Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το σύγγραμμα αυτό αναφέρεται στις τρεις θεμελιώδεις δομές της ψυχοπαθολογίας, τις νευρώσεις, τις ψυχώσεις και τις διαστροφές, τόσο σε επίπεδο κλινικής σημειολογίας όσο και σε επίπεδο ψυχαναλυτικής ερμηνείας. Η προσέγγιση των κλινικών δομών διέρχεται από τρεις άξονες: -την ιστορία της εξέλιξής τους έως την ενσωμάτωση και την ταξινόμηση τους στο DSM και το ICD. -τη διεξοδική τους περιγραφή στις επιμέρους κατηγορίες του DSΜ και του ΙCD. -την ψυχαναλυτική θεώρηση ως προς τη διαμόρφωση και τη λειτουργία τους, διερχόμενη από το φροϋδικό συγκείμενο, άλλα και με αναφορές στη...

Κείμενα για τη ζωγραφική (Μπέικον, Κουεκό), τη γλυπτική (Μιχαήλ Άγγελος, Πικάσσο), τη φωτογραφία (Ρεμπυφά), τη σκηνοθεσία (Εστάς, Κρόνενμπεργκ), τους Μυστικούς (Άγγελος Σιλέσιος). Κοινό τους σημείο; Η λέξη και η εικόνα ως μορφές επεξεργασίας του πραγματικού. Με αναφορές στον Φρόυντ και τον Λακάν αναζητείται ένας ευρύτερος τόπος συνύπαρξης τέχνης και ψυχανάλυσης, πέρα από την απόπειρα μιας εφηρμοσμένης ψυχανάλυσης στην τέχνη: η λέξη και η εικόνα ενός του εκκενωμένου από το σεξουαλικό Πράγμα αυτού τόπου, ο οποίος δεν δύναται ούτε να αρθρωθεί ούτε να καταδειχθεί.

Κείμενα για τη ζωγραφική (Μπέικον, Κουεκό), τη γλυπτική (Μιχαήλ Άγγελος, Πικάσσο), τη φωτογραφία (Ρεμπυφά), τη σκηνοθεσία (Εστάς, Κρόνενμπεργκ), τους Μυστικούς (Άγγελος Σιλέσιος). Κοινό τους σημείο; Η λέξη και η εικόνα ως μορφές επεξεργασίας του πραγματικού. Με αναφορές στον Φρόυντ και τον Λακάν αναζητείται ένας ευρύτερος τόπος συνύπαρξης τέχνης και ψυχανάλυσης, πέρα από την απόπειρα μιας εφηρμοσμένης ψυχανάλυσης στην τέχνη: η λέξη και η εικόνα ενός του εκκενωμένου από το σεξουαλικό Πράγμα αυτού τόπου, ο οποίος δεν δύναται ούτε να αρθρωθεί ούτε να καταδειχθεί.

"Τον Κρίστοφ Χάιτσμαν, ζωγράφο, τον έπεισε ο διάβολος, την πρώτη φορά υπό την μορφή ευυπόληπτου ευγενούς, (ν. 1) να δεσμευθεί μέσω γραπτής συμφωνίας να γίνει υιός του. Ένα έτος αργότερα εξηναγκάσθη από μία φρικτή μορφή (ν. 2), με τρομακτικές απειλές, να δηλώσει υπακοή δεσμευόμενος εγγράφως με το ίδιο του το αίμα. Και αν έτη 1677, την 8η Σεπτεμβρίου, απηλευθερώθη από την υποτέλειά του στον διάβολο μέσω της φιλεύσπλαχνης Μητέρας του Θεού, της Μαρίας (ν. 3), στο Τσέλλ". Το κείμενο το οποίο συνόδευε τον μεγάλο πίνακα του Χάιτσμαν, τον οποίο ο Φρόυντ αναφέρει ως "εξώφ...

