Αν αποφάσισες να μεταμορφωθείς, γίνε χώρος Υπάρχει ακόμα ένας ήχος Ήσυχος Περιμένει να τον αφήσεις να κοιμηθεί Ζήσε αργά Περιττό να το πούμε Όλοι θα υποκύψουμε Αυτός είναι ο τελε...