Ανθίας Τεύκρος 1903-1968
Ο Τεύκρος Ανθίας γεννήθηκε το 1903 στη Κοντέα, ένα χωριό στην επαρχία Αμμοχώστου. Είναι γνωστός και με διάφορα ψευδώνυμα, όπως Ανδρέας Ζαφείρης, Λιμπέρης, Ανδρέας Φιλοθέου και Κ. Ραγιάς. Ο Ανθίας έγραψε εκτός από ποίηση, διάφορα θεατρικά έργα καθώς και χρονογραφήματα. Πολλά από τα έργα του μεταφράστηκαν και στα αγγλικά. Ο Τεύκρος Ανθίας φοίτησε στο Εμπορικό Γυμνάσιο της Λάρνακας και στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές του στο ιεροδιδασκαλείο της Λάρνακας όπου και πήρε το πτυχίο του δασκάλου, το 1922. Λίγο αργότερα, το 1924, έφυγε για την Ελλάδα που εργάστηκε ως δάσκαλος. Ο Ανθίας άρχισε να γράφει ποιήματα ενώ ήταν ακόμα μαθητής, μερικά από τα οποία και δημοσιεύτηκαν σε τοπικές εφημερίδες της εποχής. Στον ελλαδικό χώρο έγινε γνωστός το 1929 με την ποιητική του συλλογή "Τα σφυρίγματα του αλήτη". Επιστρέφει στην Κύπρο το 1930 και συνεργάζεται με διάφορες εφημερίδες όπως η "Πρωινή", "Ελευθερία", "Νέος Δημοκράτης" και "Χαραυγή". Αργότερα έζησε και εργάστηκε για αρκετό διάστημα στο Λονδίνο, στην εκεί κυπριακή παροικία. Ο Ανθίας έγραψε συνολικά 52 έργα από τα οποία ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: "Λουλούδια της αγάπης" 1922 Λάρνακα, "Τα σφυρίγματα του Αλήτη" 1929 Αθήνα, "Σαράβαλο" 1932 Κύπρος, "Η άνοδος" 1939 Κύπρος, "Τα σφυρίγματα του ερημίτη" 1943 Κύπρος, "Κυπριακή Τραγωδία" 1965 Αθήνα, "Σ' αγαπώ" 1966 Λονδίνο, "Αγρυπνώ για σένα Ελλάδα" 1967 Λονδίνο. Το ποιητικό και συγγραφικό έργο του Τεύκρου Ανθία διακρίνει στα πρώτα στάδια του ο συναισθηματισμός και η ειρωνική διάθεση. Αργότερα τη θέση τους παίρνουν ο αυθορμητισμός και η υποκειμενικότητα. Προσπάθησε, επηρεασμένος από το Βάρναλη, να εξαλείψει την κοινωνική αδικία και να εξυπηρετήσει τον ίδιο τον άνθρωπο. Στο όλο έργο του είναι εμφανής και η αγάπη του για την Κύπρο και την Ελλάδα. Ο Τεύκρος Ανθίας ήταν ένας από τους σημαντικότερους Κύπριους λογοτέχνες του 20ου αιώνα. Πέθανε το 1968.
Συν τοις άλλοις
Ελύτης Οδυσσέας 1911-1996
Ύψιλον (2011)
37 Συνεντεύξεις του Οδυσσέα Ελύτη (1942-1992) και ένα ηχητικό ντοκουμέντο από τη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1979, στο ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρεταννία" με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευση του Οδυσσέα Ελύτη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. "[...] αναρωτιέται κανείς: για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτε, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ' αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι' αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική...
Ανθολογία της ελληνικής ποίησης (20ός αιώνας)
Συλλογικό έργο
Κότινος (2009)
Η πρώτη μεσοπολεμική δεκαετία (1920-1930) μπορεί να είναι μάλλον φτωχή σε νέες, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες παρουσίες στον χώρο της ποίησης, δεν παύει, ωστόσο, να αποτελεί ένα ενδιάμεσο, στη βαριά έως και ζοφερή ατμόσφαιρα του οποίου κυοφορούνται συνθήκες πρόσφορες για την ανάδειξη του "καινούριου". Εγγύηση γι' αυτό αποτελούν οι ποιητές που έκαναν την εμφάνισή τους λίγα χρόνια πριν, ανάμεσα στα 1910 και στα 1920 (Ρώμος Φιλύρας, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Κώστας Ουράνης, Κ.Γ. Καρυωτάκης, Νίκος Χάγερ-Μπουφίδης, Τέλλος Άγρας, Μήτσος Παπανικολάου), και οι οποίοι τώρα διανύουν την περίοδο...
Κυπριακή μετασυμβολική ποίηση
Συλλογικό έργο
Τόπος (2009)
Σ' αυτόν τον δεύτερο τόμο της σειράς για την Κυπριακή λογοτεχνία ανθολογούνται ποιητές των αρχών του 20ού αιώνα (Γλαύκος Αλιθέρσης, Τεύκρος Ανθίας, Παύλος Βαλδασαρίδης, Νίκος Βραχίμης, Λευτέρης Γιαννίδης, Δημ. Δ. Δημητριάδης, Πυθαγόρας Δρουσιώτης, Μάνος Κράλης, Νίκος Κρανιδιώτης, Γιάννης Λεύκης, Ζήνων Ρωσσίδης κ.ά.). Εξετάζονται η θέση τους στην ιστορία της λογοτεχνίας καθώς και κεντρικά θέματα του έργου τους: η μοναξιά, το όνειρο, η συνομιλία με τη φύση, η σχέση με τη μουσική. Παρουσιάζεται έτσι μία, εν πολλοίς άγνωστη στο ελλαδικό κοινό, ποίηση χαμηλών τόνων και εσωτε...