Το βιβλίο αποτελεί μια επιλογή δεκατεσσάρων επιστημονικών ανακοινώσεων που παρουσιάστηκαν στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο "Νίκος Καζαντζάκης 2007: Πενήντα χρόνια μετά" (Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ηράκλειο & Ρέθυμνο, 18-21 Μαΐου 2007). Στόχος του Συνεδρίου ήταν να διαγραφεί η τοποθέτηση της σύγχρονης επιστημονικής κοινότητας απέναντι στο έργο του Καζαντζάκη, ενός συγγραφέα που εξακολουθεί, όπως φαίνεται και από τα συμπεριλαμβανόμενα μελετήματα, να αποτελεί "σημείον αντιλεγόμενον". Είναι χαρακτηριστικό ότι για το magnum opus του Καζαντζάκη, την Οδύσεια, υπάρχουν περιορισμένης μάλ...

"Ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς του 1994, ένας στρατός γιγάντων, ήτοι Ινδιάνων επαναστατών, κατέβηκε στις πόλεις ώστε να ταρακουνήσει τον κόσμο στο διάβα του. Έπειτα από λίγες μόνον ημέρες, ενώ το αίµα των νεκρών µας κυλούσε ακόµη ζεστό στους δρόμους, συνειδητοποιήσαμε ότι εκείνοι απ' έξω δεν µας έβλεπαν. Συνηθισμένοι να κοιτάζουν τους Ινδιάνους αφ' υψηλού, συνηθισµένοι να µας βλέπουν ταπεινωμένους, η καρδιά τους δεν καταλάβαινε την αξιοπρεπή µας επανάσταση. Το βλέµµα τους είχε σταματήσει στον έναν και µοναδικό µέτοικο τον οποίον αντίκρυσαν µε µία πάσα µοντάνια, παναπεί δεν εί...

"Ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς του 1994, ένας στρατός γιγάντων, ήτοι Ινδιάνων επαναστατών, κατέβηκε στις πόλεις ώστε να ταρακουνήσει τον κόσμο στο διάβα του. Έπειτα από λίγες μόνον ημέρες, ενώ το αίµα των νεκρών µας κυλούσε ακόµη ζεστό στους δρόμους, συνειδητοποιήσαμε ότι εκείνοι απ' έξω δεν µας έβλεπαν. Συνηθισμένοι να κοιτάζουν τους Ινδιάνους αφ' υψηλού, συνηθισµένοι να µας βλέπουν ταπεινωμένους, η καρδιά τους δεν καταλάβαινε την αξιοπρεπή µας επανάσταση. Το βλέµµα τους είχε σταματήσει στον έναν και µοναδικό µέτοικο τον οποίον αντίκρυσαν µε µία πάσα µοντάνια, παναπεί δεν εί...

Μία κλασσική ψυχαναλυτική μελέτη για τον σωσία, τον αναδιπλασιασμό της προσωπικότητας ως κυρίαρχο λογοτεχνικό μοτίβο σε πλείστους συγγραφείς, όπως τον Χόφμαν, τον Πόε, τον Ντοστογιέφσκυ, τον Ουάιλντ, τον Σαμισό, τον Ζαν Πωλ, τον Γκαίτε, τον Στήβενσον. Επ' αυτού, οι κυρίαρχες ψυχαναλυτικές αναφορές ως προς την διαμόρφωση του φαινομένου, με προεξάρχουσα την έννοια του ναρκισσισμού, τον ρόλο του στην συγκρότηση του Εγώ, σε σύμπλευση με την αέναη ενόρμηση του θανάτου. Προσέτι, ο συσχετισμός του σωσία με ευρύτερες εθνολογικές και ανθρωπολογικές αναφορές, ιδίως με τον ρόλ...

"... Ο Τρότσκυ έχει την εντύπωση ότι κάθε επίκριση για την ανάμειξή του στην τραγωδία της Κρονστάνδης απλώς ενδυναμώνει και ενισχύει τον θανάσιμο εχθρό του, τον Στάλιν. Δεν αντιλαμβάνεται ωστόσο ότι εάν κάποιος απεχθάνεται τον βάρβαρο ο οποίος κυβερνά στο Κρεμλίνο και το απάνθρωπο καθεστώς του, δεν σημαίνει ότι απαλλάσσει και τον Λέοντα Τρότσκυ από το έγκλημα κατά των ναυτών της Κρονστάνδης. Για να είμαι ειλικρινής, δεν βλέπω κάποια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές του γενναιόδωρου δικτατορικού συστήματος, πέρα του ότι ο Λέων Τρότσκυ δεν είναι πλέον σε θέ...

"... Ο Τρότσκυ έχει την εντύπωση ότι κάθε επίκριση για την ανάμειξή του στην τραγωδία της Κρονστάνδης απλώς ενδυναμώνει και ενισχύει τον θανάσιμο εχθρό του, τον Στάλιν. Δεν αντιλαμβάνεται ωστόσο ότι εάν κάποιος απεχθάνεται τον βάρβαρο ο οποίος κυβερνά στο Κρεμλίνο και το απάνθρωπο καθεστώς του, δεν σημαίνει ότι απαλλάσσει και τον Λέοντα Τρότσκυ από το έγκλημα κατά των ναυτών της Κρονστάνδης. Για να είμαι ειλικρινής, δεν βλέπω κάποια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές του γενναιόδωρου δικτατορικού συστήματος, πέρα του ότι ο Λέων Τρότσκυ δεν είναι πλέον σε θέ...

Ο μαρξισμός και η ψυχανάλυση, για την πλειονότητα των μαρξιστών θεωρητικών, ήταν μία ασύμβατη πρακτική. Ο Λένιν αποκηρύσσοντας τις φροϋδικές θέσεις περί σεξουαλικότητας, καταδίκασε απερίφραστα την ψυχανάλυση. Ο Τρότσκυ αποτέλεσε σπάνια περίπτωση μπολσεβίκου επαναστάτη ο οποίος εξέφρασε δημοσίως το ενδιαφέρον του για την ψυχανάλυση, με διαρκείς αναφορές στον Φρόυντ, προσδοκώντας πως η ψυχανάλυση θα μπορούσε να αγγίξει τον διαλεκτικό υλισμό χάρη στην θεωρία των εξαρτημένων αντανακλαστικών του Παβλώφ. Στο σύγγραμμα αυτό παρουσιάζεται διεξοδικά η στάση του Τρότσκυ προς την ψ...

Η ψυχανάλυση, εισάγοντας την οπτική του ασυνείδητου στο επίκεντρο της ψυχολογίας, άλλαξε ριζικά τη γνώση του ανθρώπου. Σκοπός της μελέτης αυτής είναι, ο απολογισμός της ιδιαίτερης συμβολής της στις κοινωνικές επιστήμες: πώς ακριβώς η ψυχολογία του βάθους συνέβαλε στην ερμηνεία του συλλογικού, από την εθνολογία ως την κοινωνική ψυχολογία, από την κοινωνιολογία έως την επιστήμη του δικαίου και την εγκληματολογία, από τη μυθολογία έως την επιστήμη των πολιτισμών. Ο απολογισμός αυτός διέρχεται από μια ζωτική ανασυγκρότηση της γένεσης και της θεματολογίας της φροϋδικής θέσεως...

Η ψυχανάλυση, εισάγοντας την οπτική του ασυνείδητου στο επίκεντρο της ψυχολογίας, άλλαξε ριζικά τη γνώση του ανθρώπου. Σκοπός της μελέτης αυτής είναι, ο απολογισμός της ιδιαίτερης συμβολής της στις κοινωνικές επιστήμες: πώς ακριβώς η ψυχολογία του βάθους συνέβαλε στην ερμηνεία του συλλογικού, από την εθνολογία ως την κοινωνική ψυχολογία, από την κοινωνιολογία έως την επιστήμη του δικαίου και την εγκληματολογία, από τη μυθολογία έως την επιστήμη των πολιτισμών. Ο απολογισμός αυτός διέρχεται από μια ζωτική ανασυγκρότηση της γένεσης και της θεματολογίας της φροϋδικής θέσεως...

Μονογονεϊκές οικογένειες, ανασυντιθεμένες οικογένειες, οικογένειες ομοφυλοφίλων, παιδιά αγνώστου πατρός χ, ιατρικώς υποβοηθουμένη αναπαραγωγή, παρένθετη μητρότητα, σύμφωνο συμβίωσης, υιοθεσία· και πλάι σε αυτά η ψηφιακή πλέον οικογένεια, η τηλεόρασή και το ιντερνέτ ως ο τρίτος γονέας, η οικογένεια και τα νέα συμπτώματα... Νέοι τρόποι εγγραφής του θεσμού της οικογενείας στη συλλογικότητα, υπό το καθεστώς της παγκοσμιοποίησης και τις διεκδικήσεις των μειονοτήτων, επανεγγράφουν το φροϋδικό οικογενειακό μυθιστόρημα όχι πλεόν από την πλευρά του "παιδιού βασιλιά" αλλά βάσει τη...

Μονογονεϊκές οικογένειες, ανασυντιθεμένες οικογένειες, οικογένειες ομοφυλοφίλων, παιδιά αγνώστου πατρός χ, ιατρικώς υποβοηθουμένη αναπαραγωγή, παρένθετη μητρότητα, σύμφωνο συμβίωσης, υιοθεσία· και πλάι σε αυτά η ψηφιακή πλέον οικογένεια, η τηλεόρασή και το ιντερνέτ ως ο τρίτος γονέας, η οικογένεια και τα νέα συμπτώματα... Νέοι τρόποι εγγραφής του θεσμού της οικογενείας στη συλλογικότητα, υπό το καθεστώς της παγκοσμιοποίησης και τις διεκδικήσεις των μειονοτήτων, επανεγγράφουν το φροϋδικό οικογενειακό μυθιστόρημα όχι πλεόν από την πλευρά του "παιδιού βασιλιά" αλλά βάσει τη...

Τον Μάιο του 2013 διοργανώθηκε διεθνές συνέδριο με θέμα "Οικογένεια, σχολείο, τοπικές κοινωνίες: Πολιτικές και πρακτικές για το παιδί", από τη Διεθνή Ένωση Κατάρτισης και Έρευνας στην Οικογενειακή Εκπαίδευση και το πανεπιστήμιο Πατρών. Σε τόμο δημοσιεύτηκαν οι αλλόφωνες εργασίες. Εδώ περιλαμβάνονται οι περισσότερες ελληνόφωνες ανακοινώσεις. Για να έχουμε συγκριτική θεώρηση για τη συνεργασία σχολείου-οικογένειας και το ρόλο των τοπικών κοινωνιών, τέθηκαν τέσσερα ερωτήματα σχετικά με την εικόνα του παιδιού, των δικαιωμάτων του και την πολιτική των διεθνών οργανισμών. -...

Ο Σ. Ν. Φιλιππίδης δίδαξε για 25 χρόνια κλασική και νεοελληνική φιλολογία, καθώς και θεωρία της λογοτεχνίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Με την αποχώρησή του από την ενεργό διδασκαλία, συνάδελφοι και μαθητές τον αποχαιρέτησαν με τα δοκίμια που συγκεντρώνονται σε τούτον τον τόμο. Ο αναγνώστης θα βρει εδώ μελέτες φιλολογικές, θεατρολογικές, ιστορικές, ψυχαναλυτικές και συγκριτολογικές, για τον Καζαντζάκη και τον Όμηρο, τον Καζαντζάκη σεναριογράφο ή τον Καζαντζάκη και την Αίγυπτο, για τον "Ορφέα" του Σολωμού, τον Ιωάννη Ισ. Σκυλίτση, την ελληνική υποδοχή τ...